تفاوت سبک کلاسیک و نئوکلاسیک در معماری داخلی خانه ها

معماری که از یونان و روم باستان گرفته شده است به عنوان معماری کلاسیک و معماری نئو کلاسیک معروف شده است که در قرون وسطی معماری رومانسک معروف بوده که بعد از ان معماری رنسانس و باروک با الهام از معماری کلاسیک طراحی می شدند و در قرون 18 و 19 میلادی معماری نئو کلاسیک مهم ترین سبک در معماری غرب شناخته شده است . سبک نئوکلاسیک طریقه در پیش گرفته سبک کلاسیک می باشد در واقع می توان گفت نئو کلاسیک پوسته ای کلاسیک بر روی سبک مدرن می باشد در طراحی داخلی و طراحی نما ساختمان به صورت کلاسیک از لحاظ ساختاری در سبک نئو کلاسیک هم وجود دارد که با بعضی از سبک نمای مدرن ترکیب شدند که بعد ها توسط سبک مدرن مورد انتقاد قرار گرفتند در معماران نئوکلاسیک مانند معماری پست مدن به گذشته اهمیت فراوانی داده می شود ولی اختلاف زیادی بین این دو سبک وجود دارد با این تفاوت که در معماری پست مدرن به قومیت و ملیت اهمیت فراوانی داده میشود ولی به این منظور نیست که تقلیدی از گذشته باشد بلکه ماهیت تاریخ فرهنگ هر کشور به صورت مدرن می باشد ولی سبک نئو کلاسیک اعتقاد دارد که نظم کلاسیک الهامات مقدس و به صورتی آسمانی می باشد و تغیییر دادن آن درست و صحیح نیست و ویژگی های این سبک پیاده کردن تزیینات و طرح های کلاسیک همراه با امکانات مدرن و جدید در طراحی داخلی ساختمان و رعایت تناسبات که در معماری کلاسیک وجود دارد و استفاده از مصالح سنتی مانند سنگ و آجر و چوب می باشد

معماری سبک کلاسیک چیست؟

معماری کلاسیک گونه ای از معماری است که از عناصر برگرفته از معماری دوران کلاسیک روم و یونان تشکیل شده است.سبک های معماری زیادی از معماری کلاسیک الهام گرفته اند و این مسئله باعث شکل گیری باززنده سازی هایی مثل معماری نئوکلاسیک از میانه قرن 19 و باززنده سازی یونانی قرن 20 شد. اکثر سبک های معماری که پس از رنسانس در اروپازاده شده اند می توانند معماری کلاسیک محسوب شوند.

این تعبیر گسترده از این اصطلاح توسط جان سامرسون در کتاب زبان کلاسیک معماری به کار گرفته شده است.

عناصر معماری کلاسیک در زمینه های معمارانه متفاوتی نسبت به زادگاه اصلیشان به کار گرفته شده اند. شیوه های کلاسیک - دوریک ، یونیک و کرنتین - که در معماری سبک گرای قرن 5 پیش از میلاد یونان معنی دارند در معماری قرن اول گال ها دوباره به کار گرفته می شوند و از آن زمان بارها و بارها تجدید شده اند.

معماری سبک نئوکلاسیک چیست؟

معماری نئوکلاسیک حدوداً از نیمه دوم قرن هجدهم تا نیمه دوم قرن نوزدهم میلادی در اروپا رواج داشت در سبک معماری نوکلاسیسیسم در خالص ترین شکل از عصر کلاسیک ، اصول ویتروویوسی و معمار ایتالیایی آندریا پالادیو الهام گرفته شده است.

