دلایل ریجکت مقاله
گاها پیش میآید که با وجود تلاشهای بسیاری که نویسنده انجام میدهد مقاله در مرحله داوری ریجکت گردد و امتیازات لازم برای سابمیت شدن را نداشته باشد. این موضوع برای دانشجویان و نویسندگانی که سابقه چندانی در زمینه انتشار مقالات علمی ندارند بسیار دشوار است و نمیتوانند با این موضوع کنار بیایند و آنها تمام تلاش و زحمات خود را برای سابمیت شدن مقاله کشیده اند و اکنون ریجکت مقاله برای آنها به معنای از دست دادن تمام زحمات است که برخی از نویسندگان انگیزه خود را برای تلاش دوباره از دست میدهند و گمان میکنند تلاش برای سابمیت دوباره بی نتیجه خواهد بود. اما برخی دیگر دست از تلاش نمیکشند و حتما ایرادات را جستجو میکنند و مقاله ریجکت شده را بهبود میدهند و دوباره به ژورنال دیگر سابمیت میکنند. اما شناخت دلایل ریجکت به شما کمک میکند که اگر بار دیگر تصمیم به سابمیت داشته باشید انتخاب عاقلانه تری داشته باشید و مقاله حتما پذیرفته شود.
دلایل ریجک مقاله شامل موارد زیر است:
دلایل علمی و فنی رد شدن مقاله
- محدوده ی پژوهش و تحقیق شما با مجله یکی نیست. بنابراین مجله ای که شما مقاله تان را برایش ارسال کردید تشخیص خواهد داد این تحقیق برای خوانندگانش جذاب نخواهد بود.
- نوشته ی شما تمامی بخش های لازم برای مجله را ندارد.
- نوشته ی شما دارای سرقت ادبی است، به این معنا که محتوای درون آن پیش تر در مقالات علمی دیگر بیان شده است. بررسی سرقت ادبی مقالات پیش از ارسال آن ها برای مجلات یکی از مهم ترین کارهاییست که باید انجام دهید. در این صورت می توانید خیلی سریع تر جهت رفع سرقت ادبی مقاله اقدام کنید کنید تا به این دلیل توسط مجله مورد نظرتان رد نشود.
- مقاله شما کمبود اطلاعات دارد و آنچه در عنوان ارائه کردید را بیان نمی کند.
- نتایجی که در مقاله ارائه کرده اید تعمیم داده نمی شوند.
- روش تحقیق و سایر روش های به کار گرفته شده در این پژوهش واضح و قابل شناسایی نیستند.
- مباحث و اطلاعات ارائه شده در مقاله برای رساندن ایده و نظریه اصلی کامل نیستند.
- نتایج ارائه شده از نظر آماری معتبر نیستند.
- این پژوهش با وجود ارائه ی نظریه ها و مشاهدات مختلف بعنوان یک تحقیق کامل شناخته نمی شود.
- نتایج و فرضیات ارائه شده با اطلاعات کافی ساپورت نمی شوند.
دلایل نگارشی رد شدن مقاله
- دستورالعمل های ارائه شده از سمت مجله در نگارش مقاله رعایت نشده است.
- شما بیش از حد به مقالات پیشین خودتان یا نویسنده ی همکارتان در مقاله اشاره کرده اید.
- منابع استفاده شده در این مقاله فاکتور ضریب تاثیر یا Impact Factor کافی ندارند یا خیلی قدیمی هستند.
- نگارش ضعیف و انتخاب لغات نادرست. این مورد بخصوص زمانی که می خواهید یک مقاله انگلیسی بنویسید باید بیشتر بررسی شود.
- مباحث به وضوح نوشته نشده اند یا نامعتبر و غیرمنطقی به نظر می رسند.
- ساختار نوشتن یک مقاله علمی رعایت نشده است.
- همین مقاله برای چندین مجله دیگر نیز به طور همزمان ارسال شده است.
- این پژوهش به قدری قدرتمند نیست که برای این مجله تاثیر مثبتی داشته باشد.
