ریشهٔ واژه نیما، مازندرانی بوده و به معنای کمان می باشد. درباره ی نام نیما دو روایت وجود دارد اول این که نام یکی از اسپهبدان تبرستان است، دیگر این که نیما وارونه شده کلمه امین است. سیروس طاهباز معتقد است که روایت دوم در باره نام نیما درست تر است. ریشه این کلمه احتمالا" نیم ماه (ماه شب چهاردهم) است. نام پسر ایرانی.همچنین بعضی از ادیبان نیما را مشتق از لغت نام و به معنای نامی و نام دار بیان کرده اند. طبق لغت نامه دهخدا، معنی اسم نیما در لغت به معنی خرد و کوچک است و از اسامی اصیل ایرانی است. این نام در فرهنگ عمید مشتق از ماه (نیم + ماه) و به معنی نیمه ماه ذکر شده است.نیما در زبان فارسی عادل و دادگر به معنی کسی که نسبت به دیگران منصف است؛ (نیم + الف صفت فاعلی) ذکر شده است. همچنین نیما نام کوهی در حوالی نور مازندران می باشد.نیما در زبان عبری مونث است! معانی آن به عبری، نعمت یا رحمت، سر رشته و ملودی. در زبان تبتی هم نام پسرانه است و هم دخترانه و معنی آن در زبان تبتی خورشید است.در زبان مازندرانی -سمت نور و حومه- به معنی "نیامده" می باشد در مقابل "بیما=آمده) . اگر انتخاب شما برای فرشته کوچک و دوست داشتنی تان، نیما است و به دنبال فراوانی و اسم های مشابه آن هستید، در ادامه این مطلب با ما همراه باشید.
مشخصات اسم نیما
- جنسیت: پسر
- افراد دارای این نام : 102,579
- ابجد : 101
- ریشه نام: مازندرانی
- نام به انگلیسی: nima
- تلفظ به فارسی: نیما
- تلفظ نام به انگلیسی : /nimā/
معنی اسم نیما در ثبت احوال
۱- نام كوهي است حوالي نور؛ ۲- (اَعلام) ۱) نام يكي از اسپهبدان تبرستان؛ ۲) تخلص شعري علي اسفندياري (نيما يوشيج) [۱۲۷۴-۱۳۳۸ شمسی] شاعر ایرانی و بنیان گذار شعر نو فارسی. دیوان شعر، مقاله ها و یادداشت ها و نامه هایش چاپ شده است.
نام های هم آوا و مشابه با نیما
نیاک، نیشام، نیهاد، نیوان، نیک، نیکان، نیکاو، نواب، نوتاش، نورهان، نوشاب، نوشیار، نویان، نوید، نوین، نوروز