سبک نئوکلاسیک که به دوره رنسانس روم و یونان باستان باز می گردد، یکی از انواع سبک های دکوراسیون داخلی است که در قرن ۱۸ میلادی شکل گرفت که در آن تمایل بسیاری به لوکس و باشکوه بودن مشاهده می شد.اما اگر بخواهیم نئوکلاسیک را در یک جمله تعریف کنیم می توان عنوان کرد: «نئوکلاسیک، ترکیبی از تمایلات مدرن با ویژگی های کلاسیک است». این سبک مخصوص کسانی است که دارای روحیه با نشاط بوده و به دنبال دنیایی از رنگ ها در منزل خود می گردند. سبک نئو کلاسیک تا حدودی می تواند ترکیبی از سبک کلاسیک سنتی باشد با این تفاوت که این سبک در رنگ های گوناگون خود را نشان می دهد، اما دکوراسیون کلاسیک تنها رنگ های سفید و بسیار روشن را می طلبد.

مزیت سبک دکوراسیون داخلی نئوکلاسیک نسبت به کلاسیک، این است که هیچ محدودیتی در استفاده از مواد، مبلمان و تزئینات وجود ندارد اما از اصول خاصی تبعیت می کند. در این سبک شاهد برخی از عناصر مینیمال بوده و ساده بودن نیز یکی از عناصر مهم رعایت شده در آن به حساب می آید.

چگونه دکوراسیون ایرانی سنتی داشته باشیم؟

فلسفه و تمدن کلایک یونان و روم باستان، شالوده فکری و اجتماعی تمدن مغرب زمین را تشکیل می دهد و طی ۲۵۰۰ سال گذشته، همواره فلسفه کلاسیک در بینش ذهنی و کالبد فیزیکی تمدن غرب مشهود بوده است. معماری غرب نیز از این امر مستثنا نبوده و معماری کلاسیک پیوسته در کلیه دوران های تارخی مغرب زمین مطرح بوده است. در سرزمین غرب، معماری یونان و روم باستان به عنوان معماری کلاسیک نامیده می شود. در طی قرون وسطی، معماری رومانسک (رومی وار) و پس از آن معماری رنسانس و باروک، با الهام از معماری کلاسیک عصر باستان طراحی می شدند. در طی قزون ۱۸ و ۱۹ میلادی، معماری نئوکلاسیک (کلاسیک جدید) مهم ترین سبک معماری در غرب بوده است.

در بین دو جنگ جهانی اول و دوم جهانی در قرن بیستم رهبران حکومت های دیکتاتوری در غرب همچون موسولینی، استالین و هیتلر طرفدار معماری نئوکلاسیک و شکوه و عظمت گذشته بودند. سبک نئوکلاسیک که در پی بیش از نیم قرن تفوق معماری مدرن از اوایل قرن بیستم مورد بی توجهی نسبی قرار گرفته بود، به تدریج بعد از انتقاداتی که به سبک مدرن شد، خصوصاً بعد از نمایشگاهی در لندن به نام نابودی خانه های حومه شهر در سال ۱۹۷۵، مجدداً به صورت یک سبک مهم که می تواند پاسخگوی نیازهای جامعه امروزی باشد مطرح شد.

معماری نئوکلاسیک همچون معماران پست مدرن به گذشته توجه دارند، ولی اختلاف عمده بین این دو دیدگاه نسبت به تاریخ وجود دارد. معماری پست مدرن در پی هویت انسان است و تاریخ هر قوم و ملتی از نظر آنها به عنوان بخشی از هویت آن ملت تلقی می شود.لذا معماری پست مدرن، تاریخ فرهنگی و کالبدی و هم چنین دستور زبان معماری هر قومی را در معماری خود در هر منطقه نمایش می دهد. منتها این نمایش به صورت تقلید از موارد فوق نیست، بلکه آنچه که به هویت یک ملت مربوط است در ساختمان های پست مدرن به روز در می آید و بر اساس شرایط زمانی و مکانی به صورت جدید و امروزی شده ظاهر می شود. لذا معماران پست مدرن در تغییر دادن تناسبات، رنگ ها و عملکردهای نمادهای تاریخی به خود تردید راه نمی دهند.