آپارتمان عبارت است از یک واحد مستقل در ساختمان چند طبقه که از آن برای سکونت یا جهت کسب و پیشه استفاده می شود.
امروزه با افزایش شهر نشینی و زیاد شدن جمعیت آپارتمان نشینی توسعه یافته است اما در کشور ما هنوز نیز فرهنگ آپارتمان نشینی به صورت صحیح رواج پیدا نکرده است.
برخی از افراد ذهنیت قدیمی خود را که در خانه های حیاط دار داشته اند، در آپارتمان نشینی نیز حفظ کرده اند و به این ضرب المثل «چهار دیواری، اختیاری» اعتقاد کامل دارند و گاهی حاضر نیستند کمی از مواضع خود پایین بیایند و بعضی محدودیت ها را که لازمه زندگی آپارتمانی است، قبول کنند.
منظور از فرهنگ آپارتمان نشینی چیست؟
فرهنگ آپارتمان نشینی یعنی رعایت نکاتی که مخصوص خانه های آپارتمانی است و باعث بهتر شدن زندگی و روابط اجتماعی همسایگان می شود. کشور ما در حال گذار از فرهنگ سنتی به فرهنگ مدرنیته است و زندگی های سنتی به تدریج جای خود را به زندگی مدرن می دهند.
این موضوع سبک زندگی ما را تحت تأثیر قرار داده و در آن تغییراتی را بوجود آورده است. برخی از ما بخش زیادی از عمر خود را در خانه های ویلایی با سبک زندگی سنتی گذرانده ایم؛ به همین خاطر ممکن است چندان با فرهنگ آپارتمان نشینی آشنایی نداشته باشیم.
برای مثال مواردی مانند بلند صحبت کردن، زیاد کردن صدای تلویزیون، پخش موسیقی با صدای بلند، میخ کوبیدن به دیوار در هر ساعت از شبانه روز و… از جمله مواردی هستند که در خانه های معمولی مشکل چندانی را به وجود نمی آورند؛ اما در یک واحد آپارتمانی نمی توان در هر ساعت از شبانه روز کارهای مشابه این موارد را انجام داد.
زیرا فاصله ی یک واحد با واحدهای همسایه بسیار کم است. همچنین بدلیل نوع ساخت واحدهای آپارتمانی هرگونه سر و صدا به واحدهای دیگر نیز منتقل شده و و برای آن ها ایجاد مزاحمت خواهد کرد؛ بنابراین آگاهی نسبت به فرهنگ آپارتمان نشینی و رعایت سکوت در آپارتمان امری مهم به شمار می رود.
آپارتمان نشینی بدون فرهنگ آن
به نظر می رسد عمده مشکلات مرتبط با زندگی در مجتمع های آپارتمانی از زمانی آغاز شد که برخی خانواده ها با همان ذهنیت زندگی سنتی در خانه های حیاط دار، به این شیوه زندگی (آپارتمان نشینی) وارد شدند.
بیشتر کسانی که زندگی در آپارتمان ها را به دلیل مزیت هایی که در مقایسه با دیگر شیوه های سکونتی دارد، انتخاب می کنند، هنوز با فرهنگ زندگی در آپارتمان آشنا نیستند یا بخوبی آموزش ندیده اند یا الزامی در توجه به آن نمی بینند. براین اساس، بسیاری از خانواده هایی که با همین ذهنیت شروع به زندگی در آپارتمان ها می کنند برای خود و دیگران مشکل ساز می شوند و شاید به همین دلیل، بلند صحبت کردن، زیاد کردن صدای رادیو و تلویزیون یا گذاشتن کفش ها مقابل پاگرد پله ها، حمل زباله بدون سطل در حالی که شیرابه های آن روی پله ها می ریزد، برگزاری مهمانی های پر سر و صدا و… را در مشاعات ساختمان امری عادی می دانند.
لازمه زندگی آپارتمان نشینی، ارتقای فرهنگ زندگی در این مکان هاست و این درحالی است که عدم مطابقت زندگی ساکنان مجتمع ها با این فرهنگ باعث بروز مشکلات متعددی می شود که بخشی از آن مشاجراتی است که گاه مابین ساکنان یک مجتمع رخ می دهد و در نهایت به مخدوش شدن حقوق همسایگی منجر می شود.
