آشنایی با سبک موسیقی الکترونیک

موسیقی الکترونیک چیست؟

موسیقی الکترونیک در واقع نوعی از موسیقی است که از ابزارهای دیجیتال و مبتنی بر مدار و تکنولوژی ساخته شده است. به طور کلی صداهای تولید شده در موسیقی الکترونیک تنها با استفاده از علم الکترونیک ایجاد می‌شود.

این نوع سبک موسیقی که به موسیقی الکترونیک هم معروف است همان طوری که در بالا هم به این موضوع اشاره کردیم گونه ای از موسیقی به شمار می رود که در مراحل ایجاد و تهیه آن از سازهای الکترونیک و همچنین فناوری ها و تکنولوژی های الکترونیک استفاده می شود و می توان اینگونه هم گفت که در تولید صدا در سبک الکترونیک از ادوات آکوستیک به هیچ عنوان استفاده نمی شود و یکی از تفاوت های مهم و عمده آن با دیگر انواع موسیقی ها، در نوع صدای ساخته شده به وسیله ابزار الکترونیکی است.

تاریخچه موسیقی الکترونیک

در دهه 40 میلادی اولین ابزار موسیقی الکترونیک به نام نوار صوتی مغناطیسی تولید و به مرحله استفاده رسید که موسیقی نوازندگان را به نوار صوتی تبدیل می کرد.و بعدها توانسته اند با تغییر سرعت نوار و جهت آن منجر به توسعه موسیقی نوار الکترونیکی شوند.

و بالاخره مهمترین عامل تحول موسیقی در دهه شصت میلادی در زمینه موسیقی به وقوع پیوست که آن هم ظهور کامپیوتر برای آموزش ساخت موسیقی الکترونیک شد.از آن به بعد با پیشرفت تکنولوژی رفته رفته این صنعت بسیار گسترده شد و افراد صاحب نظری کارهای بسیار شگفت انگیزی در تولید موسیقی الکترونیک انجام دادند. که یکی از آنها فناوری ضبط صدای خوانندگان روی موسیقی بود که باعث تحول بزرگی در موسیقی شد.

ژانرهای زیر مجموعه الکترونیک

مهمترین ژانرهای الکترونیک عبارتند از امبینت، چیل اوت، داون تمپو (downtempo)، درونز (drones)، اتریال (Ethereal)، تریپ‌‎هاپ (Trip-Hop).

سایر ژانرهای زیرمجموعه نیز عبارتند از: کرانک، الکترو، الکترونیکا، الکترونیک راک، اینداستریال، تریپ هاپ، الکترونیک پاپ، موسیقی بازی‌های ویدئویی الکترونیکی، هارد کر، هیپ هاپ، هاوس، الکترونیک لایو، نیو برید، فیوچر ویو، تکنو، ترانس، داب استپ، چیل اوت.

سازهای مهم ژانرتاریخچه موسیقی الکترونیک

در دهه 40 میلادی اولین ابزار موسیقی الکترونیک به نام نوار صوتی مغناطیسی تولید و به مرحله استفاده رسید که موسیقی نوازندگان را به نوار صوتی تبدیل می کرد.و بعدها توانسته اند با تغییر سرعت نوار و جهت آن منجر به توسعه موسیقی نوار الکترونیکی شوند.

و بالاخره مهمترین عامل تحول موسیقی در دهه شصت میلادی در زمینه موسیقی به وقوع پیوست که آن هم ظهور کامپیوتر برای آموزش ساخت موسیقی الکترونیک شد.از آن به بعد با پیشرفت تکنولوژی رفته رفته این صنعت بسیار گسترده شد و افراد صاحب نظری کارهای بسیار شگفت انگیزی در تولید موسیقی الکترونیک انجام دادند. که یکی از آنها فناوری ضبط صدای خوانندگان روی موسیقی بود که باعث تحول بزرگی در موسیقی شد.

سینتی سایزرها و ابزارهای مختلف نظیر لانچ پد، ماشین درام و غیره. برخی دیگر از سازهای مهم ژانر الکترونیک عبارت‌اند از:

• Telharmonium؛‌

• Theremin؛‌

• Ondes Martenot؛‌

• Trautonium؛‌

• Hammond organ and Novachord؛

• Modular synthesizers؛‌

• Integrated synthesizers؛‌

• Polyphony؛‌

موسیقی الکترونیک به چند دسته تقسیم می‌ شود؟

الکترونیکا (یا الکترونیک) : الکترونیکا مفهومی است که طیف وسیعی از انواع موسیقی الکترونیک معاصر را شامل می‌شود؛ از موسیقی پس‌زمینه گرفته تا برخی از اقسام موسیقی رقص. برخلاف موسیقی رقص الکترونیک، همهٔ انواع موسیقی الکترونیکا لزوماً برای رقصیدن ساخته نشده‌اند.

