آلساندرو ولتا (به ایتالیایی: Alessandro Volta) (زاده ۱۸ فوریه ۱۷۴۵ – درگذشته ۵ مارس ۱۸۲۷) دانشمند نام دار ایتالیایی مخترع باتری های نسل امروز است.
تولد و تحصیل آلساندرو ولتا
الساندرو ولتا در ۱۸ فوریه ی سال ۱۷۴۵ در کومو، لومباردی ایتالیا متولد شد. خانواده ی او از اشراف ایتالیا بودند، اما آن چنان ثروت مند محسوب نمی شدند. الساندرو تا چهار سالگی توانایی تکلم نداشت و خانواده اش نگران توانایی های ذهنی او شدند. البته پس از مدت کوتاهی، نگرانی آن ها به شگفت زدگی از توانایی های فکری و ذهنی او تبدیل شد. پدر الساندرو زمانی فوت کرد که او هفت ساله بود. او تا ۱۲ سالگی در خانه و نزد عمویش تحصیل می کرد و سپس به مدرسه ای مذهبی از انجمن عیسی (Jesuit) ملحق شد. مدرسه ی مذکور، هزینه ای برای آموزش دریافت نمی کرد اما فشار زیادی روی الساندرو وجود داشت که او را به سمت کشیش شدن سوق می داد. به هرحال خانواده ی ولتا با رویکرد مذکور مخالف بودند و پس از چهار سال، الساندرو را از مدرسه خارج کردند. مقصد بعدی ولتا، مدرسه ای موسوم به Benzi Seminary بود که تا ۱۸ سالگی میزبان او شد. خانواده ی ولتا دوست داشتند او وکیل شود، اما خودش علاقه ی شدیدی به دنیای پیرامون نشان می داد و دانشمند شدن را برای آینده در نظر گرفته بود. الساندرو برخلاف سال های کودکی که زبان ایتالیایی را دیرتر از هم سالان خود فراگرفت، در نوجوانی استعداد بالایی در زبان از خود نشان داد. او پیش از پایان دوران مدرسه، زبان های لاتین، فرانسه، انگلیسی و آلمانی را آموخت. استعداد الساندرو در زبان، در سال های بعد که او برای توضیح دستاوردهای علمی اش در سرتاسر اروپا سفر می کرد، مزیت های زیادی برایش داشت. الساندرو ولتا در ۱۸ سالگی به اندازه ی کافی کنجکاوی و شجاعت داشت که نامه نگاری با بزرگان علم الکتریسیته را برای بحث های تحقیقاتی شروع کند. او با افرادی همچون ژان آنتوان نله در پاریس و جووانی باتیستا بکاریا در تورین مکاتبه می کرد. بکاریا علاقه ای به برخی از ایده های ولتا نشان نمی داد و به او پیشنهاد کرد تا با مطالعه و آزمایش بیشتر، آموزه های خود را افزایش دهد.
آلساندرو ولتا دانشمند آماتور، استاد فیزیک
ولتا باتوجه به پیشنهاد دانشمندان بزرگ، تصمیم به انجام آزمایش های بیشتر در حوزه ی فیزیک گرفت. او از کمک دوست ثروتمندش جولیو سزاره گاتونی هم استفاده کرد. جولیو در خانه ی خود یک آزمایش گاه فیزیک راه اندازی کرده بود و برای سال ها به ولتا اجازه داد تا از امکانات آن استفاده کند. اولین مقاله ی علمی ولتا در سال ۱۷۶۵ و زمانی نوشته شد که او ۲۰ ساله بود. الساندرو در مقاله ی خود، بکاریا را مخاطب قرار داده بود. اثر برق مالشی، موضوعی بود که ولتا برای مقاله ی اول خود بررسی کرد. الکتریسیته ی مذکور، با مالیدن جسمی به جسم دیگر ایجاد می شود. چهار سال بعد، مقاله ی مهم تری به صورت یک رساله از ولتا منتشر شد که باز هم متمرکز بر موضوع الکتریسیته بود.
