چکیده بیوگرافی چارلز کلارک
- نام : سِر آرتور چارلز كلارك
- شغل : نويسنده ژانر علمي- تخيلي
- تولد : 16 دسامبر 1917، انگلستان
- وفات : 19 مارس 2008، سريلانكا
زندگی نامه چارلز کلارک
آرتور سی. کلارک در ۱۶ دسامبر ۱۹۱۷ در شهر ساحلی کوچکی به نام می نهید از توابع سامرست واقع در غرب انگلیس در خانواده ای فقیر و کشاورز به دنیا آمد. در نوجوانی موشک های دست ساز می ساخت و آن ها را در مزرعه مادرش به هوا می فرستاد. پدر آرتور زمانی که او سیزده سال داشت، از دنیا رفت. مرگ وی ناشی از عوارض طولانی مدت حاصل از مجاورت با گازهای شیمیایی در جنگ جهانی اول بود. او در ۱۹۵۳ ازدواج کرد. پس از ۱۱ سال زندگی مشترک در سال ۱۹۶۴ از همسرش جدا شد، و پس از آن دیگر ازدواج نکرد و فرزندی نیز نداشت در طول جنگ جهانی مسئول رادار بود. در رشتهٔ فیزیک و ریاضیات از دانشگاه کینگز لندن دانش آموخته شد و مدال درجه یک فیزیک و ریاضیات را دریافت کرد. سپس به ریاست مجمع بین سیارات بریتانیا منصوب شد و به عضویت آکادمی اخترشناسان و مجمع اخترشناسان سلطنتی و بسیاری از سازمان های علمی دیگر درآمد. ایدهٔ ماهوارههای مخابراتی، نخستین بار توسط وی مطرح شد. وی علاوه بر کتاب های داستانی علمی-تخیلی، تعدادی آثار علمی نیز داشت. کلارک از سال ۱۹۵۶ در سری لانکا که در آن زمان هنوز سیلان نامیده می شد زندگی می کرد. وی در زمان زندگی اش هم شهروند سری لانکا و هم تبعهٔ بریتانیا محسوب می شد. او همواره علاقهٔ زیادی به غواصی داشت و در این جزیرهٔ استوایی می توانست هر سال آن طور که دوست داشت در اعماق اقیانوس گردش کند. کلارک یک مدرسهٔ آموزش غواصی در سری لانکا تأسیس کرد که در زلزلهٔ ۲۰۰۴ میلادی در اقیانوس هند ویران و دوباره بازسازی شد. سری لانکا الهام بخش کلارک در نوشتن کتاب چشمه های بهشت (یا فواره های بهشت) نیز بود که در آن ایدهٔ آسانسور فضایی را ارائه کرد. به عقیدهٔ کلارک این آسانسور فضایی است که در آینده یادآور نام او خواهد بود و نه ماهواره های مخابراتی. کلارک از دههٔ ۶۰ میلادی تا پایان عمر از علائم ناتوان کننده فلج رنج می برد. در سال ۱۹۸۶ کلارک جایزهٔ آرتور سی کلارک را بنیان نهاد و هزینهٔ آن را (که در ابتدا ۱۰۰۰ پوند بود) تقبّل کرد. این جایزه به بهترین اثر علمی-تخیلی منتشر شده در بریتانیا در سال پیشین تعلق می گیرد. از سال ۲۰۰۱ مبلغ جایزه به اندازهٔ عدد سال در تقویم میلادی پوند بریتانیا (یعنی ۲۰۰۱ پوند در سال ۲۰۰۱، و ۲۰۰۵ پوند در سال ۲۰۰۵) افزایش یافت. در سال ۱۹۸۸ مشخص شد که به سندرم بازگشت فلج اطفال مبتلاست و از آن پس مجبور شد بیشتر اوقات با صندلی چرخ دار حرکت کند. در سال ۲۰۰۰ مقام شوالیه به کلارک اعطا شد، ولی شرایط جسمانی اجازهٔ سفر به لندن و دریافت نشان از ملکه الیزابت را به او نداد. این نشان در مراسمی در کلمبو توسط قائم مقام پادشاهی بریتانیا در سری لانکا به او تحویل شد. در سال ۲۰۰۵ نیز جایزهٔ لانکابیمانای که مهم ترین جایزهٔ غیرنظامی سری لانکا است به دلیل کمک های او به علوم و فناوری و وفاداری اش به کشور به او اعطا شد. وی در سال ۲۰۰۸ صبح روز ۱۹ مارس بر اثر حمله قلبی در سن ۹۰ سالگی در خانه اش در سریلانکا درگذشت. بر طبق وصیت او بر سنگ قبرش نوشتند: «او هرگز به بزرگسالی نرسید اما هیچ گاه از رشد و تعالی دست نکشید.» کلارک به عرفان شرقی و بودایی علاقه بسیار داشت و بیشتر آثار او آمیخته به این اندیشه و در قالبی اساطیری است.
