باید و نبایدهایی برای داشتن یک رابطه‌ عاطفی عالی

همه ی انسان ها خواستار رسیدن به عشق و رابطه ای جاودان هستند؛ اما برخی تصور می کنند داشتن رابطه ی آرمانی تنها در گرو پیداکردن یک شریک ایده آل است. این تصور اصلا درست نیست؛ زیرا رابطه ی عاطفی عالی در پی تلاش و توجه هر دو نفر شکل می گیرد. در این مقاله، پروفسور رندی گانثر Randi Gunther، روان شناس و مشاور ازدواج، به بیان راه حل هایی برای داشتن رابطه ی عالی پرداخته است: شکی نیست که زوج های صمیمی هم پس از گذشت مدتی از شروع رابطه شان با موقعیت های غیرمنتظره و چالش برانگیز روبه رو می شوند. متأسفانه برخی روابط زیر فشار این گونه استرس ها از هم می پاشند؛ این در حالی است که دیگر رابطه ها نه تنها نابود نمی شوند، بلکه استحکام بیشتری نیز می یابند. زوج هایی که عشق و علاقه شان در موقعیت های بغرنج عمیق تر می شود، بر دو نکته تمرکز می کنند:

1. موهبت ها و نکات مثبت رابطه؛
2. آگاهی از خطرهای احتمالی و تلاش برای دورماندن از آن خطرها.

توصیه های زیادی برای کمک به ماندگاری روابط زوج ها منتشر شده است که تأکید می کنند در زمان های بحرانی، زوج ها دلبستگی خود را قطع نکنند؛ اما عمل کردن به بسیاری از این توصیه ها در موقعیت های دشوار کار آسانی نیست. وقتی طرفین یک رابطه، خسته و بی طاقت شده باشند، نمی توانند واکنش درستی نشان دهند. به عنوان مشاور روابط زوجین با بیش از چهار دهه سابقه ی کار، زوج های متعددی را در دوران بحرانی این چنینی ملاقات کرده ام که زندگی شان به حالت تعلیق درآمده و خودشان نیز سراسیمه و گیج شده اند. آنها سخت در پی یافتن قوانین کاربردی آسان برای کمک به حفظ رابطه شان در زمان های رخوت و وارفتگی روابط بوده اند.

در این سال ها، متوجه شده ام در زمان های پراسترس، برخی رفتارها و نگرش های آسان به حل این مسائل کمک می کنند؛ همچنین این توصیه ها می توانند در روزهای غیربحرانی نیز راهنمای زوج ها باشند. در اینجا به «بایدها و نبایدها»ی اصلی اشاره می کنیم که زوج های موفق هر روز آنها را تمرین می کنند. آنها با کمک یکدیگر، سدّی شکل می دهند که حالتی نزدیک و دوستانه در برابر عوامل آسیب زای بیرونی ایجاد خواهد کرد. اگر زوج ها این موارد را به عنوان یک سبک زندگی تمرین کنند، آمادگی بهتری در برابر هرگونه بحران احتمالی خواهند داشت:

خطاهای شناختی موثر در روابط عاشقانه و انتخاب همسر که حتما باید بدانید

بایدها

۱. همدلی

«هم نوایی و همدلی» عینا به معنی این است که شما فرد مقابل را درک کرده اید. وقتی زوج های صمیمی طنین احساسات و افکار و تجربیات روحی یکدیگر را کشف می کنند، پیش از انجام کاری یا گفتن حرفی، متوجه خواهند بود که افکار و رفتارشان چطور روی طرف مقابل اثر خواهد گذاشت. آگاهی به این مسئله، رفتار و گفتار آنها را شکل می دهد و کمک می کند یکدیگر را به درستی درک کنند.

۲. دنبال کردن

بیشتر انسان ها مدام تحت تأثیر تجربیات گذشته شان هستند و رفتارهای زمان حال و آینده شان به طور ناخودآگاه از این تجربیات تأثیر می گیرد. زوج های موفق این مسائل را به نکاتی اساسی تبدیل می کنند و این افکار و تجربیات را فراموش نمی کنند. آنها این نکات و همه ی چیزهایی را که راجع به هم می دانند، به یاد می سپارند. آنها به طور مرتب با هم گفت وگو می کنند تا افکار یکدیگر را دنبال کرده و به درک بهتری از شریک شان برسند.