با مقالات ریجکت شده چه کنیم؟
اما بعد از ریجکت مقاله چه کنیم سوالی که نویسندگان با انگیزه میپرسند و سعی میکنند عواطف و احساسات را کنار بگذارند و به صورت منطقی تصمیم به تلاش مجدد میگیرند به خوبی میدانند که ریجکت مقاله به معنای اتمام کار نیست و آنها فرصت های بسیاری دارند که بتوانند دوباره قدرت علمی خود را اثبات کنند و مقاله خود را بهبود بخشند و دوباره سابمیت کنند. به نویسندگان توصیه میکنیم حتما قبل از اینکه اقدام به انجام کاری کنند موارد فوق را به طور کلی بررسی کگنند و عوامل ریجکت را بشناسند و سپس شروع به ویرایش و اعمال اصلاحات کنندو. نویسندگانی که بعد از ریجکت مقاله دست از تلاش میکشند و سعی نمیکنند مقاله خود را بهبود ببخشند حتما از داشتن یک رزومه قوی معاف میشوند و نمیتوانند موقعیت های خوبی را از لحاظ شغلی یا تحصیلی برای خود ایجاد کنند.
اقدامات پس از پذیرفته نشدن و ریجکت شدن مقاله
۱- درخواست تجدید نظر در قبال عدم پذیرش
یکی از مواردی که جز حقوق نویسنده است آگاهی از دلایل ریجکت مقاله است و مجله موظف به ارائه توضیحات قانع کننده به نویسنده میباشد. درخواست تجدید نظر باعث میشود که چنانچه خطای جزئی و سوئ تفاهم ایجاد شده است و مقاله به دلیل آنها ریجکت شده است متوجه شوند. سعی کنید اگر متوجه خطایی در مقاله شدید بدون تحقیر و بحث و جدل به سردبیر اطلاع دهید و درخواست بازبینی مجدد داشته باشید و کاملا محترمانه دلایل خود ا بیان کنید.
سابمیت مجدد به ژورنال یکسان
ژورنال ممکن است درخواست اولیه تان را رد کرده باشد، اما از شما دعوت کند که پس از انجام اصلاحات پیشنهادی داوران، مقاله را دوباره سابمیت کنید. اگر واقعاً قصد دارید مقاله را در همان ژورنال منتشر کنید، این گزینه می تواند بهترین انتخاب باشد. یادتان باشد که برخی ژورنال ها ممکن است اعلام کنند که در آینده، هیچ نسخه ای از مقاله شما را منتشر نخواهند کرد. در این صورت، باید به این نظر احترام بگذارید و ژورنال دیگری را انتخاب کنید.
اعمال تغییرات و سابمیت کردن در یک ژورنال دیگر
یکی از روش های رایج دیگر در بین نویسندگان اصلاح مقاله و سابمیت آن به یک ژورنال دیگر میباشد. خوشبختانه تعداد مجلات امروزه بسیار زیاد است و بدون دغدغه و نگرانی میتوانید سابمیت مجدد به یک ژورنال دیگر انجام دهید. فقط باید مطمئن شوید که جزئیاتی مانند کاورلتر، قالب رفرنس ها، و سایر جزئیات را، پیش از سابمیت کردن، با شیوه نامه های ژورنال تطبیق داده اید.
هیچ تغییری را اعمال نکنید و مقاله را در یک ژورنال دیگر سابمیت کنید
شاید از نظر شما این کار بسیار ساده و پیش پا افتاده به نظر برسد اما یکی دیگر از روش های بسیار رایج همین است. به شرطی که نویسنده از کیفیت مقاله خود مطمعن باشد در غیر اینصورت حتما باید بررسی و اصلاحات انجام شود. داورانی که مقاله شما را بنابر هر دلیلی ریجکت کرده اند دلایل موجهی داشته اند و این دلایل را در مقاله اشاره کرده اند چنانچه بدون اعمال تغییرات مقاله را به مجله ای سابمیت کنید و نکات نوشته شده توسط داوران را تغییر ندهید، در حقیقت تمام تلاش هایی که در مرحله داوری صرف کارتان شده است را نادیده گرفته اید. احتمال دارد که نکات مذکور کیفیت مقاله را افزایش دهند، حتی اگر برخی از آن ها نادرست باشند. داوران جدید ممکن است دست روی نکات مشابهی بگذارند؛ تا فرصت باقی است، آن ها را اصلاح کنید. علاوه بر این ها، احتمال بدهید که، در ژورنال جدید، مقاله تان را همان داوران ژورنال قبلی مورد قضاوت قرار دهند. اگر برای اصلاح مقاله هیچ تلاشی نکنید، مطمئن باشید که نظر آن ها نیز تغییری نخواهد کرد.
