به گزارش سرویس دانشگاه پایگاه خبری ساعدنیوز، دانشکدگان فنی دانشگاه تهران، مهد مهندسی کشور و مادر دانشگاههای صنعتی ایران است. در پی تأسیس دانشگاه تهران در سال 1313، دانشکدهٔ فنی نیز به عنوان یکی از شش دانشکدهٔ اولیهٔ آن دانشگاه با گردآوری مدرسههای فنی دولتی موجود در آن زمان در دانشکدهای واحد شکل گرفت و تأسیس شد. قدیمیترین این مدارس فنی، مدرسه رنگرزی بود که زیر نظر گمرک اداره میشد. دولت در سال 1294 خورشیدی یک شیمیست از اروپا آورد تا رنگ قالیهای صادراتی را برای تشخیص قالیهایی کنترل کند که خامه آنها با رنگ موسوم به «جوهری» رنگآمیزی و باعث افت ارزش قالی ایرانی در بازار جهانی شده بود. عدهای از مأموران گمرک نزد این شیمیست مدتی آموزش میدیدند و سپس به گذرگاههای مرزی صدور قالی فرستاده میشدند. گاهی اطلاعات ناقص آنان که به تشخیص غلط میانجامید، باعث شکایت تجار میشد و در نتیجه، دولت تصمیم گرفت مدرسه رنگرزی در تهران دایر کند. در نخستین دوره این مدرسه، ده مآمور گمرک آموزش دیدند اما سپس تصمیم گرفته شد که در این مدرسه، علاوه بر تشخیص رنگ، شیوه نوین رنگرزی آموزش داده شود. در نتیجه دوره مدرسه دوساله شد و شاگردان از میان فرزندان رنگرزهای تهران انتخاب شدند. شاگردان میبایستی در دوره تحصیل، از چهار رنگ ثابت گیاهی (روناس و نیل و قرمز دانه و اسپوراک) 170 رنگ ثابت تهیه کنند. دولت برای این مدرسه چهار معلم از بلژیک با حقوق سالیانه مجموعاً 18600 تومان استخدام کرد و مدیریت مدرسه نیز با همان شیمیستی بود که در آغاز استخدام کرده بود. مجلس شورای ملی در اول مهر 1301 بودجه جداگانه سالیانه 3600 تومان برای مدرسه رنگرزی تصویب کرد.
دانشکدگان فنی دانشگاه تهران به منظور آموزش و تربیت افراد فنی کاردان، خبره و آگاه برای توسعهٔ صنعت کشور، از همان سال نخست، چهل دانشجو در رشتههای مهندسی راه و ساختمان، مهندسی مکانیک، مهندسی برق و مهندسی معدن پذیرفت. دانشکدگان فنی دانشگاه تهران در طول تاریخ یکی از قلبهای تپنده جنبش دانشجویی بودهاست و روز دانشجو در ایران به مناسبت گرامیداشت سه دانشجوی شهید دانشکدگان فنی دانشگاه تهران در 16 آذر 1332 نامگذاری شدهاست.
قریب به 65 سال است که دانشکدگان فنی دانشگاه تهران خدمات فرهنگی و فنی میدهد و بیش از 8500 مهندس فارغالتحصیل از بخشهای مختلف دانشکدگان فنی دانشگاه تهران، پستهای مختلف فنی و مهندسی این کشور را پر کردهاند. طی سالیان، دانشکدگان فنی دانشگاه تهران گسترش چشمگیری داشتهاست و تعداد برنامههای و رشتههای مختلف آن افزایش یافتهاست. در حال حاضر، دانشکدگان فنی دانشگاه تهران، رشتههای مختلفی در سطح کارشناسی و دروههای تحصیلات تکمیلی دارد و به منظور کمک به فعالیتهای پژوهشی و فنی دارای کارگاهها و آزمایشگاههای مختلفی است. دانشکدگان فنی دانشگاه تهران در خیابان انقلاب با عنوان پردیس 1 دارای دانشکدههای مهندسی شیمی و مهندسی عمران و علوم مهندسی و در خیابان کارگر شمالی (امیرآباد) با عنوان پردیس 2 دارای دانشکدههای مهندسی مکانیک و مهندسی نقشهبرداری و مهندسی برق و کامپیوتر و مهندسی متالورژی و مواد و مهندسی معدن و مهندسی صنایع و در استان گیلان، با عنوان پردیس 3 دارای دانشکده فنی کاسپین است. البته پس از کمی تغییر سازمانی در دانشکدگان فنی دانشگاه تهران، عناوین پردیس 1 و 2 و 3 از چارت سازمانی برداشته شد و فقط با ذکر عنوان دانشکده، محل مورد نظر قابل تشخیص شد. دانشکدگان فنی دانشگاه تهران از سال 1388 در شهرستان فومن استان گیلان، با حمایت موسوی رهپیما اقدام به تأسیس دانشکده فنی فومن جهت تربیت متخصصین صنعت نفت کرد.