۳. شفافیت

زوج های صمیمی احساسات درونی شان را با یکدیگر در میان می گذارند؛ زیرا از سهیم کردن شریک شان در این افکار احساس امنیت می کنند. زوج های موفق احساسات، افکار یا رفتارهای آگاهانه شان را که ممکن است زمانی روی شریک شان اثر بگذارد، از یکدیگر مخفی نمی کنند. هر دو طرف با هم توافق کرده اند که بهتر است بدون درنظرگرفتن نتیجه، واقعیت را بدانند.

۴. شناخت آسیب ها

هیچ کس نمی تواند از ضربه های روحی و جسمی ای که در گذشته دچار آنها شده است، فرار کند؛ اما برخی مردم بیش از سایرین آسیب دیده اند. گاهی در موقعیت های خاص، آن تجربه های احساسی، عقلانی و فیزیکی به آسیب های بیشتری منجر می شود. کسانی که به یکدیگر عشق می ورزند، آن تجربه های شکننده را می شناسند و می دانند چه زمانی ممکن است اوضاع بحرانی بدی به وجود بیاید.

۵. معاشرت

در هر معاشرت دو وجه اساسی وجود دارد: اول محتوای کلامی است که زوج ها با هم به اشتراک می گذارند و دوم شیوه های غیرکلامی است که دو طرف خود را با آن می شناسانند. زوج هایی که با هم معاشرت و گفت وگوی مؤثر دارند، هیچ گاه فراموش نمی کنند چیزهایی که می گویند و شیوه ی گفتن آن بر طرف مقابل چه تأثیری خواهد گذاشت. شیوه ی گفت وگو همیشه پیام قوی تری دارد.

۶. مهم بودن

همه ی انسان ها نیاز دارند بدانند برای فرد موردعلاقه شان بیش ازاندازه مهم و باارزش اند. آنها نیاز دارند احساس کنند در برنامه ها گنجانده می شوند و می توانند درباره ی ناراحتی ها و نگرانی هایشان صحبت کنند. آنها در چنین فضایی حتی اگر مقصر باشند، احساس امنیت، درک و بخشیده شدن می کنند. زوج های عاشق به یکدیگر این حس مهم بودن را منتقل می کنند و به طرف مقابل نشان می دهند کارهای آنها برایشان مهم و ارزشمند است.

۷. تمرکز بر جنبه های مثبت

هر رابطه ای دارای یک سری مسئولیت ها و درخواست هاست. بسیاری از زوج ها به جای توجه به نکات مثبتی که آن رابطه برای آنها به ارمغان آورده است، به نکات مأیوس کننده فکر می کنند. وقتی زوج های موفق در رابطه شان احساس خطر می کنند، مدام به یکدیگر یادآور می شوند که چرا هنوز می خواهند با هم باشند. آنها به سرعت روی یافتن راه حلی برای مشکلات متمرکز می شوند.

۸. باور به رابطه و به یکدیگر

زوج های موفق معتقدند داشتن طرف مقابل برای آنها فرخنده است و رابطه شان واقعا خاص و متفاوت است. آنها باور دارند تعهد همیشگی آنها به یکدیگر، دلیل اصلی انجام هر کار ضروری برای حفظ رابطه شان است.

نبایدها

۱. رازدارنبودن

معمولا هرچه زوج های صمیمی زمان بیشتری کنار هم بگذرانند، افکار و احساسات و خاطرات پیچیده تر و خاص تری را با یکدیگر در میان می گذارند. این تجربه های خصوصی می تواند طیف گسترده ای از درگیری های ناراحت کننده تا احساس خصومت به یکی از اعضای خانواده را شامل شود. همان طور که آنها این احساسات شکننده و حساس را بازگو می کنند، می دانند که طرف مقابل رازنگهدار است و بدون اجازه ی آنها درباره ی این تجربیات با دیگران صحبت نمی کند.

۲. سرکوبی و مخفی کردن

زوج هایی که برای صداقت، اصالت و انعطاف پذیری یکدیگر ارزش قائل هستند، افکار و احساسات شان را مخفی نمی کنند. این کار در آینده موجب خشم و انفجار احساسات منفی می شود که عواقب دردناک و ناخواسته ای به دنبال آن خواهد آمد.

احساسات و افکار و رفتار خودخواسته ی شریکی که مدام سرکوب می شود، ممکن است عاقبت به طرف مقابل ضربه بزند. این رویه موجب ازدست رفتن اعتماد میان زوجین خواهد شد.

