آشنایی با مردم و اداب و رسوم کشور لسوتو

لسوتو با نام رسمی پادشاهی لسوتو کشوری محصور در خشکی واقع در جنوب آفریقا است. پایتخت لسوتو، شهر ماسرو و زبان رسمی آن، انگلیسی و سوتو است. همچنین لسوتو کشوری محیطی است که غیر از آفریقای جنوبی با هیچ کشور دیگری مرز مشترک ندارد. لسوتو کشوری مستعمره تحت بریتانیا بود که پس از ۴ اکتبر ۱۹۶۶ میلادی، اعلام استقلال کرد. هم اکنون لسوتو شامل کشورهای پیشرو در مردم سالاری است. واحد پول لسوتو نیز، لوتی با واحد جزء (لیسنته) نام دارد. بسیاری از مردم لسوتو برای کار به آفریقای جنوبی می روند. لسوتو از اعضای کشورهای مشترک المنافع و اتحادیهٔ آفریقاست.

تاریخ لسوتو

ساکنان اصلی منطقه ای که اکنون لسوتو نامیده می شوند، از اقوام کهن شکارچی-گردآورنده معروف به بوشمن (سان) بودند. نمونه هایی از هنر سنگ آنها را می توان در کوه های سراسر منطقه پیدا کرد. لسوتو که پیش از این باسوتولند نامیده می شد بر اساس معاهده سال ۱۸۴۳ بریتانیا و رئیس بومیان محلی یا موشوئشوئه تحت الحمایهٔ بریتانیا شد. لسوتو در سال ۱۸۷۱ به صورت مستعمرهٔ دماغهٔ آفریقای بریتانیا شناخته شد. در سال ۱۸۸۴ مستقیماً تحت کنترل پادشاهی بریتانیا درآمد و در ۴ اکتبر ۱۹۶۶ میلادی باسوتولند با نام «لسوتو» رسماً از بریتانیا اعلام استقلال کرد و موشوئشوئه دوم به عنوان پادشاه لسوتو معرفی شد.

فرهنگ مردم لسوتو

نژاد ۹۹٫۷ ٪ لسوتویی ها، سوتو و کمتر از سه دهم درصد نیز اروپایی و آسیایی هستند. دین ۸۰ ٪ مردم لسوتو، مسیحی و۲۰ ٪ نیز پیرو عقاید بومی و سنتی هستند. زبان های سوتو و انگلیسی هر دو زبان رسمی لسوتو هستند. جمعیت لسوتو براساس سرشماری سال ۱۹۹۹، بیش از دو میلیون نفر برآورد می گردد و میانگین نرخ رشد آن معادل ۱٫۸ درصد می باشد. اعضای قبیله باسوتو، بیش از ۹۰ درصد جمعیت را تشکیل داده اند و بقیه جمعیت شامل نژادهای هندی و اروپایی و نژادهای مختلط هستند. زبان انگلیسی به عنوان زبان دوم، به طور گسترده ای در بازرگانی و مراکز آموزشی کاربرد دارد.

پوشش مردم لسوتو

زنان معمولا لباس بلند لباس و دامن در رنگ های پر جنب و جوش و الگوهای با پتو به کمر خود، و برای مناسبت های خاص (مانند کلیسا و یا ازدواج) آنها پوشیدن سنتی Basotho لباس به نام seshoeshoe. Seshoeshoe در انواع بی پایان طرح ها، الگوهای و رنگ ها پوشیده می شود. برای خانم ها توصیه می شود که شلوار جین، شلوارک، لباس و دامن بپوشند، شاید با کمی اعتدال بیشتر از حد معمول. برای آقایان شلوار و شلوار گاه به گاه در لسوتو قابل قبول است. بسیاری از مردم لباس کلاه گرم زمانی که آن را سرد و کلاه خورشید زمانی که آن را گرم تر است. مردم Basotho یک لباس سنتی که شامل کلاه مخروطی (مردان و زنان معمولا لباس فرم مختلف کلاه) شناخته شده است را به عنوان “mokorotlo می پوشند.

