به گزارش سرویس تاریخ پایگاه خبری-تحلیلی ساعدنیوز به نقل از بیتوته، تزیینات برنزی فراوانی در منطقه ی خلمنو در لهستان کشف شده اند. به گزارش باستان شناسان، این ده ها زیور برنزی شامل گردن بند، دست بند، پابند، سنجاق های زینتی و استخوان های متعدد انسان می شوند. آن ها بر این باورند که این زیورآلات به احتمال زیاد اشیاء بکاررفته در مراسم آیینی مربوط به 2500 سال پیش هستند؛ اشیائی که صاحبانشان به عنوان پیشکش و نذری آن ها را درون رودخانه انداخته اند. این سایت امروزه باتلاقی است که خشک شده و به یک زمین زراعی تبدیل شده است.
این اکتشاف توسط اعضای گروهی موسوم به جویندگان تاریخ انجام شده است که با استفاده از ردیاب های فلزی جستجو می کردند. زمانی که ردیاب های فلزی چیز باارزشی را زیر باتلاق کشف کردند، حفاری ها ماه ژانویه به سرپرستی وویچک سوسنوفسکی در تورون آغاز شد. این حفاری با حضور محققانی از موسسه ی باستان شناسی دانشگاه نیکلاس کوپرنیک در تورون انجام شد.
با شخم زدن زمین، اشیاء باستانی زیادی پیدا شدند که به شکل بی قاعده ای روی زمین پراکنده بودند. دانشمندان سه ته نشست کشف کردند که پر از زیورآلات کامل یا آسیب دیده و اقلام برنزی بود که به احتمال زیاد کاربرد های تشریفاتی داشتند. تیم تشریفاتی گردن بند، دست بند، پابند، افسار اسب و سنجاق هایی با مهره های مارپیچ یافتند.
کشف مصنوعات کمیاب طبیعی از قبیل اجزاء طناب و محصولاتی از جنس شاخ گوزن در چارچوب های برنزی موجب مسرت باستان شناسان شد. یافتن مواد طبیعی خامی که در چنین شرایطی خوب مانده اند غیرعادی است. به گفته ی محققان، بیشتر این یافته های تاریخی نمایانگر فرهنگ لوساتیان هستند. فرهنگ لوساتیان در عصر برنز و اوایل عصر آهن (قرون 4 تا 12 پیش از میلاد) در رودخانه ی اُدِر و آبگیر های رودخانه ی ویستولاگسترده شدند و تا سمت شرق رودخانه ی با (Buh) گسترش یافتند. نام این فرهنگ برگرفته از منطقه ی سوربیانِ لوسیتز (شرق آلمان امروزی) است؛ جایی که نخستین بار آثار تاریخی این فرهنگ کشف و بررسی شدند.
با این حال، برخی از این اقلام بومی این منطقه نیستند و باید با تمدن سکا ها و نفوذشان از منطقه ی اوکراین امروزی مرتبط باشند. استخوان های متعدد انسان نیز توسط دانشمندان میان مصنوعات دیگر پیدا شد و تاییدی بر این نظریه بود که اینجا جایی بوده که مردم و اشیاء قربانی میشدند.
تیم تحقیقاتی توضیح داد که آن دوران مربوط به ناآرامی های فزاینده ی مرتبط با نفوذ گروه های خانه بدوش از پونتیک استپ به مرکز و شرق اروپا بوده است. جوامع محلی که با این تغییرات ناگهانی روبرو شده بودند برای به تعویق انداختن این تغییرات که مرتبط با آمدن همسایگان جدید بود، مراسم متعددی از جمله قربانی کردن را به راه انداختند. باستان شناسان مکان دقیق این اکتشافات را بنا به دلایل امنیتی فاش نکرده اند. آن ها قصد دارند تحقیقات بیشتری را در این رودخانه ی خشک شده انجام دهند.
برای مشاهده مطالب مرتبط با تاریخ اینجا کلیک کنید
