با بچه های شیطون و حرف گوش نکن چه کنیم؟

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، معمولا کودکان کم سن و سال به دلیل اینکه می خواهند مستقل و خودمختار شوند، رفتارهای ناسازگارانه (از دید بزرگترها) از خود بروز می دهند. نمود بیرونی این مدل رفتارها، بیشتر جنبه لجبازی و حرف گوش نکردن دارد. این کودکان در مقابل رفتارهای دیگران (مخصوصا والدین) از خود مقاومت زیادی نشان می دهند و معمولا دوست دارند تمام کارها را خودشان تجربه کنند و جملاتی شبیه به اینها می گویند:

خودم انجام بدم!
خودم می پوشم!
خودم برم!
خودم قیچی کنم!
و جملاتی شبیه به اینها!

عوامل متعددی می توانند در بروز این رفتارها، نقش داشته باشند که روش تربیتی والدین، بیشترین تاثیر را در شکل گیری آنها دارد. اگر شیوه عملکردِ پدر و مادر، مناسب نباشد رفتارهایی چون حرف گوش ندادن، لجبازی کردن و… در کودک بیشتر تقویت می شود. درواقع نباید فراموش کنید که گاهی خود والدین هستند که باعث تقویت رفتارهای منفی در کودکشان می شوند.اگر دوست دارید فرزندتان به حرف شما گوش دهد، حتما مقاله زیر را ببینید!

بچه های شیطون با کودکان ساکت چه تفاوتی دارند؟

بازی گوشی و شیطنت، ذات کودک است، اما نمی توان گفت کودکی که شیطنت نکند سالم نیست. به طور کلی کودکان به سه دسته (کودکان سخت، آسان و متوسط) تقسیم می شوند.

کودکان آسان آن دسته از کودکان هستند که معمولا حرف گوش کنند، آرام و انعطاف پذیرند و مقاومتی در مقابل شما انجام نمی دهند. راحت می خوابند و معمولا راحت غذا می خورند.

کودکان سخت برای هرچیزی مقاومت و درگیری دارند. سخت به حرف شما گوش می کنند. بسیار شرورند، سخت می خوابند و معمولا بد غذا هستند. این بچه ها والدین را عاصی می کنند و والدین ممکن است با آن ها برخورد بدی بکنند. بچه های شیطون در این دسته قرار دارند. این بچه ها انرژی زیادی از والدین خود می گیرند، پس خستگی و بی حوصلگی برای پدر و مادر بچه های شیطون امری عادی است. اما والدین می توانند خیلی راحت تر با این مساله کنار بیایند. سبک های فرزندپروری مناسب بچه های شیطون به والدین این امکان را می دهد که شیطنت ها را به فرصتی برای خلاقیت و رشد کودک تبدیل نمایند.

کودکان متوسط بین این دو دسته قرار می گیرند. گاهی آرام و گاهی شرور. اکثر کودکان در این دسته قرار دارند.

با بچه های شیطون چطور رفتار کنیم؟

تغییر کودکان سخت به راحتی ممکن نیست، بلکه این والدین هستند که باید روش های تربیتی خود را اصلاح کرده و در راستای انرژی بیش از حد کودکشان، طوری عمل کنند که هم از خلاقیت های شیطنت آمیز کودکشان لذت ببرند و هم کودکشان رشد سالمی داشته باشد. پس در رفتار با کودک خود نکات زیر را مد نظر قرار دهید.

1- خانه باید خاص کودک باشد

خانه ای که در آن نوزاد یا کودک وجود دارد، باید حتی الامکان با خانه های عادی تفاوت داشته باشد. شرایط خانه طوری باشد که هم به کودک آزادی عمل دهد و هم آسیبی به وسایل منزل و خودش نزند. پله، وسایل برقی، وسایل تیز و برنده، مکان های خطرناک برای مخفی شدن و... باید کنترل شود. به کودک اجازه کثیف کاری دهید. کودک به خاطر کثیف کاری مقصر نیست، شما باید شرایط را طوری ایجاد کنید که در آخر مجبور به تنبیه کودک تان نشوید.