جشن های لسوتو

• روز استقلال: مردم لسوتو، روز استقلال برابر با 4 اکتبر را جشن می­گیرند. این همان روزی است که لسوتو استقلال خود از انگلیس را اعلام کرد.
• روز مشوشو: روز مشوشو Moshoeshoe (یازدهم مارس) به عنوان روز تولد پدر بنیانگذار کشور، گرامی داشته می ­شود. در این روز در ماسرو، افراد زیادی با جنب و جوش زیاد در حالیکه لباس های سنتی رنگارنگ پوشیده اند از سمت قصر سلطنتی به استادیوم سوتو می روند. در سفر به لسوتو خواهید دید زنان شرکت کننده در این رژه معمولاً بالاپوش و کلاه دارند و همانطور که به روش سنتی انجام می­ شود، دسته های زیادی از چوب ها را با خود حمل می ­کنند، در حالی که مردان سوار بر اسب بوده و یا رقص های سنتی انجام می­ دهند. در ورزشگاه سوتو، رژه های ارتش و پلیس برگزار می شود.

غذاهای لسوتو

ماده اصلی روزانه باتوتو عبارت است از pap-pap یا papa، یک فرنی ذرت که می تواند توسط یک سس غلیظ از نخود فرنگی، سبزیجات یا سبزی خرد شده یا یک نبض پروتئینی لوبیا یا نخود فرنگی پوشانده شود یا همراه باشد. غده ها، ریشه ها ، سیب زمینی ها و اسفناج وحشی به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرند. کلم، نخود فرنگی، کدو تنبل و لوبیای شکر در بیشتر باغ های خانوادگی پرورش می یابد. میوه های فصلی مانند هلو، گل سرخ، سیب، زردآلو و گلابی در ماههای گرم تبدیل به اصلی می شوند. گردو نیز به عنوان یک منبع غذایی برداشت می شود.

• دانه ها: ذرت و گندم توسط بیشتر خانواده ها برای تأمین نیازهای روزانه خود و جلوگیری از هزینه های واردات غذاها پرورش می یابد. در حالی که ذرت خاکی است و به آن در فرنی پاپ-پاپ درست می شود، گندم برای زمین اصلی نان تهیه شده در قابلمه های بزرگ چرب شده با گوشت گاو گوشت گوسفند و یا ساخته شده به makoenya، یک کیک سرخ شده خانگی شبیه به یک دونات است.
• گوشت: مرغ گاهی اوقات به خورش سبزیجات که با فرنی پاپیون سرو می شود، اضافه می شود. گوسفند و بزها عمدتاً برای تولید پشم پرورش می یابند اما در موارد خاص خورده می شوند. آبراههای کشور فراوانی از ماهی های تازه دارند. گوشت گاو مهمترین گوشت در لسوتو است و گاوها اندازه گیری اصلی ثروت در سراسر کشور محسوب می شوند. خانوارها در اطراف قلم گاو ساخته شده اند و گاوها نیز برای جشن گرفتن عروسی و تشییع جنازه مورد استفاده قرار می گیرند.
• نوشیدنی: چای اغلب با کیک سرخ شده سرو می شود. آبجو، محلی که هم برای صادرات و هم برای استفاده محلی تولید می شود، نوشیدنی انتخابی برای بسیاری از خانواده ها است. زنان دانه را خرد می کنند، آن را با آب مخلوط می کنند و آن را روی یک شومینه باز می پزند. سپس اجازه می دهد تا خنک شود. پس از تخمیر، آبجو از طریق یک فیلتر اجرا می شود. باقی مانده دانه باقی مانده فشرده می شود تا آخرین قطره الکل را از بین ببرد. دم کرده حاوی الکل کم است.

سخن آخر

لسوتو سرزمینی مسطح و هموار است که در احاطه کامل جمهوری آفریقای جنوبی قرار دارد. ارتفاع آن از سطح دریا بیش از ۱۰۰ متر است. این کشور به لحاظ توپوگرافی یا مکان نگاری، به چهار منطقه: زمین های پست، کوهپایه، کوهستانی و دره رودخانه سنکو تقسیم می گردد.

رسم ضد انسانی زال کشی در آفریقا