به گزارش سرویس دانشگاه پایگاه خبری ساعدنیوز، وقتی مامانباباها از روزگار مدرسه رفتنشان حرف میزنند، انگار پردهای از گذشته کنار میرود؛ گذشتهای که در آن نه از سرویس خبری بود و نه از مسیرهای آسفالته و راحت. آنها از صبحهای سردی میگویند که باید از میان کوچههای خاکی، با کفشهایی ساده و کیفهایی سبک اما پر از آرزو عبور میکردند. از راههایی که گاهی باران میگرفت و گل میشد، گاهی برف تا زانو مینشست و گاهی گرمای تابستان نفس را بند میآورد.
آنها از سختیها نمیگویند تا گلایه کنند؛ میگویند تا یادمان بیاورند که پشت هر لبخند امروزشان، پشت هر موفقیت و هر نگاه مطمئنشان، مسیری بوده که با تلاش و صبوری طی شده است. مسیری که شاید طولانی بود، شاید پر از دشواری، اما پر از تجربه و خاطرههایی که امروز با افتخار برایمان بازگو میکنند.
این روایتها، تنها تعریف راه مدرسه نیست؛ یادآوری نسلی است که آموخت با کمترین امکانات، بیشترین تلاش را بکند و از دل سختیها، آیندهای روشن بسازد.
برای مشاهده اخبار مرتبط با دانشگاه اینجا کلیک کنید