مقاله را بایگانی کنید و هیچ گاه آن را سابمیت نکنید
با اینکه صرف نظر کردن از انتشار مقاله علمی به نفع نویسنده و جامعه علمی نیست اما در مواردی نویسنده تصمیم میگیرد که از انتشار مقاله صرف نظر کند و آنرا برای همیشه بایگانی کند که یکی از راههای بعد از ریجکت مقاله میباشد اگر نمی خواهید که داوران را متقاعد کنید که مقاله تان برای انتشار در ژورنال مناسب است، ژورنال های دسترسی آزاد مانند PLOS ONE یا PeerJ را مدنظر قرار دهید. در نهایت، می توانید مقاله را در سایت هایی مانند figshare یا Dryad پست کنید، که هر دو قابل ارجاع و به طور رایگان در دسترس هستند.
سعی کردیم در این مطلب دلایل ریجکت مقاله و کارهایی که باید بعد از دریافت نامه ریجکت انجام دهید را به شما گوش زد کنیم انتخاب هر یک از چند روش فوق بر عهده خودتان میباشد و سعی کنید تصمیم منطقی و عاقلانه ای بگیرید که بعد از ریجکت مقاله دوباره پشیمان نشوید و این بار نتیجه مثبتی از ارسال مقاله به بخش داوری بگیرید. چنانچه نویسنده در انتخاب مجله بلند پروازی نکند و انتخاب عاقلانه ای داشته باشد حتما نتیجه مثبت خواهد بود و بار اول مقاله اش پذیرفته خواهد شد. پذیرش اولین بار مقاله هیچ ارتباطی با شانس و موارد جانبی ندارد فقط شناخت و دقت باعث میشود که عملکرد مثبتی داشته باشید و کیفیت مقاله شما تحت تاثیر عملکرد شما میباشد. شیوه ها و متد های نگارشی مقاله را به خوبی بشناسید و با فرمتبندی و شیوه های ویرایش اشنا شوید و سپس دانش کافی از مجلات مختلف را کسب نمایید و نهایتا پس از تایید و کنترل کیفیت نهایی مقاله سابمیت انجام دهید. در صورتی که از همان ابتدای کار از راهنمایی های یک فرد متخصص و با سابقه استفاده کنید یقینا مقاله نیست اعتبار کافی برای انتشار را خواهد داشت. عوامل جزئی که از دید بسیاری از نویسندگان مسئله ساز نیست در مرحله داوری کاملا مورد توجه قرار میگیرد و آنها حتی جزئی ترین بخش های مقاله شما را نیز کنترل و داوری خواهند کرد نسبت به هیچ یک از نکات دستور زبان یو نوشتاری بی تفاوت نباشید. امیدواریم نکاتی که در این مقاله ذکر شد راهنمای خوبی برای انتشار مجدد مقاله های ریجکت شده باشد. هیچ گاه از انتشار مجدد مقاله صرف نظر نکنید زیرا داده های شما ممکن است برای یک نفر دیگر بسیار ارزشمند باشد، به طوری که مانند قطعه گم شده پازل به تکمیل پژوهش وی کمک کند یا راه های پژوهشی را هموار کند. با اینکه دنیای امروز از رسانه ها اشباع شده است، باور این موضوع که هنوز هم نشر آکادمیک از کمبود کار علمی رنج می برد سخت است.
نکته: طبق برسی های به عمل آمده شواهد موجود نشان می دهد که 62% مقالات چاپ شده در تاریخچه بررسی خود، حداقل سابقه یک بار رد شدن را داشته اند. همچنین، جمع بندی نتایج برخی از مطالعات دیگر نشان می دهد که حداقل 50% مقالات رد شده توسط برخی از نشریات، ظرف دو سال آینده در مجلات دیگر به چاپ رسیده اند.
از همین رو، نویسندگانی که نامه عدم پذیرش یک مقاله را دریافت می نمایند، اگرچه ممکن است دچار یأس و ناامیدی گردند، اما باید بدانند این به معنای پایان راه نیست. در صورتی که مطالعه آنها از متدولوژی مناسبی برخوردار باشد می توانند به چاپ مقاله خود در یک مجله دیگر امیدوار باشند