آقای مبارکی، به تازگی قرارداد خود را در فوتبال عراق تمدید کردید؛ چه شد که تصمیم گرفتید در این لیگ بمانید؟
واقعیت این است که دو عامل اصلی باعث شد در عراق بمانم. اول اینکه باشگاه اجازه جدایی در این مقطع را به من نداد. دوم اینکه سطح لیگ ستارگان عراق بالا رفته و فکر کردم میتوانم یک سال دیگر تواناییهایم را در این لیگ نشان دهم تا در آینده شرایط برای ترانسفر به لیگهای عربستان و امارات فراهم شود. در نهایت تصمیم گرفتم یک سال دیگر در تیم فعلی بمانم تا هم به تیم کمک کنم و هم آمار شخصیام را در لیگ ستارگان عراق بهبود بدهم.
پیشنهادهای متعددی از تیمهای دیگر داشتید؛ چرا ترجیح دادید در تیم فعلی بمانید؟
بله، از چند تیم عمانی و اماراتی پیشنهاد داشتم، حتی از تیمهای مطرح این کشورها مثل پلیس عمان ، چون شرایط روحی، امکانات و فضای تیم فعلی برای من سازگارتر بود و همین باعث شد بمانم.
فضای فوتبال عراق را چطور ارزیابی میکنید؟
برخلاف تصوراتی که وجود دارد، عراق کشوری جنگزده و بدون امکانات نیست. اینجا کشور زیبایی است و امکانات رفاهی خوبی دارد. شهرهایی مثل بغداد، سلیمانیه و اربیل بسیار پیشرفت کردهاند و زندگی در آنها لذتبخش است.
زندگی در عراق برای شما به عنوان یک لژیونر ایرانی چگونه میگذرد؟
سختی بزرگ اینجا دوری از خانواده است، چون من وابستگی زیادی به خانوادهام دارم. بیش از 15 سال است که بهتنهایی زندگی میکنم؛ از دوران ملوان، تراکتور و سپاهان گرفته تا حالا که در عراق هستم. این سختیها همیشه وجود دارد اما برای رسیدن به هدف باید جنگید.
چه کسانی بیشترین تأثیر را در مسیر فوتبالی شما داشتند؟
خیلیها به من کمک کردند. در تراکتور، آقای تقی زاده مثل یک برادر بزرگ همیشه کنارم بودند و از همانجا پیشرفتم شروع شد ، از تراکتور تونستم دیده بشم و ترانسفر بشم ، در ردههای پایه مشهد هم آقای سخن سنج نقش مهمی در آموزش و رشد من داشتند.
لقب «گتوزوی ایرانی» را خیلیها به شما دادهاند؛ خودتان چه حسی به این لقب دارید؟
این لقب اعتمادبهنفس ویژهای به من داد ، اینکه به عنوان مهره کلیدی تیمت حساب بشی حس خوبیه .همچنین اینکه هواداران عراق من را جزئی از خانواده خودشان میدانند، واقعاً برایم ارزشمند است. مردم عراق بسیار مهربان و مهماننوازند و حمایتی که نشان میدهند انگیزه بزرگی برایم ایجاد میکند.
اهداف شما برای فصل آینده در تیم فعلی چیست؟
تمام تمرکزم این است که به یکی از مهرههای کلیدی تیم تبدیل شوم. میخواهم بهترین عملکردم را داشته باشم و حتی شانس حضور در تیم ملی بزرگسالان ایران را به دست بیاورم .
آیا به حضور در تیمهای بزرگتر یا لیگهای معتبرتر فکر میکنید؟
قطعاً. هدفم این است که در آینده به تیمهای بزرگتر بروم. با وجود اینکه لیگهای عربی معتبر هستند، اما رویای اصلی من بازی در اروپا است و تمام تلاشم را میکنم تا انشالله در آینده به تیم های خوب اروپایی راه پیدا کنم، با اینکه باشگاه چوارقورنه عراق و باشگاه های عراقی تیم های بزرگی هستند.
سؤال: اگر فوتبالیست نمیشدید، دوست داشتید چه حرفهای داشته باشید؟
علاقه زیادی به قهوه و باریستا بودن دارم. اگر فوتبالیت نمیشدم ، همیشه دوست داشتم یک کافه بزرگ داشته باشم و حتی یک برند با چند شعبه راهاندازی کنم.
خارج از زمین فوتبال، چه سرگرمیهایی دارید؟
ps5 بازی می کنم ، بولینگ را خیلی دوست دارم و به سفر رفتن ، مخصوصا قبل از تمرینات فصل خیلی علاقه دارم و این ها سرگرمیهای اصلی من هستند.
در پایان میخواهم از همه کسانی که در مسیر فوتبالم کنارم بودند، چه مربیان و چه خانواده و دوستانم، تشکر کنم. همینطور از هواداران خوب عراقی و ایرانی که همیشه به من انرژی مثبت دادهاند. امیدوارم بتوانم با عملکرد خوبم، هم پاسخ محبتهایشان را بدهم و هم باعث افتخار کشورم باشم. آینده را روشن میبینم و برای تحقق رویاهایم تمام توانم را میگذارم.
