به گزارش سایت خبری ساعدنیوز و به نقل از ایسنا، خبرآنلاین به نقل از روزنامه سازندگی نوشت: «امپراتوری عادل فردوسی‌پور. این را می‌توان از همین حالا برای اتفاقات تلویزیون در طول جام جهانی تیتر کرد. مسابقاتی که حدود یک ماه دیگر آغاز می‌شود و این بار بر خلاف ۴ سال قبل، عادل تقریبا هیچ رقیب مشخصی ندارد. او ۲۰۱۸ را برای شبکه ۳ می‌سازد. ویژه‌برنامه‌اش هر شب قبل ساعاتی قبل از بازی دوم آغاز می‌شود و تا تقریبا تا نیمه‌های بامداد روز بعد ادامه خواهد داشت. تقریبا تا حوالی سحر که ویژه‌برنامه‌های سحرگاه تلویزیون آغاز می‌شوند. درست مثل برنامه ۹۰ که علی پروین درباره زمان پخشش می‌گفت: «۹۰ چیه بابا؟ برنامه شاطراست! اونا فقط می‌تونن ببیننش!»
چطور گولیت و روماریو در سیمای ایران دیده نشدند؟
۴ سال قبل برای جام جهانی و ویژه‌برنامه‌هایش شور حال عجیبی در تلویزیون وجود داشت. شبکه ۲ با داشتن اسپانسر تیم ملی یعنی فناپ، برنامه پر زرق و برق جام از نگاه ۲ را ساخت. برنامه‌ای که از این اسپانسر و حسین هدایتی پول‌هایی هنگفت گرفت و در طول حدود یک ماه هر چه ستاره را فکر کنید از استودیوی تهران و سائوپائولو روی آنتن آورد.
از رود گولیت و کارمبئو گرفته تا ماتیوس و ریوالدو و روماریو. با این وجود این برنامه، برنامه تاپ جام جهانی ۴ سال قبل نشد. عادل فردوسی‌پور بود که همان زمان توانست با امکانات محدودش، بی‌اسپانسر، مستقل و تنها به یاری تیم برنامه‌ساز خودش و رفقای خبرنگار رسانه‌ها که دلی برایش ویدئوهای اختصاصی از مشاهدات‌شان می‌فرستادند، با اختلافی فاحش این رقیب غیر تخصصی را به حاشیه براند.
همان گروه از چند ماه قبل دوباره تلاش کردند تا بتوانند برای جام جهانی بسازند اما این بار اصغر پورمحمدی که مدیر وقت شبکه سه بود از ۸ ماه مانده به جام جهانی کار را یکسره کرد و قرارداد تولید ۲۰۱۸ را با فردوسی‌پور بست.
امپراتوری عادل!
این بار تفاوت این بود که فردوسی‌پور بعد از آن تجربه ۴ سال قبل و تفاوتی که داشتن اسپانسر با نداشتنش می‌توانست برایش ایجاد کند، خیلی زود اسپانسر اختصاصی‌اش را هم در کنار خود دید. همان طور که حالا در برنامه ۹۰ هم او دیگر اصلا مشکل مالی برای تجهیزات و دعوت از مهمان‌ها ندارد و این اتفاق سبب شده او برنامه‌های موفقی مثل ویژه‌برنامه قرعه‌کشی جام جهانی از روسیه را بسازد. برنامه‌ای با استودیوی اختصاصی در مسکو و گروه اعزامی ۳ نفره به سرپرستی محمدحسین میثاقی و حضور لوئیس فیگو در استودیوی برنامه تهران و حضور مهدی مهدوی‌کیا و علی دایی در مسکو.
جام جهانی در تلویزیون چه شکلی خواهد بود؟
تقریبا تمام بازی‌های جام جهانی ۲۰۱۸ روی آنتن می‌رود. البته هنوز تقسیم‌بندی پخش بازی‌ها مشخص نیست اما به طور مشخص غیر از بازی‌های ایران که قطعا از شبکه ۳ پخش می‌شود، در بازی‌های همزمان، یک بازی از شبکه ۳ و یک بازی از شبکه ورزش روی آنتن می‌رود. بازی‌های اول احتمالا در شبکه ورزش خواهند بود و بازی‌های ساعت ۱۰ تا یازده شب اولویت پخش از شبکه ۳ را دارند که تقریبا همزمان با پخش برنامه ۲۰۱۸ عادل فردوسی‌پور هستند. تداخل هفته اول جام جهانی با ماه رمضان سبب شده است تا شورای ورزش سیما تصمیم بگیرد فقط همین دو شبکه درگیر بازی‌ها باشند. هر دو شبکه ویژه برنامه مستقل داشته باشند. در شبکه ۳ که مشخص است عادل فردوسی‌پور روی آنتن می رود و کارشناسان و مهمانان ویژه خودش را خواهد داشت.