۳. اشاره به نقطه ضعف ها

در طی گذر زمان، اغلب زوج ها به آگاهی نسبی درباره ی طرف مقابل خواهند رسید. آنها متوجه خواهند شد که کدام رفتار یا کلام می تواند احساسات شریک شان را به شدت جریحه دار کند. اشاره کردن به این مسائل، به خصوص در زمان دعوا، به شدت آسیب زننده است و اعتماد میان آنها را خدشه دار می کند. زوج های موفق دقیقا می دانند که به خصوص در اوضاع بحرانی یا استرس زا، راجع به چه نقطه ضعف ها و مسائلی هرگز نباید صحبت کنند.

۴. سرزنش کردن

در مقالات بسیاری به این موضوع پرداخته شده است که تأثیرات سرزنش کردن تا چه حد به یک رابطه ی صمیمی آسیب می رساند. یکی از مخرب ترین و ناجوانمردانه ترین انواع سرزنش کردن زمانی پیش می آید که یکی از زوج ها طرف مقابل را برای کاری که خودش هم درباره ی آن احساس گناه می کند، سرزنش کند. نوع دیگر سرزنش مخرب زمانی است که شریک زندگی را برای کاری که قادر یا مایل به انجام آن برای فرد سرزنش گر نیست، محکوم کند. هیچ فردی نمی تواند همیشه همه ی خواسته های طرف مقابل را برآورده کند. «سرزنش کردن» تنها باعث بدترشدن اوضاع می شود.

۵. غرزدن های همیشگی

معمولا کمتر پیش می آید کسی از نصیحت شدن ناخواسته استقبال کند، به خصوص اگر این نصیحت ها حالتی منفی داشته باشند. «غرزدن» یا تکرار بی وقفه ی موعظه، دستوردادن یا نوعی جهت دهی است که فرد مقابل هرگز خواستار شنیدن آن نبوده است. اکثر کسانی که به طور مداوم نصیحت های آزاردهنده ای از طرف مقابل برای تغییر زندگی شان به میل او دریافت می کنند، خیلی زود عاصی می شوند؛حتی ممکن است آنها روابط خود را قطع کنند یا واکنش پرخاشگری منفعلانه، مثل یک دندگی، لج بازی، ترش رویی یا انجام ندادن عمدی وظایف از خود نشان دهند.

۶. شکستن قول

وقتی یکی از زوج ها تقاضای مهمی از شریک زندگی اش دارد، بسیار ضروری است که فرد مقابل در قبال توانایی یا علاقه اش به انجام آن کار صادق باشد. قول های به تعویق افتاده یا شکسته، عاقبت به یک سری بهانه ها و بعد به دروغ تبدیل می شوند. اگر درخواست های یکی از زوجین مدام نادیده گرفته شود، باعث ایجاد ناامیدی و سرخوردگی در او خواهد شد.

۷. ترور شخصیت

این رفتار به شدت مایه ی دل شکستگی می شود. در پی ابراز خشم یکی از زوج ها، چالش ها و مخالفت های آنها به رفتارهای غیرارادی تبدیل می شود که کاملا شخصیت طرف مقابل را خرد می کند. این ترور شخصیتی در جملات سهمگین این چنینی شنیده می شود: «تو همیشه فقط به شکمت اهمیت می دهی!»، «تو یه آدم عوضی هستی و همیشه هم بودی»، «چرا اعتراف نمی کنی که از مردها متنفری؟»، «تو واقعا یه آدم بی احساسی!».

۸. از کوره دررفتن و بی حرمتی

این رفتار شامل هرگونه واکنش فیزیکی یا احساسی است که طرف مقابل را ناراحت کرده یا امنیتش را تهدید می کند. متاسفانه تعداد زیادی از زوج هایی که روابط ناموفقی دارند، این نکته را فراموش می کنند یا به تکریم حریم فیزیکی و احساسی طرف مقابل اهمیتی نمی دهند.

سخن پایانی

زوج هایی که برای یکدیگر ارزش و احترام قائل هستند، به صورت مداوم و با خواست خود قسمت «بایدها» را انجام می دهند و از «نبایدها» اجتناب می کنند. آنها می دانند که رسیدن به کمال، کار آسانی نیست؛ اما به خاطر تعهدی که در برابر شریک زندگی شان دارند، به اهمیت کاربرد این توصیه ها در رفتارشان آگاهی دارند.