بازی شکر پنیر
اهداف بازی: هماهنگی در حرکت و آهنگ، ایجاد شور و نشاط
تعداد بازیکنان: محدودیت ندارد
سن بازیکنان: زیر 8 سال
ابزار: ندارد
شرح بازی: کودکان از هر گروه جنسی که باشند (دختر یا پسر)، ایستاده و دست های یکدیگر را می گیرند و به صورت حلقه در می آیند. کودکی در وسط حلقه می نشیند و آنها در حالی که دست در دست به دور او می گردند، این شعر را در نقش و حالات مختلف می خوانند:
1- نفر وسط را با دست گره خورده اشاره می کنند و چنین می خوانند: «بُوقیزین مامان جانی، شکر پنیر پیشیریر» مادر این دختره، شکر پنیر می پزه. اگر بازیکن وسط پسر باشد، چنین می خوانند: «بُو اوغلانین مامن جانی، شکر پنیر پیشیریر» مادر این پسره، شکر پنیر می پزه.
2- در حالی که با دست ها اطراف را اشاره می کنند می خوانند: «قُونشولارا پایلاییر» برای در و همسایه ها می بره.
3- در ادامه در حالی که دستهای خود را بالا می برند، چنین می خوانند: «اُوجالیغی بُو بُویدا» قد و بالاش این هوا.
4- در ادامه همانطور که به دورش می گردند، دستها را پایین آورده و چنین می خوانند: «اَلچالیغی بُو بُویدا» قد کوتاهش این قدر.
5- در حالی که بازوهایشان را کاملا باز کرده و حلقه را به بزرگترین اندازه خود رسانده اند چنین می خوانند: «گئنیشلیغی بُو بُویدا» گشاده دل این هوا (یا گشاده رو این هوا).
6- در حالی که بازوهایشان را جمع کرده و به هم نزدیک می شوند، یعنی حلقه را به کوچکترین حد می رسانند، چنین می خوانند: «داراشلیغی بُو بُویدا» تنگ نظریش این قَدَر.
7- در ادامه حلقه را کمی باز می کنند و در حالی که با دستها به نفر وسط اشاره می کنند تا بلند شود چنین می خوانند: «قٰالخ آیٰاغا قالخ، دوروبَره باخ، کیمی سئویرسَن، چَک قاباغا، باخ» از جات بلند شو، دوروبرو نگاه کن، هر کدومو دوست داری، پیش بکش و نگاه کن. آنگاه کودک وسطی، برخاسته و یکی از کودکان حلقه را انتخاب کرده و جایش را با او عوض می کند و در دور بعدی به دور نفر وسطی که تازه نشسته است می گردند و بازی را ادامه می دهند.