چگونه فرهنگ آپارتمان نشینی را ایجاد و رعایت کنیم؟
مستقرشدن در آپارتمان، ممکن است شما را از دردسرهای سکونت در خانه ی ویلایی خلاص کند، اما مثل هر چیز دیگری، مسئولیت پذیری مخصوص به خود را می خواهد. شیوه ی زندگی در آپارتمان، زمانی که صحبت از آداب معاشرت به میان می آید، ممکن است کمی پیچیده باشد. احترام، زندگی آپارتمان نشینی را ساده تر می کند. راهکار های مؤثری برای ایجاد ارتباطی محترمانه با همسایگان وجود دارد تا بتوانید در هماهنگی با هم یا حداقل، تقریبا هماهنگ زندگی کنید و با رعایت این نکات، همسایه ی خوبی بوده و فرهنگ آپارتمان نشینی را گسترش دهید.
1. با دیگران دوستانه رفتار کنید
نیازی نیست حتما آنها را بشناسید، اما سلام و احوال پرسی ساده می تواند در برقراری رابطه ی دوستانه خیلی به شما کمک کند. همچنین در صورت بروز مشکل یا سؤال، تعاملات آینده را ساده تر خواهد کرد.
۲. قدردان همسایه هایی باشید که با شما احوال پرسی دارند و به شما لبخند می زنند
نیازی به توقف و صحبت کردن نیست، اما لبخندزدن هزینه ای ندارد. به خاطر داشته باشید که شما هم، درباره ی کسانی که جواب سلام تان را نمی دهند یا شما را نادیده می گیرند، افکار ناخوشایندی در سردارید. مسلما دوست ندارید کسی همان افکار را درباره ی شما داشته باشد.
- آزاردهنده و باعث عصبانیت نباشید. همان قدر که رفتار دوستانه مهم است، احترام به حریم خصوصی همسایه ها نیز مهم است. توقع نداشته باشید هر بار که سرزده درِ خانه ی همسایه تان را می زنید، شما را به داخل دعوت کند. به زبان بدن همسایه تان توجه کنید. آیا عجله دارد؟ آیا به شما گفته است عجله دارد؟ پس صحبت را ادامه ندهید و بگذارید به راه شان ادامه دهند.
- مدیر و کارکنان خدمات را بشناسید. فهرستی از تلفن های آنها داشته باشید تا در مواقع ضروری بتوانید با آنها تماس بگیرید. تمام کارهایی را که باید انجام شوند، جایی یادداشت کنید.
- در جلسات ساختمان شرکت کنید و تابلوِ اعلانات و ورودی خانه را چک کنید. یکی از مزایای زندگی در آپارتمان این است که همسایگان به یکدیگر اهمیت می دهند. معرفی کردن، یکی از اولین قدم هایی است که در راستای ارتباط با جمع همسایه هایتان باید بردارید.
۳. هنگام ورود و خروج، سروصدا ایجاد نکنید
رفت وآمد از درِ پارکینگ به در ورودی منزل و برعکس خیلی عادی است، اما باید به میزان سروصدای ناشی از این رفت وآمد دقت کرد. موقع راه رفتن در راه پله ها از پاکوبیدن بپرهیزید، به خصوص صبح زود و ساعات پایانی شب. سعی کنید با کفش روی کف پوش چوبی منزل راه نروید؛ فقط زمانی که می خواهید بیرون بروید آنها را بپوشید و بعد از ورود به منزل، کنارشان بگذارید. این طور نیست که همه ی افراد بین ساعات ۹ تا ۱۷ سر کار باشند؛ بنابراین، حاضران در ساختمان شاید در طول روز احتیاج به استراحت داشته باشند. در راهروها با صدایی آهسته در حد زمزمه صحبت کنید. خنده ی بلند و گفت وگوی بلند، زمانی که دیگران در حال استراحت اند، مزاحمت ایجاد می کند. درها را پشت سر خود، آرام ببندید. درهای آپارتمان گاهی صدای زیادی تولید می کنند، آنها را آهسته ببندید و نگذارید خودبه خود بسته شوند.
