خاطرات زندگی رونالدو بخش اول؛ از گدایی غذا در مک‌دونالد تا پدری که دائم‌الخمر بود/ مادر کریس: قرار نبود هرگز به دنیا بیاورمش اما...

  سه شنبه، 29 مهر 1404 ID  کد خبر 503248
خاطرات زندگی رونالدو بخش اول؛ از گدایی غذا در مک‌دونالد تا پدری که دائم‌الخمر بود/ مادر کریس: قرار نبود هرگز به دنیا بیاورمش اما...
ساعدنیوز: رونالدو یکی از محبوب ترین فوتبالیست ها و چهره های ورزشی است که در ادامه خاطرات زندگی او را مطالعه بفرمایید.اگر علاقه مند به خواندن خاطرات هستید لطفاً نظرات خود را برایمان بنویسید.

به گزارش سرویس ورزش ساعدنیوز، دوران کودکی فرزندان رونالدو از زمین تا آسمان با دوران کودکی خودش تفاوت دارد. کریس در فقر بزرگ شد و اطراف رستوران مک‌دونالد برای گرفتن ساندویچ گدایی می‌کرد. زندگی او در یک اتاق با سه خواهر و برادرش سپری شد. رونالدو پدری الکلی و مادری مهربان داشت. مادرش اعتراف کرد که می‌خواست کریستیانو را سقط کند چون از پس هزینه‌های فرزندانش برنمی‌آمد. رونالدوی 36 ساله در تلاش است تا پدری نمونه برای فرزندانش باشد و عاشق این است که خانواده‌ای بزرگ تشکیل بدهد.

دکتر بکی اسپلمن، روانشناس و مدیر بالینی کلینیک خصوصی، معتقد است که دوران سختی که رونالدو در کودکی تجربه کرد باعث تغییر در نگرش پدرانه خودش شده است. او به نشریه «سان» می‌گوید: «مشکلات شدید دوران کودکی می‌تواند باعث انعطاف‌پذیری بالای افراد در بزرگسالی و عزم راسخ‌شان برای ساختن یک زندگی متفاوت برای خودشان شود. البته که هرکسی چنین نگرشی پیدا نمی‌کند، اما شخصیت‌های خاص مستعد عبور از ناملایمات گذشته زندگی خود هستند، و ما این نگرش را در رونالدو می‌بینیم. او به وضوح دردهای زیادی را در کودکی تجربه کرد اما دردهایش را به چیزی مثبت تبدیل کرد. گذشته را نمی‌تواند فراموش کند اما از آن به نفع خود استفاده کرده و چنان انگیزه‌ای در او ایجاد شده که به آدمی که امروز است تبدیل شود و مطمئن باشد که فرزندانش زندگی متفاوتی خواهند داشت.»

گدایی غذا

کریستیانو رونالدو در مصاحبه‌ای با پیرس مورگان گفت که در فقر و گرسنگی بزرگ شده و خیلی مشتاق است که کارگران مک‌دونالدی که پنهانی به او همبرگر می‌دادند را پیدا کند و از آن‌ها تشکر کند. او در این مورد می‌گوید: «ما گرسنه بودیم. مک‌دونالد نزدیک ورزشگاه بود و ما در می‌زدیم و می‌پرسیدیم آیا ساندویچی باقی مانده که به ما بدهند. ادنا و دو دختر دیگر همیشه آنجا بودند و به ما ساندویچ می‌دادند. هیچوقت نتوانستم پیدای‌شان کنم.»

پدر دائم الخمر

ژوزه برای درآمد بیشتر شغل دومی برای خود دست و پا کرد و مسئول تدارکات باشگاه فوتبال محلی شد، همان باشگاهی که رونالدو در دوران نوجوانی ستاره‌اش شده بود. اما پدر بیمارش هیچوقت نتوانست موفقیت‌ها و به اوج رسیدن‌های پسرش را ببیند. در سال 2005 زمانی‌که کریس 20 ساله شد و تنها 2 سال از حضورش در منچستریونایتد می‌گذشت پدرش به خاطر نارسایی کبد از دنیا رفت. رونالدو در این مورد هم بیان کرد: «من واقعاً به طور صددرصد پدرم را نمی‌شناسم. او الکلی بود. هیچوقت مکالمه نرمال با او نداشتم و به ندرت حرف می‌زدیم. سخت بود. شماره یک شدم و پدری نبود که من را ببیند، جوایزی که دریافت کردم را ندید، ندید که به کجا رسیدم.»

تجربه‌ای که رونالدو با پدر الکلی‌اش داشت باعث شد تا قسم بخورد که هرگز لب به مشروبات الکلی نزند و مخالف سرسخت نوشیدن الکل شد. مادرش دولورس بر این باور است که فوتبالیست شدن باعث شد تا پسرش راه پدر را در پیش نگیرد: «اگر خودش را وقف فوتبال نمی‌کرد احتمالاً درگیر مواد مخدر می‌شد.»

برای دنبال کردن اخبار ورزشی و حواشی زندگی ورزشکاران با ما همراه باشید.


دیدگاه ها


  دیدگاه ها
پربازدیدترین ویدئوهای روز   
آخرین ویدیو ها