اگر برای انتخاب نام فرزند پسر خود، به دنبال نام های پسرانه اصیل ایرانی هستید، بابک یکی از آن هاست. این اسم علاوه بر آوای زیبایی که دارد، دارای معنی زیبا و خاصی نیز هست. اسم بابک /bābak/ را به معنای استوار و پدر دوست داشتنی ذکر کرده اند. بابک از شخصیت های شاهنامه، نام دلاور ایرانی، پسر ساسان، موبد آناهیتا و پدر اردشیر، (بنیانگذار سلسله ساسانی) و همچنین تخلص شاعر کرد "علی اصغر سریری" بوده است. شایان ذکر است که ریشه نام بابک، اصالتا ایرانی است و خیلی از افراد ریشه این نام را اوستایی، پهلوی و کردی می نامند. برای آشنایی با فراوانی این نام و همچنین اسم های مشابه با آن ، تا انتهای این مطلب با ما همراه باشید.
مشخصات اسم بابک
- جنسیت: پسر
- افراد دارای این نام: 62,273
- ابجد : 25
- ریشه نام: فارسی
- نام به انگلیسی: babak
- تلفظ به فارسی: بابک
- تلفظ نام به انگلیسی: /bābak/
معنی اسم بابک در ثبت احوال
۱- پرورنده و پدر را گويند؛ ۲- (در قديم) خطاب فرزند به پدر از روي مهرباني؛ پدر جان؛ ۳- (اَعلام) ۱) پدر اردشیر بابکان [قرن ۲ میلادی]؛ ۲) نام دلاور ايراني كه از سوي اردوان فرمانرواي اصطخر بود [قرن ۳ هجری]؛ ۳) نام موبدي در روزگار انوشيروان كه ديوان عرض و سپاه به دست وي بود؛ ۴) بابک خرّم دین [۲۲۳ هجری] رهبر ایرانی خرّمدینان، که قیام آنان را در آذربایجان بر ضدّ خلیفه ی عباسی رهبری کرد. سرانجام افشین او را فریب داد و دستگیر کرد و او در بغداد کشته شد.
معنی اسم بابک در فرهنگ فارسی عمید
عنوان احترام آمیز و مهربانانۀ فرزند به پدر، پدرجان. (صفت) پرورش دهنده، تربیت کننده. (صفت) امین، استوار، درست کار.
معنی اسم بابک در فرهنگ معین
پدر.
معنی اسم بابک در فرهنگ فارسی
مصغر باب یعنی پدر کوچک و به معنی پرورش دهنده وتربیت کننده، به معنی امین و استوار، و درست کار نیز گفته شده. (اسم) پدر (بتحبیب).
معنی اسم بابک در لغت نامه دهخدا
پرورنده و پدر را گویند. به معنی پدر بود. تصغیر باب چنانکه مامک تصغیر مام است و این تصغیر بجهت تعظیم است. پدر کوچک، پاپک یعنی پدرجان. امین و استوار باشد. نوعی از فیروزه که آن را شهر بابکی می گویند.
نام های هم آوا و مشابه با بابک
برنا، بهرام، باراد، بهزاد، بردیا، باراد، باربد، بارمان، بامداد، باهر، هار، بارانا، بیتا، بارنک، باران، بالین، باهِره، باوان، باور
شعر با اسم بابک
چو لختی برآمد برین روزگار
شکست اندر آمد به آموزگار
جهاندیده بیدار بابک بمرد
سرای کهن دیگری را سپرد
چو آگاهی آمد سوی اردوان
پر از غم شد و تیره گشتش روان
گرفتند هر مهتری یاد پارس
سپهبد به مهتر پسر داد پارس
(فردوسی، شاهنامه)