۴. به میزان سروصدای داخل آپارتمان دقت کنید
این مشکل، یکی از شکایات بسیار شایع افراد به مدیر ساختمان است. اگر در طبقات بالاتر زندگی می کنید، باید بیشتر به فکر همسایه های طبقه ی پایین باشید. دمپایی و کفش های نرم نسبت به جنس های سخت، مانند کفش پاشنه بلند یا چکمه، صدای کمتری ایجاد می کنند. نیازی نیست نیمه شب در آشپزخانه و با کفش پاشنه بلند، با سروصدا راه بروید! اگر همسایه ای از شما درخواست می کند کمی کمتر صدا کنید، آن را جدی بگیرید. اگر کف پوشی از جنس سخت داشته باشید، وجود فرش و موکت ضروری است.
- سعی کنید آخر هفته ها یا زمانی که می دانید دیگران سرکارند، از جاروبرقی یا دستگاه های ورزشی استفاده کنید. صدا و لرزش از طریق کف خانه منتقل می شود و ممکن است از آنچه فکر می کنید، بسیار بلندتر باشد.
- زمان سکوت را با کودکان تمرین کنید. در طول روز به آنها اجازه ی پریدن و دویدن بدهید، اما به آنها بگویید بعد از غروب باید بازی را متوقف کنند. به جای اینکه درون خانه را برهم بزنند، زمانی را برای بازی در بیرون از خانه اختصاص دهید، مانند بازی در زمین بازی محله. اگر در خانه فرش ندارید، چندین لایه پارچه پهن کنید تا کمی از سروصدا را بگیرد.
- به بچه ها اجازه ندهید در راهروِ ساختمان بازی کنند یا بدوند.
- صدای وسایل برقی مانند تلویزیون و رادیو را کم کنید تا مزاحم همسایه ی دیواربه دیوار نشوید. شاید بهتر باشد این وسایل را از نزدیکِ دیوار آنها به جای دیگری منتقل کنید. اگر مشکل شنوایی دارید یا دوست دارید برنامه های موردعلاقه ی خود را با صدای بلند بشنوید، از هدفون استفاده کنید
۵. قوانین مختلف پارک کردن اتومبیل در هر آپارتمان را یاد بگیرید
با پارک کردن خودرو در میان خطوط و نه روی آنها، به تمام فضاهای تعیین شده احترام بگذارید و هرگز دوبله پارک نکنید.
۶. جای پارک معینِ هر واحد، در قراردادها ذکر می شود
هرگز قابل قبول نیست که فکر کنید می توانید خودروتان را در هر جای خالی ای پارک کنید، حتی فقط برای چند دقیقه. اگر همسایه ی شما در همان زمان بازگردد و خودرو شما را سر جای خود ببیند، شما دیگر روابط متمدنانه ای با آنها نخواهید داشت.
۷. به همسایگان مسن ترتان کمک کنید
اگر آنها را با خریدهایشان در پارکینگ دیدید، بپرسید آیا برای حمل بارهایشان به داخل ساختمان یا نگه داشتنِ در برای آنها، نیاز به کمک دارند یا خیر. اگر دیدید قبض هایشان روی بُرد ساختمان مانده یا چندین شب، چراغ های خانه شان روشن نیست، سراغی از آنها بگیرید و حال شان را بپرسید.
۸. درمورد امکان سیگارکشیدن از مدیر سؤال کنید
حتی اگر سیگارکشیدن در محیط داخلی آزاد است، از تهویه ی مناسب هوا و بازبودن پنجره ها مطمئن شوید. اگر دود سیگار به خوبی بیرون نمی رود، هواکشی روی پنجره ی خود نصب کنید تا دود را به بیرون هدایت کند. ته سیگارهای خود را در سطل زباله بیندازید، نه بیرون پنجره. اگر سیگارکشیدن داخل آپارتمان ممنوع است، در پیاده رو سیگار بکشید و به قوانین احترام بگذارید.
