به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، دلهره و اضطراب بین کودکان و نوجوانان معمولا وجود داشته و درصد بالایی از ذهن روانی آنان را دربر می گیرد، اما کارشناسان معتقدند که وجود این نگرانی در آنها بدون حمایت والدین به شیوه بهتری تسکین یافته و اثرات مخربی نیز بر عملکرد روانی آنها در آینده نخواهد گذاشت.
نشانه های روشنی از یک کودک مضطرب وجود دارد: نواسانات خلقی، غذا نخوردن، نمرات ضعیف و اختلال در خواب. شرایطی این چنینی معمولاً تنش های ذهنی و روانی به همراه خود دارند و مدیریت آن ها کار آسانی نیست.
تحقیقات نشان داده اند اضطراب دوران کودکی، یکی از قوی ترین عوامل ایجاد افسردگی در نوجوانان و جوانان است. زیرا با نهادینه شدن و عدم درمان اضطراب دوران کودکی، با افزایش سن،احساس ناتوانی و ضعف در برابر مشکلات و مدیریت مسائل در فرد افزوده شده سبب ایجاد سرخوردگی و در نهایت افسردگی خواهد شد. عملکرد والدین در این زمینه بسیار تاثیر گذار است.
با بچه های مضطرب و عصبی چه کنیم؟
بسیاری از کودکان انواع دیگری از ضربات روحی مانند طلاق والدین را تجربه می کنند. اما چرا بعضی از بچه های طلاق هیچ آسیب احساسی را تجربه نمی کنند و بعضی از آن ها به شدت آسیب می بینند؟ این موضوع اثبات شده که نحوه ی واکنش افراد به اتفاقات زندگی، در همان دوره ی کودکی و حتی تقریبا نوزادی شکل می گیرد.
در آن دوره بسیاری از مشکلات پزشکی (مثل گوش درد مزمن، کمبود اکسیژن) و یا محیطی (مثل مشکلات مادر، دعوا و مشاجره با صدای بلند در خانه) تأثیر منفی بر خلق و خو دارد. اضطراب ناشی از افراد و زندگی در آینده، برای این آدم ها به عنوان یک تهدید تلقی می شود.
آیا می توان این واکنش بچه های مضطرب و عصبی را تغییر داد؟
پاسخ مثبت است اما تا یک حد معین. یکی از بهترین تکنیک ها نزدیک کردن این کودکان به حیوانات است. برای بعضی از کودکان حیوانات کوچک مناسبند، در حالیکه کودکان خشن تر با حیوانات بزرگتر آرام و قرار می گیرند. یک تکنیک دیگر که بسیار هم موفق بوده، درمان با نمایش عروسکی است و برای گروه سوم از کودکان پاسخ استفاده از داروست.
باید به خاطر داشته باشید که والدین واقعی، صبور هستند. در زمان کمک کردن به کودکان، بعضی از والدین بسیار حساس و محافظ می شوند و برخی مشکلاتشان با کودک را به کلی انکار می کنند. هیچکدام از این روش ها کارایی ندارند.
خانواده درمانی یکی از مؤثرترین راهکار ها برای درمان بچه های مضطرب و عصبی است. اختلال اضطراب عمومی و اضطراب اجتماعی به وسیله ی تئاتر درمانی به شکل بسیار موفقی قابل درمان است؛ به طوری که بچه ها یاد می گیرند تا نقش انسان های شجاع را بازی کنند. بازی درمانی اضطراب کودکان را کاهش می دهد؛ به عنوان مثال بازی کردن با حیوانات به بهتر اجتماعی شدن کمک می کند.
اضطراب یک فیزیولوژی اساسی دارد و در برخی موارد در سطوح مختلف، اضطراب اصلا هراس انگیز نیست. برای اجتناب از عوارض جانبی، والدین باید با یک پزشک مشورت کنند تا مشخص شود چه نوع دارویی، در چه زمانی قرار است مصرف شود، هر دارو با چه هدفی مصرف می شود و هر دوره ی مصرف چه مدت طول می کشد.