فعالیت علمی آلساندرو ولتا
برخلاف نظر دایی هایش که می خواستند او در رشتهٔ وکالت تحصیل کند، ترجیح داد از نبوغ خود پیروی کند. این نبوغ او را در هجده سالگی به مطالعه دربارهٔ برق کشانید. ولتا در بیست و نه سالگی معلم مدرسه شبانه روزی «کوم» گردید. در همین موقع اسباب های مختلف الکتریکی از قبیل الکتروفور، آب سنج، الکتروسکوپ و غیره را ساخت و شهرت بسیاری کسب نمود. در سال ۱۷۷۹ با سمت استادی در دانشگاه پاوی مشغول به کار شد ولتا در اختراع الکتروفور (دستگاه برق ساز) خود یعنی شگفت آورترین ابزار برقی پس از بطری لید این بینش را که صمغ (رزین) برق خود را بیش از شیشه حفظ می کند با این واقعیت تلفیق کرد که یک ورقهٔ فلزی و عایق بارداری که خوب تنظیم شده باشند می توانند جرقه های فراوان تولید کنند بی آنکه برق را ضعیف سازند در سال ۱۷۷۲ ولتا صورت مفصل و دشواری از Electtricismo artificial را منتشر کرد که بیش از پیش مؤید این نظر عجیب بود که برق های ناهم نام در پیوند یک عایق باردار و یک هادی که موقتاً به زمین وصل شده است فقط به این منظور یکدیگر را خنثی می کنند که در تجزیه های بعدی با تقویت مجدد پدید آیند گازسنج ولتا یکی از مهم ترین کشف های سده هیجدهم را محقق ساخت و آن عبارت بود از کشف ترکیب آب که لاووازیه در میان چیزهای دیگر با جرقه زدن اکسیژن و هیدروژن روی جیوه به دان پی برد. مطالعات بعدی ولتا در مورد هوا مربوط می شد به عمل و تأثیر گرما در گازها و بخارها تصور کلی او از گرما دنباله نظریه های کرافردوکرون دربارهٔ سیالات است با یک استثنای خاص گوآنکه منابع او پدیدهٔ گرمای نهان را به ترکیبی شیمیایی نسبت می دادند که موجب تغییر حالت بود او گرما را عمده ساخت و گرمای نهان را نتیجهٔ جهش بعدی در ظرفیت گرمایی ویژه دانست ولتا در اندازه گیری انبساط هوا به عنوان تابعی از گرما یا شاید تابعی از دمای که در دماسنج جیوه ای نشان داده می شود موفق تر بود ولی مجلاتی که مخصوص انتشار این نتایج بودند در خارج ایتالیا کمتر خوانده می شدند در هر حال حق قضیه «ثابت بودن ضریب انبساط هوا» بنابر رأی یکپارچه کنگره بین المللی فیزیک دانان در کومو که به پاس صدمین سال درگذشت دو تشکیل شده بود بار دیگر به ولتا برگردانده شد در سال ۱۷۸۰ موضوع بحث مجامع علمی «الکتریسیته» بود والش ثابت کرده بود که تکان حاصل از تماس با ماهی تورپیل از نوع تکان های الکتریکی است. در سال ۱۷۷۳ ماهی مزبور را تشریح کرد و عنصر مولد الکتریسیته را پیدا نمود هنتر در همان عنصر مشابهی در بدن یکی از انواع مارماهی پیدا کرد به این ترتیب فکر اینکه حیوانات دیگر هم باید دارای این عضو باشند قوت گرفت لویی گالوانی استاد تشریح دانشگاه بولونی در سال ۱۷۸۰ این آزمایش را روی قورباغه انجام داد به طوریکه قورباغه را به برق گیر آویزان نمود و ملاحظه نمود که هنگام عبور ابر عمل انقباض در پنجه های قورباغه انجام می شود گالوانی برای اطمینان کامل در هوای خوب قورباغه را به بالکن فلزی منزل خودش آویزان کرد ولی نتایج قبلی را مشاهده نکرد یک شب که حوصله اش از نگرفتن نتیجه به سر آمده بود با عصبانیت قورباغه را از محلی که آویزان کرده بود جدا کرد و در این موقع به موجب تصادف دراثر تماس گازانبری که بوسیلهٔ آن قورباغه را گرفته بود با بالکن تکانی در قورباغه مشاهده می نماید و فکر می کند که واقعاً مسئله الکتریسیته حیوانی را کشف کرده است؛ ولی صدای مخالفی از ولتا بلند شد که الکتریسیته که در این عمل به وجود آمده است فقط در اثر تماس گاز انبر و بالکن آهنی است ولتا در واقع تجربیات گالوانی را تکرار نمود و درصدد برآمد که ثابت کند قورباغه دخالتی در ایجاد الکتریسیته نداشته است آنگاه سکه ای از نقره و قطعه ای روی به کار برد و آن ها را با پارچه پشمی اسیددار از هم جدا نمود و بدینوسیله پیل الکتریکی تشکیل شد این پیل فقط جرقه تولید نمی کرد بلکه جریانی متصل که در حال عبور بود ایجاد می نمود دانشمند بزرگ روز بیستم مارس ضمن نامه ای اکتشاف خود را به جامعه پادشاهی اطلاع می دهد و از همین زمان شهرت فراوانی در سراسر اروپا کسب می نماید و کشف او تأثیر عمیقی در مجامع علمی به وجود آورد و ناپلئون او را به پاریس دعوت می کند و از او می خواهد که تجربه اش را در مقابل آکادمی تکرار کند و بعد از اثبات آن او را به سمت کنت و سناتور کشور ایتالیا انتخاب می کند ولتا بعد از سه سال از شغل خود کناره می گیرد و به کوم می رود.
اختراعات و اکتشافات آلساندرو ولتا
- اختراع الكتروفور - دستگاهی برای توليد الكتريسيته ساكن
- مطالعه خازن ها و كشف قوانين آن ها
- تكميل الكتروسكوپ
- اختراع پيل - مهمترين كار ولتا اختراع اولين مولد شيميايی جريان الكتريكی موسوم به پيل است.
او با الهام از آزمايشهايی كه گالوانی بر روی الكتريسيته ساكن كرده بود موفق به اختراع اين پيل شد. گالوانی تصور می كرد كه عضلات حيوانات مولد الكتريسيته هستند در صورتی كه ولتا با استفاده از دو فلز متفاوت مس و روی و محلول اسيد سولفوريک جريان الكتريكی را توليد كرد. اولين پيلی كه ساخت قرص هايی از مس و روی بود كه بين آن ها قرص هايی از نمد آغشته به اسيد سولفوريک موجود بود. ولتا اين پيل را سلول الكتريكی ناميد.
مرگ آلساندرو ولتا
او در سال ۱۸۲۷ در هشتاد و دو سالگی درگذشت.