2- خودتان را در مقابل بچه های شیطون کنترل کنید

کودکان شیطون، به مخفی شدن و مخفی کاری علاقه زیادی دارند. اگر فرزندتان را گم کردید، خونسردی خود را حفظ کرده و همه جا را دنبالش بگردید. همه جا یعنی حتی ماشین لباسشویی و یخچال!

3- باید مراقب بچه های شیطون بود

خاصیت کودکان پر شر و شور، شیطنت و خرابکاری است. بنابراین برای والدین این کودکان، کار سخت تر است. در واقع باید تا بزرگ شدن او، انرژی بیشتری صرف کنید.

4- تا جایی که می توانید به کودک آزادی بدهید

کودکان اشتباه می کنند و از اشتباهاتشان درس می گیرد نه از کارهای درست، پس تنها تذکر دهید اما او را دعوا نکنید. کارهای اشتباهش را با آرامش به او گوشزد کرده و رفتارهای درست را به او آموزش دهید. البته اگر خودتان شریک جرم های او نیستید.

5- قانون و محدودیت های بی رحمانه، کودک را عاصی می کند

قانون وضع کردن برای کودکان سخت، مثل ریختن نفت روی آتش است. اگر ناگهان و بدون هوشیاری وارد شود، همه جا را می سوزاند. بنابراین قوانین باید بسیار محدود، آگاهانه و با توجه به شیوه های تربیتی استاندارد و علمی باشد و ترجیحا قبل از قرارگیری در موقعیت قانون، جریمه تخطی از آن را وضع کنید.

6- بیرون از خانه، قاطع باشید

اگر کودکتان بیرون از منزل نیز شیطنت می کند، قبل از رفتن به هر مکانی، قوانینی وضع کنید و اگر کودک آن ها را زیر پا گذاشت، بلافاصله و همیشه جریمه ها را اعمال کنید. حتی یک بار غفلت اشتباه است.

7- کودک را از خانه بیرون کنید

کودک باید بیرون از خانه رفته و با دیگر کودکان بازی کند. اگر شما 12 ساعت در روز کار می کنید و نمی توانید یا نمی خواهید برای بازی کردن کودک بیرون از منزل و دویدن و شر و شورهایش وقت بگذارید، حق ندارید نسبت به رفتارهای او و مشکلات روانی آینده اش معترض باشید.

8- به خود استراحت دهید

شما خسته می شوید و این طبیعی است. سعی کنید زمان هایی را ترتیب دهید که مدتی از کودکتان دور بوده و برای خود خلوت کنید. این استراحت و تنهایی برای شما لازم است.

چند نکته کوتاه درباره بچه های شیطون

1- بازی، دنیای کودک است و او جهان را در بازی هایش می شناسد. فقط باید بازی کند و بازی کند و شما هم باید همراهی اش کنید. با آگاهی از اهمیت بازی کودکان آن ها را بهتر بشناسید.

2- هرگز از تنبیه بدنی استفاده نکنید. نه تنها اثر عکس دارد، بلکه عقده هایی در دل کودک شکل خواهد گرفت.

3- هر کودک پر انرژی، بیش فعال نیست. بدون تشخیص قطعی هرگز به کودک خود برچسب نزنید.

4- به هیچ وجه داروهای آرام بخش یا خواب به کودک ندهید.

5- فعالیت های بدنی کودک را افزایش دهید تا خوب در طول روز خسته شود. همزمان خودتان نیز باید بدنتان را سالم نگه دارید تا بتوانید با او همراهی کنید.

6- بدون حضور یک روانشناس متخصص رفتار کودک، ممکن است نتوانید به تنهایی از پس کودک شیطون خود بر بیایید. این شرایط می تواند حتی مشکلات روحی برای شما ایجاد کند، پس از مشاوره کودک برای رفع مسائلتان استفاده کنید.