شبکه ورزش هم فصل داغ فوتبالی را خواهد داشت. اگر چه هنوز مجریان این برنامه و تهیه‌کنندگانش مشخص نشده‌اند اما احتمالا اجرای اصلی برنامه بر عهده رسول مجیدی باشد و یک کارشناس ثابت داشته باشد و در کنارش هم حتما مجریان مکملی چون مهدی توتونچی یا مجتبی پوربخش حاضر خواهند بود. درباره تهیه‌کننده برنامه هم به احتمال فراوان محسن وحدانی و مجتبی پوربخش کار تهیه‌کنندگی این ویژه برنامه را بر عهده داشته باشند.
دیگر شبکه‌ها مثل شبکه دو و شبکه اول سیما هم خیلی علاقه به ورود به جام جهانی داشتند که البته این پروژه‌ها منتفی شده اما در این ایام قطعا جنگ‌های روزانه‌ای چون فرمول یک یا برنامه‌های صبحگاهی شبکه دو و ۵ هم به جام جهانی ورود خواهد داشت اما همه فقط سعی می‌کنند حال و هوایی فوتبالی‌تر داشته باشند و اجازه ساخت برنامه تخصصی فوتبالی را ندارند.
تفاوت برنامه‌های ۲۰۱۸ و فصل داغ فوتبالی؟
بدون تردید برنامه فردوسی‌پور اصلی‌ترین برنامه ورزشی سیماست. حتی با روی کار آمدن فروغی در شبکه ۳ هم، همه می‌گویند اتفاقی برای این برنامه نمی‌افتد. مدیر جدید شاید فعلا در این فصل، در ترویج فرهنگ‌های ارزشی تاکید کند تا تواشیح در برنامه‌های ورزشی پخش کنند؛ مثل کاری که در شب میلاد امام زمان (عج) برای پخش بازی های لیگ قهرمانان اروپا انجام داد اما خیلی در روند برنامه‌ها بعید است تغییراتی ایجاد کند.
فردوسی‌پور ولی برای برنامه‌اش با تجربه دو کار ۲۰۱۴ و ویژه‌برنامه قرعه‌کشی، احتمالا سعی می‌کند بیشتر فضای جام جهانی را همان طور که هست به استودیوی تهرانش بیاورد. خودش که حاضر به حرف زدن نیست و تنها می‌گوید: «انشاءالله دو روز قبل از جام جهانی روی آنتن می‌رویم و سعی می‌کنیم متنوع باشیم و مردم را راضی نگه داریم.» ولی او قطعا استودیوی مسکو خواهد داشت. درباره مهمانان سرشناس هم اصلا بعید نیست که این اتفاق بیفتد. آنها هم ارتباطاتش را دارند هم خیلی دیگر برای برنامه مشکل اقتصادی ندارند. اتفاقی که هیجان تماشای یک برنامه استاندارد را بالا می‌برد و سبب می‌شود دوباره تلویزیون در پیک جام جهانی گوی سبقت را از نظر بیننده، از رقبای آن سوی آبی‌اش ببرد. چیزی که بردی بزرگ برای مدیریت تلویزیون می‌شود.
ولی فعلا سعی کردند درباره مهمانان خارجی حرفی نزنند. شاید از جنجال‌های حضور فیگو در تهران و ماجرای دستمزدش می‌ترسند ولی آنها کلی کلیپ ویدئوی ساخته شده هیجان‌ا‌نگیز خواهند داشت و گزارش‌های تولیدی از تمرینات و حال و هوای روسیه در جام جهانی.
در شبکه ورزش داشتن مهمان خارجی احتمالا دشوار است اما آنها هم گروه پرتابل در روسیه خواهند داشت. امسال رسانه ملی گزارشگر به بازی‌ها نمی‌فرستد و باکسش را نخریده اما برای این برنامه هم شبکه ورزشی‌ها سعی می‌کنند از فضای فن‌زون‌های داخلی در سطح شهر، هیجان فوتبال را به شبکه‌شان بیاورند و ساعت برنامه‌شان را هم به میانه روز آورده‌اند تا مخاطب‌شان را از مخاطب ۲۰۱۸ سوا کنند. اگر چه اقلا در ۱۰ روز اول در این شرایط رقیب سرسخت‌تری چون ماه عسل دارند.
با کنار هم قرار دادن این گمانه‌زنی‌ها می‌توان گفت در جام جهانی، فارسی‌زبان‌هایی که روی آنتن می‌روند فقط یک امپراتور دارند: عادل فردوسی‌پور!»
