به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، برخی از افراد بنا به شرایط زندگی، کاری و … دچار عصبانیت های لحظه ای می شوند. عده ای هم در اخلاق و رفتارشان بیشترین چیزی که موج می زند عصبیت می باشد. در برخی اوقات این افراد در نقش یک همسر عصبی زندگی میکنند. معمولا برای افراد نرمال، فشار های کاری، مسائل خانوادگی، مسائل مالی، احساسی و … باعث ایجاد احساس خستگی، درماندگی و عصبانیت خواهد شد. عصبانیت یا شکست عصبی که به عنوان یک تفکر روانی نیز شناخته می شود، نوعی از بحران های سلامت روان است که نباید به آرامی از آن گذشت. این بحران معمولا زمانی اتفاق می افتد که فرد دیگر قادر به تحمل فشار نیست.
در مدت زمان عصبانیت، شخص قادر به عملکرد عادی نخواهد بود و مقادیر زیادی از استرس و اضطراب را تحمل می کند. علت و شدت عصبانیت در افراد مختلف کاملا متفاوت است. ممکن است استرس یا فقدان مکانیسم های مقابله سالم برای مدیریت استرس باعث این مسئله شود. برخی دیگر از دلایل ایجاد اخلاق عصبی گونه می تواند، مرگ یکی از اعضای خانواده، جدایی یا طلاق، مشکلات مالی، استرس ناشی از کار، حمله های جسمی، تشخیص بیماری، آسیب های روحی، اختلالات اضطراب و … باشد. عصبیت ممکن است چند دقیقه، ساعت ها یا هفته ها ادامه داشته باشد و حتی درونی شود. این مسئله هر چه بیشتر طول بکشد، تاثیرات عمیق تری بر سلامتی روحی و جسمی فرد خواهد گذاشت.
مدیریت زندگی با همسر عصبی:
آرام باشید:
موافقیم که آرام ماندن در طول زندگی با همسر عصبی اصلا کار ساده ای نیست، به خصوص اگر همسرتان سر شما داد بزند و توهین کند. اما هر چقدر شما آرام تر باشید، همسرتان زودتر خشمش را فرو می خورد. آرام ماندن یک استراتژی موقت است تا آتش خشم را در لحظه خاموش کند. اگر هر دو شما شروع به فریاد زدن کنید، هیچ فایده ای ندارد. وقتی عصبانیت همسرتان تمام شد می توانید بر سر موضوع حرف بزنید.
جنگ نکنید:
این نکته ادامه نکته قبل است. اگر شما هم در پاسخ به خشم همسرتان عصبانی شوید، هیچ فایده ای ندارد. اگر شما هم به آتش قبلی هیزم بیافزایید، دیرتر خاموش می شود و خسارتی که به بار می آید بیشتر خواهد بود. اجازه دهید همسرتان به تنهایی عصبانی باشد. تضاد رفتار آرام، صلح طلب و بالغ شما ممکن است به همسرتان در درک زشتی رفتارش کمک کند.
نقاط مثبت او را تقویت کنید:
در زمان صلح از او جلوی فرزندان و دیگران تعریف کنید. همسرتان چه ویژگی خوبی دارد؟ زمان هایی وجود دارد که همسرتان رفتار خوبی دارد و از جملات زیبا برای بیان احساسات خود استفاده می کند. در این لحظات او را تایید و تشویق کنید. هرگز تلاش نکنید که در چنین زمانی به او کنایه بزنید یا برای انتقام با او بدرفتاری کنید. بیان کردن ویژگی های مثبت و تحسین رفتار صحیح باعث می شود که همسرتان به دنبال تقویت دیگر نقاط ضعف خود برود تا تایید شما را در آنها نیز کسب کند.
به رفتار خود فکر کنید:
در اینجاست که باید به شدت با خود صادق باشید. آیا چیزی در رفتار شما وجود دارد که باعث عصبانیت همسرتان می شود؟ کدام یک از رفتارهای شما محرک عصبانیت همسرتان است؟ به علاوه، باید فکر کنید کدام محرک ها باعث آن رفتاری در شما می شود که خشم همسرتان را برمی انگیزد. هرچقدر بیشتر از عوامل عصبانیت همسرتان آگاه شوید، بهتر می توانید جلوی آن را بگیرید و رابطه بهتری خواهید داشت. اگر به این نتیجه رسیدید که شما در آتش افروزی بحث سهمی دارید، مسئولیت پذیر باشید و سهم خود را بپذیرید. این کار تنش را در رابطه شما کمتر می کند و باعث می شود همسرتان نیز سهم خود را بپذیرد.
