به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی ساعد نیوز به نقل از برترین ها، گروه دخترانه کی-پاپ بلک سوآن (Blackswan) شاید در نگاه اول به نظرتان معمولی و مثل تمام گروه های پاپ کره ای بیاید اما یک تفاوت وجود دارد: هیچ‌کدام از اعضای آن کره ای نیستند.
اعضای گروه Blackswan (به معنی قوی سیاه) که یک گروه دخترانه کی-پاپ (K-pop) است هر کدام زاده نقطه ای از جهان‌اند. گَبی (Gabi) از برزیل آمده، اِن وی (NVee) از ایالات متحده، سریا (Sriya) اهل هند است و فاتو (Fatou) متولد سنگال و ساکن بلژیک.
البته بلک سوآن اولین گروه پاپ کره ای نیست که شامل اعضای خارجی میشود. برای مثال گروه هایی مثل GOT7 و UNIQ ترکیبی از اعضای کره ای و چینی داشتند. اما در گذشته چنین گروه هایی عموما با شکست مواجه شده‌اند. و یا مثل گروه پسرانه EXP Edition با اعضایی اکثرا سفیدپوست که اصلا کره ای نبودند و برخی منتقدان آنها را متهم کردند که سعی در از آنِ خود کردن فرهنگ پاپ کره ای دارند.
Blackswan نیز تردیدهای خاص خود را ایجاد کرده است. برخی اعتقاد دارند که آنها اعتبار گروه را زیر سوال می‌برند و برخی دیگر این ترکیب غیرکره ای را به عنوان نشانه ای مثبت از نفوذ فرهنگی رو به رشد کره جنوبی در صحنه بین المللی می‌دانند.
ماجراجویی آنها در این مسیر از قبول شدن در یک آزمون عملی آغاز شد. برای آنها که از سنین پایین به موسیقی و اجرا علاقه داشتند و آرزویشان این بود که به صنعت سرگرمی وارد شوند، تنها پذیرفته شدن به عنوان کارآموز توسط شرکت موسیقی DR Music، موفقیت محسوب می‌شد.
اما هرچه بود مسیر سختی بود. فاتو در گفتگو با CNN می‌گوید که مجبور بودند در کنار تمرینات بی‌پایان آواز، رقص، رپ و غیره، دروس فشرده زبان کره ای را نیز بگذرانند؛ زبانی که تسلط بر آن برای خارجی ها عموما دشوار است. او می‌گوید: «مربی‌ها از شما انتظار دارند که هر کاری بکنید، حتی اگر درد دارید، حتی اگر در حال گریه‌اید و احساس می‌کنید بدنتان در حال شکستن است.»
فرهنگ رقابت و سلسله مراتب اجتماعی – که منعکس‌کننده هنجارهای زندگی روزمره و آموزش کره‌ای است – همه چیز را سخت‌تر می‌کرد، به خصوص که آنها مجبور بودند با دوری از خانواده و سازگاری با زندگی در یک کشور خارجی کنار بیایند.
اما به گفته یون دئونگ ریونگ، مدیر اجرایی DR Management، چنین سختی‌هایی بخشی از آن چیزی است که یک ستاره کی پاپ را می‌سازد: «این نوع آموزش برای اینکه موسیقی دوستانِ مشتاق «قابل عرضه» باشند لازم است.»
او می‌گوید: «بسیاری از کارآموزان خارجی در نهایت به کشورهای خود بازگشتند زیرا نمی‌توانستند خود را با سیستم کره ای وفق دهند. کسانی که از اروپا یا آمریکای جنوبی بودند و طوری بار آمده بودند که مستقل باشند و درنتیجه تمایلی به پیروی از دستورالعمل‌ها نداشتند.» و اضافه می‌کند: «چهار کارآموزی که به عنوان اعضای Blackswan انتخاب شدند بر همه این‌ها فائق آمدند.»
لی گیوتگ، که موسیقی پاپ و مطالعات رسانه‌ای را در دانشگاه جورج میسون کره تدریس می‌کند، می‌گوید: «روند آموزش در اینجا بسیار متفاوت از نحوه پرورش افراد در حوزه موسیقی در کشورهای دیگر است و این یکی از ویژگی های تعیین کننده ژانر کی پاپ است.»
لی می‌گوید که کارآموزان در اینجا تنها برای اجرا کردن آموزش نمی‌بینند؛ به آنها آموزش داده میشود که چگونه با رسانه‌ها رفتار کنند، چگونه با طرفداران تعامل داشته باشند و حتی اینکه زندگی خصوصی خود را چطور پیش ببرند.
این تمرین خوبی است برای فشارهای شدیدی که بر ستاره های کی پاپ یا «آیدل» ها پس از شروع فعالیتشان وارد میشود. آنها اغلب از قرارهای عاشقانه یا افشای جزئیات زندگی شخصی خود منع می‌شوند تا مبادا طرفداران خود را خشمگین یا از خود دور کنند؛ اگرچه این موضوع به آرامی در حال تغییر است.
بلک سوآن اکنون امیدوار است تا با تکیه بر تنوع اعضای خود، به چیزی نو و پیشرفتی بزرگ در این صنعت اشباع‌شده دست یابد. پیشینه متنوع آنها در موسیقی که تولید می‌کنند، کلام، لباس‌ها و موزیک ویدئوهایشان منعکس میشود.
با آنکه برخی به دیده تردید به این گروه می‌نگرند، اعضای گروه می‌گویند بیشترین انتقادات به آنها از سوی ناظران بین المللی صورت می‌گیرد و طرفداران و هنرمندان کره ای تا حد زیادی از آنها حمایت کرده‌اند. آنها می‌گویند تمام هدف گروهشان کنار زدن مرزها و تغییر دادن تصورات درباره آن چیزی است که کی-پاپ می‌تواند باشد.
