به گزارش سرویس علم پایگاه خبری ساعدنیوز، قدرت تغییر از یک نمرهی صفر آغاز شد. لحظهای که دکتر مهرداد فرجاد، با دیدن نمرهی صفر ریاضیاش، اشکهای مادرش را دید و جملهی کوتاه و پردرد او را شنید: "باورم نمیشه، صفر؟". آن اشکها و آن تحقیر نیشخندآمیز مدیر مدرسه که گفت: "از این هیچی درنمیآید"، نقطهی پایان نبود؛ نقطهی آغاز بود.
در همان لحظهی خرد شدن و اشک، او با خود و خدای خود عهد بست: "یا میمیرم، یا موفق میشوم و باعث افتخارشان میشوم." این عهد، یک سوگند برای تغییر بود.
از آن روز به بعد، دکتر فرجاد تمام نقاط ضعف خود را نه تنها پنهان نکرد، بلکه آنها را بغل کرد و با تمام توان برای یادگیری به زمین و زمان چنگ زد. حتی شکستن دست راست در همان سال نیز نتوانست مانع او شود؛ او با یک دست ادامه داد. این داستان، روایت قدرت انسان در برابر ناامیدیهاست.
سرانجام، روز موعود فرا رسید. با اعلام نتایج کنکور دکتری، رتبهی 17 نام او را فریاد زد. و این بار، اشکهای مادر از جنس شادی و افتخار بود. لحظهای که هیچگاه فراموش نمیشود. او توانست تمامی کسانی را که روزی مسخرهاش کرده بودند، با موفقیت غیرقابل باور خود به تحسین وادارد.
این موفقیت، فقط یک رتبه یا مدرک نیست؛ این پیروزی اراده بر ناامیدی و تبدیل تحقیر به افتخار است. داستان دکتر فرجاد یادآوری میکند که بزرگترین انگیزهها، گاهی در تلخترین لحظات متولد میشوند.
برای مشاهده سایر اخبار حوزه علم و فناوری اینجا کلیک کنید
2 هفته پیش
2 هفته پیش