۹. اگر نگهداری از حیوانات آزاد است، حیوانات کوچک را انتخاب کنید
اگر اجازه ی چنین کاری دارید، بدانید مجاز به نگه داشتن چه حیواناتی هستید. اگر سگ و گربه مجازند، نژادهای کوچک تر را انتخاب کنید که هنگام راه رفتن، سروصدای کمتری ایجاد می کنند و کمتر مزاحم همسایگان تان می شوند. حیوانات چهارپا را همیشه با قلاده بیرون ببرید و کیسه ی پلاستیکی (برای جمع آوری مدفوع حیوان) همراه داشته باشید. اگر درمورد برخورد همسایگان تان مطمئن نیستید، ورود حیوان خانگی تازه تان را به آنها اطلاع دهید.
۱۰. قوانین جمع کردن زباله ها در آپارتمان را رعایت کنید
- از درست بسته شدن کیسه ی زباله ها و چکه نکردن آنها مطمئن شوید. اگر نیازی هست، دو تا کیسه استفاده کنید. گوشه های تیز و بُرنده را در چند لایه روزنامه یا کاغذ، با دقت بپیچید. کیسه های زباله ی تَر معمولا بو و لکه هایی از خود به جا می گذارند که موجب آزردگی همسایگان می شوند. دنبال کردن رد لکه ها تا درِ منزل شما کار دشواری برای مدیر ساختمان نیست. در این صورت ممکن است مجبور به پرداخت هزینه های تمیزکردن یا حتی تعویض کف پوش راهرو شوید.
- سطل ها را بیش ازحد پر نکنید و برای قراردادن کیسه های بزرگ در آنها تلاش نکنید. اگر بیش از ظرفیت سطل در آن زباله بریزید، ممکن است با این کار واژگون شود یا زباله ها در آن گیر کنند یا حتی غیرقابل حرکت شود.
چند نکته برای آپارتمان نشین ها
- ساکنان مجتمع های آپارتمانی باید به رعایت برخی بایدها و نبایدها برای احترام به افراد دیگر در آپارتمان است، بپردازند. رعایت نکاتی که در ادامه آورده ایم توسط ساکنان یک مجتمع از بروز اختلاف ها و تنش ها میان همسایگان جلوگیری می کند.
- با اجازه کتبی مالک و مدیریت ساختمان کف سایی سنگ قسمت های اختصاصی را می توان انجام داد ، تمام مواد که بر اثر کف سایی ایجاد شده باید سریعا جمع گردد و خارج از ساختمان دفع شود.
- ریختن مواد اسیدی حاصل از کف سایی به داخل فاضلاب ساختمان سبب گرفتگی و فرسایش لوله های فاضلاب می شود همچنین اگر این مواد به سطح زیرین سنگ نفوذ یابند ، لوله های مستقر در کف خوردگی پیدا می کنند و در محل اتصالات ترکیدگی صورت می گیرد . بنابراین باید هنگام کف سایی و پس از تمام شدن آن، سقف طبقه پایین بررسی شود.
- ساکنان هر واحد باید زیان و خسارت وارد شده بر اثر گرفتگی لوله های فاضلاب، سر رفتن آب وان یا سینک را جبران نمایند.
- با توافق اکثریت مالکان می توان در نما، در یا بالکن های اختصاصی تغییر ایجاد کرد.
- مستاجر به هیچ وجه نباید تعمیرات و تغییرات داخلی و خارجی را که سبب صدمه به اسکلت ساختمان می شود را انجام دهد.
- باید تعمیرات وتغییرات آپارتمان و بخش اختصاصی مانند انبار با اجازه مدیریت ساختمان و مالک به صورت کتبی انجام شود.
- از ساعت یک تا 4 بعدازظهر و 9 شب تا 9 صبح روز بعد ایجاد سر و صدای غیر متعارف ممنوع است و فقط باید صدای رادیو، تلویزیون در این ساعت ها قابل شنیدن باشد.
- ارکت های چوبی و کفپوش های پلاستیکی را تنها باید پولیش کرد و آنها را نباید با سنگ یا سرامیک و دیگر پوشش هایی که صدا را تشدید می کنند، تعویض نمود.
- اگر کف آپارتمان سنگ، سرامیک یا چوب است باید حداقل 75 درصد با قالی یا موکت پوشانده شود تا هنگام راه رفتن و کشیدن اجسام صدا ایجاد نکند.
آشنایی با مفهوم آداب معاشرت