• هاوس: هاوس عموماً از سازهای ضربی سبک دیسکو و جاز استفاده می‌کند، مخصوصاً هنگام استفاده از طبل باس بر روی هر ضرب، می‌تواند شامل یک سینث‌سایزر نمایان برای خط باس، درامز الکترونیک، افکت‌های الکترونیکی و نمونه‌های فانک و پاپ و صدای خواننده با تأثیر از افکت پس‌آوایی و بازآوایی باشد

• تکنو: نوعی از موسیقی رقص الکترونیک است که در میانهٔ دهه 1980 (میلادی) در دیترویت ایالت میشیگان محبوب شد. دی‌جی بن راسل معمولاً به عنوان خالق این‌گونه از موزیک محسوب می‌شود

• درام اند بیس: (به انگلیسی: Drum and bass) (که با نام‌های D&B، D+B، و DnB نیز شناخته می‌شود) یکی از سبک‌های موسیقی الکترونیک است که در میانهٔ دههٔ 1990 و در انگلستان ظهور کرد. این سبک به طور کلّی با سرعت زیادش (معمولاً با ضرب‌آهنگ 160 تا 180 ضرب در دقیقه) و خطوط بیس و ساب – بیس سنگین شناخته می‌شود.

• جانگل: منشا آن در انگلستان است ضربات تند و پرکاشن های سنگین تری از بقیه سبک ها دارد

• گاراژ: یکی از فرم‌های ابتدایی موسیقی راک اند رول است که اولین بار حدود سال‌های 1963 تا 1967 در آمریکا و کانادا محبوبیت یافت.

• داب استپ: موسیقی یی شدیداً مارپیچ به همراه خطوط بیس و الگوهای طبل پرانعکاس، نمونه‌های کوتاه، و هر از گاهی صدای خواننده

• الکترو: قطعات این سبک به‌طور معمول شامل استفاده از ماشین درام و صداهای سنگین الکترونیک، عموماً بدون صدای خواننده، و در غیر این صورت، دارای وکال‌های بی‌روح و بی‌احساسی هستند که از طریق عبور صدای خواننده از میان دستگاه‌های پردازش صدا مانند ووکودر و تاک‌باکس تولید می‌شوند. این مهم‌ترین وجه تمایز موسیقی الکترو از سبک‌های برجستهٔ دیگری همچون دیسکو است که در آن‌ها صداهای الکترونیک تنها بخشی از سازبندی موسیقی بودند.

• دیسکو: گونه‌ای از موسیقی رقص و خرده‌فرهنگی‌ست که از باشگاه‌های شبانه دههٔ 70 آمریکا نشأت گرفته است. از ویژگی‌های آن می‌توان به ریتم 4 ضربی، سنکوپ در باسلاین، استفاده از سازهای زهی، هورن، پیانوالکتریک، سینث‌سایزر و گیتار ریتم الکتریک اشاره کرد.

• ترنس: موسیقی ترنس به‌طور کلّی با ضرباهنگ 110 تا 150 ضربه در دقیقه، عبارت‌های ملودیک کوتاه، سینث‌سایزر، و فرم موسیقایی که بالا و پایین‌هایی می‌سازد شناخته شده‌است.

• هارد کور: یکی از ژانرهای موسیقی راک و از زیرشاخه‌های پانک راک است. این گونهٔ موسیقی در سال‌های پایانی دههٔ 70 میلادی در آمریکای شمالی و پادشاهی متحد پدید آمد.موسیقی گروه‌های هاردکور پانک عموماً حجیم‌تر، سنگین‌تر و دارای ریتمی سریع‌تر از گروه‌های پانک راک اولیه بود.

• IDM (معروف به رقص هوشمند): معمولاً به آن آی‌دی‌ام یا اینتلیجنت دنس هم می‌گویند اصطلاحی است که سبکی از موسیقی الکترونیک را که در اوایل دههٔ 1990 ظهور کرد توصیف می‌کند. این سبک در اصل متأثّر از تحوّلات موسیقی رقص الکترونیک (ئی‌دی‌ام) از قبیل دیترویت تکنو و انواع گوناگون بریک‌بیت که در همان زمان در بریتانیا در حال ظهور بودند، است. از نظر سبک موسیقی، آی‌دی‌ام بیش از این که به پیوستن به مشخّصات موسیقایی سبک‌های خاصّ ئی‌دی‌ام تمایل داشته باشد، بر تجربه‌های فردی تکیّه دارد. مجموعهٔ سبک‌های پست-تکنویی که در اوایل دههٔ 1990 ظهور کردند، با عناوین مختلفی همچون آرت تکنو، امبینت تکنو، اینتلیجنت تکنو، و الکترونیکا توصیف می‌شوند. امروزه در ایالات متّحدهٔ آمریکا، از واژهٔ اخیر به عنوان اصطلاحی برای اشاره به ئی‌دی‌ام و مشتقّات بسیارش استفاده می‌شود.

• امبینت: گونه‌ای از موسیقی برآمده از آثار هنرمندان سینث‌پاپ تجربی دههٔ 1970 میلادی مانند کرافت‌ورک و برایان اینو -که مبنای موسیقی را در استفاده از سینث‌سایزر فرض داشتند- و فضای خلسه‌آور موسیقی تکنو دههٔ 1980 میلادی است. در موسیقی اَمبینت بیش از آن‌که به ملودی و ضرب اهمیت داده شود به عناصر کمپوزیسیون و جنس و بافت صداها توجه می‌شود.

• اکسپریمنتال (تجربی): لفظ تجربی یا اکسپریمنتال همچنین به عنوان پسوند به همراه دیگر سبک‌های موسیقی نیز قرار می‌گیرد که معنی آن قرارگیری آن موسیقی در آن سبک خاص اما با تغییراتی در زیربنای سبکی آن موسیقی یا ترکیبی از سبک‌های مختلف یا به وجود آوردن شیوه‌ای نوین و غیرمعمول در موسیقی و عموماً یگانه نیز هست.