به گزارش سرویس سیاست پایگاه خبری ساعدنیوز، موضوع آلودگی هوا همواره مورد بحث بوده و در مرکز توجه رسانهها قرار داشته است؛ اما در بسیاری از موارد، بیرون از فضای نقد منصفانه، رسانه با رویکردی کاملاً سیاسی با این مقوله روبهرو میشوند و به آن میپردازند.
یکی از این رسانهها، شبکه سلطنتطلب منوتو است که مأموریت اصلیاش تطهیر خانواده پهلوی بوده و با ساخت محتواهای گوناگون ـ بهویژه در قالب مستند ـ سعی کرده دوره پهلوی را برای مخاطبانش تبلیغ کند.
این شبکه درباره آلودگی هوای تهران، بهگونهای تولید محتوا میکند که مخاطب را به این نتیجه برساند که این مشکل صرفاً حاصل انقلاب بوده و تهران در دوره پهلوی، آلودگی هوا نداشته است؛ اما این شبکه در اکثر مواقع فراموش میکند که چند سال پیش، اذعان کرده بود که آلودگی هوا در تهرانِ عصر پهلوی نیز شدیداً وجود داشته است.
هرچند اکانتهای فیک توییتر و پیجهای زرد اینستاگرام اصرار دارند تا تهرانِ سالهای دهه پنجاه را بهعنوان «پاکترین شهر جهان» معرفی کنند، اما شبکه منوتو خلافِ این ادعا را نشان داده است.
چند سال قبل، شبکه منوتو در یکی از برنامههای «تونل زمان» برای اینکه تهرانِ دهه پنجاه را بهعنوان شهری پیشرفته معرفی کند، اینچنین میگوید: «تهران در سال 1354، آلودهترین شهر جهان بوده و بیش از نیم قرن است که آلودگی هوا، نفس تهرانیها را بند آورده است».
البته در این زمینه، صرفاً نمیتوان به یک شبکه فارسیزبان خارجی بسنده کرد و باید منابع مختلف را مورد بررسی قرار داد تا بتوان بهطور متقن درباره وجود آلودگی هوا در دوره پهلوی سخن گفت.
روزنامه اطلاعات در 20 اردیبهشت 1350، نوشته است: «آلودگی هوای تهران به حدی رسیده که خفهکننده است».در گزارش این روزنامه ـ که به یکی از جلسات مجلس سنا در دوره پهلوی پرداخته ـ آمده است: «سناتور صالح آنگاه درباره آلودگی هوای تهران صحبت کرد و... گفت با وجود اینکه به کرّات راجعبه آلودگی هوا صحبت کردیم و تذکراتی دادیم، معهذا هنوز به این کار که یک مسأله جهانی است و دنیا به آن توجه مخصوص کرده است، توجهی ننمودهاند. آلودگی هوای تهران به حدی رسیده است که خفهکننده است». (روزنامه اطلاعات، 20 اردیبهشت 1350، صفحه 4.)
جالب توجه است که «جهانشاه صالح» نماینده مجلس سنا در حکومت پهلوی، در سال 1352 نیز به این مسأله پرداخته است که نشان میدهد، آلودگی هوای تهران در آن سالها نیز رو به وخامت بوده است.
در روزنامه اطلاعات به تاریخ 14 آذر 1352، به نقل از دکتر جهانشاه صالح، نوشته شده است: «در تهران بهعلت موقعیت جغرافیایی این شهر، آلودگی هوا بیشتر وجود دارد؛ زیرا این شهر از سه طرفِ شمال، شرق و جنوب بهوسیله رشتهکوههایی احاطه شدهاند که مانع از جریان هوا و رفع آلودگی میگردد». (روزنامه اطلاعات، 14 آذر 1352، صفحه 7.)
