ختنه کردن پسران عملی است که در برخی کشورهای دنیا رایج است اما همواره بر سر مفید یا عبث بودن آن بحث‌های زیادی وجود داشته است. برخی معتقدند این عمل برای نوزاد تازه متولد شده عمل دردناکی است و ضرورتی برای انجام آن وجود ندارد و به علاوه این کار باعث می‌شود شکل آلت تناسلی تغییر کرده و بدفرم شود، در مقابل هم عده‌ای این کار را بسیار مفید تلقی میکنند و معتقدند قسمت بریده به‌سرعت ترمیم می‌شود. در ضمن آن‌ها بر این باورند که ختنه کردن باعث کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های مقاربتی و کاهش خطر عفونت در ناحیه مذکور خواهد شد.
براساس یک پژوهش علمی جدید که در شانزدهمین کنگره بین‌المللی ایدز در تورنتو ارائه شد، محققان اعلام کردند که ختنه کردن باعث کاهش خطر ابتلا به ایدز در کشور آفریقای جنوبی شده و از ختنه کردن به عنوان یک ابزار واکسیناسیون در برابر این بیماری مهلک نام بردند. براساس تحقیق دیگری که پیش‌تر در منطقه صحرای آفریقای جنوبی انجام شده، مشخص شد مردانی که ختنه کرده‌اند نسبت به مردانی که ختنه نکرده‌اند کمتر مبتلا به ایدز و سایر بیماری‌های عفونی مربوط به دستگاه تناسلی می‌شوند. انجمن موسسه ملی سلامت آمریکا همچنان در حال مطالعه روی عمل ختنه کردن در کشورهای اوگاندا و کنیاست. در حالی که هنوز سازمان بهداشت جهانی عمل ختنه را تایید نکرده گروهی از مردان که مخالف این کار هستند، برای کاهش انجام ختنه بین مردان در حال مبارزه و تلاش‌اند.
تاریخچه عمل ختنه
ختنه کلمه‌ای عربی و به معنای بریدن است. سنت یا آیین ختنه از تاریخ ثبت شده بشری قدیمی‌تر است. سنگ‌نگاره‌هایی مربوط به عمل ختنه در غارهای دوران نوسنگی و آرامگاه‌های مصری یافته شده است. عمل ختنه در یهودیت جزو ارکان دین است. ختنه کردن، سنتی است که در دین اسلام نیز به آن تاکید شده است. آمار ختنه پسران در کشورهای مسلمان بالا و در کشورهای اروپائی پایین است. در اروپا ختنه محدود به اقلیت‌های یهودی و مسلمان و غیره است. ختنه در ایالات متحده آمریکا و کانادا بر خلاف اروپا تا حدودی مرسوم است.
ختنه یکی از کهن‌ترین اعمال جراحی شناخته شده در جهان است که نزدیک پانزده هزار سال از پیشینه آن می‌گذرد و کاوشگران انجام شدن این عمل را در اجساد مومیائی شده مصریان باستان به اثبات رسانده‌اند. این کار از سالیان دور در میان گروهی از سیاهان آفریقا و بخشی از بومیان استرالیا و برخی دیگر (بدون وابستگی مذهبی) رایج بوده است. ختنه در مصر باستان نیز مرسوم بوده است. بعدها به دستور موسی همه مردان بنی اسرائیل ختنه شدند.
ختنه در ادیان یهودیت و اسلام واجب و از اصول تعیین‌کننده در اهل دین یا قوم بودن شد. در ایران به صورت سنتی پسرها را در خردسالی ختنه میکنند و این کار توسط دلاک انجام می‌شد. ختنه یک جراحی ساده است که توسط پزشکان یا افراد محلی صورت می‌گیرد. وجود ضعف تکنیکی می‌تواند باعث به جا ماندن عوارض خطرناک زودرس و دیررس شود. بهتر است ختنه در نوزادی انجام شود.
عمل ختنه چگونه است؟
ختنه کردن در حقیقت برداشتن برش نازکی از همه یا بخشی از پیش پوست از آلت مردانه است که با یک جراحی ساده انجام می‌شود. این بخش در حقیقت پوشش طبیعی حفاظتی سر آلت تناسلی است که از حساسیت بالایی برخودار است. ختنه کردن خطر ابتلا به باکتری‌ها و ویروس‌های مضر را کاهش می‌دهد و همچنین ریسک ابتلا به عفونت‌های دستگاه ادراری را تا حدود زیادی پایین می‌آورد. بیش‌ترین ایرادی که به ختنه کردن وارد میکنند، تاثیرات منفی آن از لحاظ روانی بر کودک و نوجوان است که گروهی متعقدند با انجام این عمل در دوران نوزادی می‌توان این مشکل را نیز برطرف کرد.
علاوه بر ختنه مردان در برخی نقاط ختنه زنان نیز انجام می‌شود که در این مورد بحث و مخالفت‌ها بسیار بالاست. برای این عمل سه اصطلاح بریدن آلت تناسلی زنان (Female Genital Cutting)، ختنه زنان یا ناقص‌سازی جنسی زنان و مثله‌کردن جنسی زنان (Female Genital Mutilation) به کار می‌رود. در دنیا انجمن‌ها و موسسات فراوانی برای مقابله با ختنه زنان در حال فعالیت‌اند و بر عکس ختنه مردان که فوایدی زیادی برای آن‌ها در پی دارد، متاسفانه ختنه زنان جزو آسیب‌های شدید روحی و جسمی اثر مثبت دیگری در پی ندارد. ختنه زنان با ۴ روش مختلف انجام می‌شود که همه این روش‌ها عوارض زیادی بر سلامت زنان دارند که از جمله می‌توان به احتمال افزایش خطر عفونت و افزایش خطر مرگ به هنگام زایمان را نام برد.
