به گزارش سرویس جامعه ساعد نیوز، با قاب تاریخ به ایران قدیم سفر و یادی از گذشته می کنیم. در تهیه این مجموعه، از تصاویر کمتر دیده شدهای استفاده شده که تماشای آنها خالی از لطف نیست.
زمزمه سرود ملی کشور فرانسه به جای شعر خواب؛ بسیاری از شخصیتهای سیاسی حکومت پهلوی، تحصیلکردههای غربی بودند که نهتنها با سیاست و فرهنگ ایران آشنا نبودند؛ بلکه حتی به زبان فارسی نیز تسلط و اشراف نداشتند. امیرعباس هویدا از جمله این افراد بود که حتی در محیط خانه خود نیز فارسی صحبت نمیکرد: «امیرعباس هویدا در خانوادهای به دنیا آمد که مادرش به جای شعر خواب، سرود ملی کشور فرانسه را در گوشش زمزمه میکرد و عشق به فرانسه را به همراه شیر خود به او مینوشانید و پدرش کسی بود که با نوشتن سلسله مقالاتی در تایید قرارداد وثوقالدوله در روزنامه رعد سیدضیاءالدین طباطبایی، در سرسپردگی به بیگانگان شهره بود.
در 1/5 تا 2 سالگی امیرعباس و سپس تحصیل در مدارس فرانسوی و بیروت باعث شد تا او به کلی با زبان فارسی بیگانه و ناآشنا تربیت شود. هویدا پیش از آنکه زبانفارسی را بیاموزد، زبان فرانسوی و عربی را آموخت. اغلب شاگردان کلاس اول مدرسه او، فرانسوی بودند. غریب بودن زبان فارسی برای امیرعباس هویدا از انشا و املای او که در پشت یکی از عکسهای مشترک خود با فردی به نام جواد موسوی نوشته شده، بهخوبی مشهود است؛ «این قطیعه عکس برسم یادگاری بآقای جوادخان موسوی داده شد برای یادداش روزهای خشی که با هم در شهر بیروت گذشته شد. 24 آوریل 1944 امیرعباس.» صرفنظر از انشای این عبارت، کلماتی چون قطیعه، یادداش و خشی خود حکایت روشنی از آشنایی نخستوزیر 13ساله ایران با زبان فارسی دارد!»
منبع: امیرعباس هویدا به روایت اسناد ساواک (مرکز بررسی اسناد تاریخی)
درست کردن آدم برفی در پیست اسکی دیزین - اوایل دهه 70 (عکس: مجید سعیدی)
خیابان های تهران در دهه 50
خیابان کریم خان تهران در دهه 50