سه قانون کلارک
- «هرگاه دانشمندی برجسته، اما سالخورده بگوید چیزی ممکن است، به احتمال قریب به یقین درست گفته است. اما آنگاه که بگوید چیزی غیرممکن است، به احتمال زیاد اشتباه می کند.»
- «تنها راه کشف محدودهٔ ممکن از غیرممکن، کمی پیشروی از ممکن به درون غیرممکن است.»
- «هر فناوری وقتی به حدی از پیشرفت برسد، دیگر نمی توان آن را از جادو تفکیک کرد.»∗
نقل قول از کتاب ها
- «... و از آن روی که آنها، در تمامی کهکشان، هیچ چیز گرانبهاتر از خرد نیافته بودند، همه جا افشاندن بذر آن را ترغیب می کردند. آن ها زارعان پهنه آسمان شدند. می کاشتند و گاه می درویدند؛ و گاه باید علف های هرز را بیرحمانه وجین می کردند.» (۲۰۰۱ - یک اودیسه فضایی)
- «... و در شب کیهانی برای همیشه خاموش شد. چون در تمام کهکشان چیزی گرانبهاتر از «ذهن» نیافته بودند، به پیدایش آن در هر جایی که دیدند کمک کردند. آن ها در مزرع ستارگان مقام کِشتکار را احراز کرده بودند که بذری می پاشیدند و گاه ثمری برمی داشتند.» (۲۰۰۱ - یک اودیسه فضایی (راز کیهان)- ترجمه پرویز دوایی)
- «... لحظه بی زمان گذشت، آونگ نوسان معکوس خود را آغاز کرد، در یک اتاق تهی غوطه ور در آتش های ستاره ای مزدوج با فاصله ۲۰ هزار سال نوری از سیاره زمین، یک طفل چشمان خود را گشود و شروع به گریستن کرد…» (۲۰۰۱ - یک اودیسه فضایی)
- «جهان آنقدر بزرگ نیست که ما تصور می کنیم… جهان آنقدر بزرگ است که ما نمی توانیم تصور کنیم» (نقل قول مستقل)
آثار چارلز کلارک
- شن های مریخ (۱۹۵۱)
- پایان کودکی (۱۹۵۳)
- نور زمین (۱۹۵۵)
- شهر و ستارگان (۱۹۵۶)
- ریزش غبار ماه (۱۹۶۱)
- نُه میلیارد نام خدا (۱۹۶۷) (مجموعه داستان کوتاه)
- ۲۰۰۱: اودیسه فضایی (۱۹۶۸)
- میعاد با راما (۱۹۷۳)
- امپراتوری زمین (۱۹۷۵)
- چشمه های بهشت (۱۹۷۹)
- ۲۰۱۰: اودیسه دو (۱۹۸۲)
- ۲۰۶۱: اودیسه سه (۱۹۸۸)
- راما ۲ (۱۹۸۹) (همراه با جنتری لی)
- روحی از گرندبنکس (۱۹۹۰)
- باغ راما (۱۹۹۱) (همراه با جنتری لی)
- راز راما (۱۹۹۳) (همراه با جنتری لی)
- ریشتر ۱۰ (۱۹۹۶) (همراه با مایک مک کوی)
- ۳۰۰۱: اودیسه نهایی (۱۹۹۷)
- نغمه های زمین دوردست (در ایران: عملیات آخر تالاسا) ۱۹۸۵
ازدواج چارلز کلارک
او در سال ژوئن سال ۱۹۵۳ با ماریلین میفیلد ازدواج کرد و در دسامبر همان سال هم از همسرش جدا شد. او در این باره گفته است: «ازدواج من از همان ابتدا نامناسب بود. این بهترین دلیلی است که نشان می دهد، من اهل ازدواج نیستم، اما من فکر میکنم هر شخصی باید حتماً یکبار ازدواج کند.»
زندگینامه کازوئو ایشی گورو نویسنده ی ژاپنی 