دانشکدگان فنی دانشگاه تهران یکی از تأثیرگذارترین و پایدارترین نهادهای سیاسی در تاریخ معاصر ایران محسوب میشود. فعالیتهای اعتراضی دانشجویی در این دانشکده آنقدر قدرتمند بود که مهندس ریاضی رئیس دانشکده به شوخی میگفت: «محض رضای خدا یکبار هم اجازه بدهید تظاهرات از حقوق شروع شود». سعید حجاریان در این زمینه میگوید که بعد از انقلاب وقتی برای بررسی اسناد ساواک به آنجا رفته به اندازه کل فایلهای دانشگاه تهران فقط اسناد و مدارک مربوط به دانشکده فنی وجود داشت».
کانون مهندسین که نخستین تشکل صنفی مدرن ایران است توسط دانشجویان و استادان این دانشکده شکل گرفت. این سازمان فعالیتهای خود را گسترش داده و ساختمانی معظم هم برای خود ساخت اما پس از انقلاب مصادره و فعالیتهای آن متوقف شد.
جنبش چپ ایران نیز تا حد زیادی توسط دانشجویان این دانشکده شکل گرفت. نورالدین کیانوری دبیر اول حزب توده از نخستین ورودیهای این دانشکده بود و حسین جودت و رضا رادمنش از اعضای کادر مرکزی حزب توده هر دو استاد علوم پایه مهندسی در دانشکدگان فنی دانشگاه تهران بودند. تغییرات طبقاتی در دهه 40 و بخصوص در دهه 50 باعث شد تا جناح چپ دانشکده تقویت شود. علیاصغر بدیعزادگان که از دانشکده مهندسی شیمی فارغالتحصیل شده و حتی به عضویت هیئت علمی گروه مهندسی شیمی هم درآمده بود به همراه سعید محسن (فارغالتحصیل رشته مهندسی تأسیسات) و ناصر صادق (فارغالتحصیل مهندسی مکانیک) سازمان مجاهدین خلق را پایهگذار کردند. حمید اشرف که در دهه 50 رهبری فدائیان خلق را بر عهده داشت در دهه 40 دانشجوی مهندسی مکانیک این دانشکده بود. این دو سازمان بخشی از کادرهای مهم خود را از دانشکدگان فنی دانشگاه تهران تأمین کردند. فرخ نگهدار و کاظم اسلامی به چریکهای فدایی خلق و مهدی ابریشمچی و محسن نجات حسینی به مجاهدین خلق پیوستند.
بستر این فعالیتها را مطالعه و بحثهای گروهی در دانشکده ایجاد کرده بود. افسانه صدر از دانشجویان آن زمان دانشکده میگوید: «در آن زمان (اویل دهه 50) طبیعی بود که آدم ببیند کنار دستیش جزوههای اقتصاد را میخواند و دیگری جامعهشناسی را. یکی پس از یادگیری عربی متن اصلی تفسیر المیزان را میخواند و دیگری گورویچ را». این فضا همیشه مسالمتآمیز نبود. برای مثال انتشار مقالاتی با نام «انسان، اسلام و مارکسیسم» به قلم علی شریعتی در روزنامه کیهان از سوی منتقدان شریعتی به همکاری او با ساواک تعبیر شد و تنشهایی را در دانشکده ایجاد کرد.
برای مشاهده اخبار مرتبط با دانشگاه اینجا کلیک کنید