فرد عصبی به طور طبیعی مایل است گناه خشم خود را به گردن همسرش بیاندازد. اجازه ندهید این سرزنش ها در قضاوت شما تاثیرگذار باشند و خود را مقصر بدانید. به یاد داشته باشید که شما فقط مسئول رفتار خود هستید نه دیگران. اگر شما کار اشتباهی کرده اید عذرخواهی کنید و رفتار خود را اصلاح کنید.
مرز تعیین کنید:
زندگی با همسر عصبی باید با تعیین مرزهای دقیق همراه شود. تا چه حد می توانید خشم همسرتان را تحمل کنید و کجا خط قرمز شماست؟ به همسرتان نیز این مرزها را اطلاع دهید. مرزها به همسرتان نشان می دهند که هر رابطه به احترام نیاز دارد. به یاد داشته باشید که مرز بندی به معنی زندگی غیرمنطقی نیست، بلکه مرزها برای ایجاد رابطه ای سالم است.
بی احترامی و آزار را تحمل نکنید:
یکی از مرزهایی که باید کاملا مشخص کنید مسئله بی احترامی و آزار است. هیچ توجیحی برای آزار دادن جسمی و روحی نیست. آیا به خود اجازه می دهید که تحقیر شوید، سرتان داده زده شود و کیسه بوکس ضربه های کلامی، عاطفی و جسمی باشید؟ اگر بی احترامی و آزار را تحمل کنید، همسرتان را قانع می کنید که این کار اشکالی ندارد. این طور نیست، شما باید در این مورد صریح و قاطع باشید.
همدردی کنید:
همسر عصبانی کسی است که عمیقا آسیب دیده است و از خشم برای محافظت از خود استفاده می کند. کمترین تهدید و ناامنی باعث واکنش او می شود. برای او حس امنیت عاطفی ایجاد کنید. این کار را با صبوری، همراهی و گفتن جملات مهربانانه به جای نقد و داد زدن انجام دهید. به او به خوبی گوش دهید و به او احترام بگذارید. همسرتان را مسخره نکنید و به او طعنه نزنید.
دریافت کمک را نادیده نگیرید:
اگر زندگی با همسر عصبی باعث شده است که دائما احساس بیچارگی و ناامیدی داشته باشید، به دنبال دریافت کمک باشید. یک درمانگر یا مشاور یا کسی را پیدا کنید که به او اعتماد دارید. احساس خود را با او در میان بگذارید و کمک بخواهید. تصور نکنید که باید به تنهایی با این شرایط مبارزه کنید. همیشه خوب است که از کس دیگری مشورت بگیرید، به خصوص که شما در شرایطی قرار دارید که شاید نتوانید به خوبی همه چیز را ببینید. سرزنش، حس گناه، افسردگی و دیگر احساسات منفی باعث می شود که یافتن راه حل برای شما دشوار شود.
زمان دور شدن را بدانید:
اگر همسر عصبی شما خود به وجود مشکل اذعان دارد و مایل به دریافت کمک برای حل مشکل خود است، در این صورت امیدی به پایان این شب سیه وجود دارد. با این حال، اگر حس می کند که هیچ کار اشتباهی نمی کند یا به صورت ظاهری عذرخواهی می کند اما هیچ تلاشی برای تغییر نمی کند، باید تصمیم دشواری بگیرید. از خود بپرسید آیا می توانید تا آخر عمر زندگی با همسر عصبی را تحمل کنید؟ یک زندگی که نه تنها برای بهتر شدن تغییر نمی کند، که شاید بدتر هم بشود. اگر پاسخ شما منفی است، شاید زمان آن است که رابطه خود را قطع کنید. اگر به این نتیجه رسیده اید که همسرتان از عمد تلاش می کند که شما را با حرف ها و رفتار خود آزار دارد، در حالی که شما همیشه رفتار خوبی با او دارید، باید به دنبال راه حل عاقلانه ای باشید.
فراموش نکنید چه کسی هستید:
تبدیل شدن به یک فرد عصبی از خطرات زندگی با همسر عصبی است. به هر حال، خشم احساسی مسری است. شخصیت خود را در این زندگی از دست ندهید. هرچه قدر احساسات و افکار خود را به شکل سالم تر و بالغ تری بیان کنید، همسرتان نیز این روش را یاد می گیرد.
