ژاله علو در اول فروردین سال 1306 در کوچه شریعت، واقع در محله سنگلج تهران، از پدری ارتشی به دنیا آمد. ژاله علو با نام اصلی شوکت علو؛ از پیشکسوتان عرصه هنرهای نمایشی و شاعر، گوینده، صداپیشه و بازیگر تئاتر، تلویزیون و سینما است.
علو در کوچه شریعت، واقع در محله سنگلج تهران، از پدری ارتشی به دنیا آمد. پدربزرگ وی (علوالسلطنه) از خوشنویسان دوران قاجار بود. او در کودکی آثار ادبی ادیبان ایرانی همچون حافظ و سعدی و مولانا را فرا گرفت. در نوجوانی عضو چند انجمن ادبی و گروه شعرخوانی بود و همین فعالیت ها موجبات راهیابی وی به رادیو و گویندگی در آن را در سال 1327، مهیا کرد.
ژاله علو از صدای بسیار خوبی برخوردار بود و در سال 1331 به رادیو رفت و به گوینده گی برنامه های مختلف پرداخت. یک سال بعد ، در سال 1332 فعالیت خود را در زمینه ی دوبله آغاز کرد و در فیلم های زیادی به جای هنربازیگران معروف سینمای جهان حرف زده است.
نخستین فعالیت های هنری وی را گویندگی زنده در رادیو، شامل می شد. وی به اجرای نمایش های رادیویی می پرداخت و از پایه گذاران برنامه داستان شب بود. اجراهای وی در رادیو، وی را بر آن داشت که نام «ژاله» را برای خود برگزیند. او آغازگر دوبلهٔ کارتون در ایران بود و دوبلهٔ بسیاری از کارتون های والت دیسنی، مانند پینوکیو، سفید برفی، زیبای خفته، سیندرلا، صد و یک سگ خالدار و … به کارگردانی وی انجام شده است.
بانوی هنرمند سینمای ایران در سال 1330 با نصرت الله محتشم از کارگردانان و بازیگران تاتر ازدواج کرد.
نصرت الله محتشم (تولد 1298 تهران – مرگ 1359 تهران) هنرمند سینما و تئاتر ایران است. وی فعالیت هنری را از سال 1308 با بازی در تئاتر فرهنگ رشت شروع کرد و بعد آن را تئاترهای استودیو درام کرمانشاهی، نکیسا، تهران و فردوسی ادامه داد. فعالیت سینمایی را از سال 1314 با بازی در فیلم شیرین و فرهاد آغاز کرد. از دهه 1320 به فعالیت در رادیو مشغول شد؛ و از سال 1331 در دوبله نیز به فعالیت پرداخت. وی دو دوره در سال های 1331 و 1341 ریاست اداره نمایش کشور را به عهده داشته است. وی همسر ژاله علو و روح انگیز سامی نژاد بوده است.
وی بعد از انقلاب، بازی در تلویزیون را با مجموعهٔ «امیرکبیر» آغاز کرد. آخرین حضور تلویزیونی اش مجموعهٔ «مختارنامه» بود. شاخص ترین آثار ژاله علو در سالهای بعد از انقلاب، یکی مدیریت دوبلاژ سریال محبوب «سالهای دور از خانه» و دیگری، هنرنمایی در مجموعهٔ تلویزیونی «روزی روزگاری» در نقش زن ایلیاتی مقتدری به نام خاله لیلا بود که مورد استقبال قرار گرفت.
ژاله علو در سال 1327 وارد سینما شد. نخستین فیلمی که در آن بازی کرد فیلم توفان زندگی نام داشت و آخرین فیلم سینمایی اش ، فیلم سلطان ساخته ی مسعود کیمیایی در سال 1375 بود. او در طول فعالیت بازیگری اش در سینما پنجاه فیلم بازی کرد.
او ابتدا به تئاتر روی آورد و در سال 1328 با نمایشنامه ی ماری مادلن در تئاتر فردوسی فعالیت تئاتری خود را آغاز همزمان با ثبت نام اش در هنرستان هنرپیشگی آغاز کرد ، حدود یک سال در تئاتر فردوسی فعالیت کرد و بعد از آن به تئاتر تهران رفت و پس از مدتی دوباره به تئاتر فردوسی بازگشت. در مدت فعالیت تئاتری اش در بیش از بیست نمایشنامه ایفای نقش کرد. آخرین اجرای تئاتر خود را در سال 1337 و در نمایشی به نام توپاز، به کارگردانی نصرت الله محتشم، انجام داد.
"سایه نگاه" را خیلی دوست داشتم. در این فیلم نقش مادری را بازی می کردم که پادشاهی بچه اش را می گیرد و او به دنبال فرزندش به قصر می آید و آنچه که بین آن ها اتفاق می افتد خیلی جالب است. البته قصه آن به صورت کتابی چاپ شده و عکس های ما هم به عنوان بازیگر در آن هست.
برای مشاهده سایر مطالب هنرمندان با سرویس هنر و رسانه ساعدنیوز در ارتباط باشید.
