به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از فرارو، یک زن آمریکایی که همسرش را در سال 2021 بر اثر ابتلا به سرطان از دست داده است، حالا 2 سال پس از مرگ او توانسته به لطف علم، رویای مشترک شان برای داشتن فرزند را تحقق بخشد.
ماریا اسمیت 26 ساله که اهل ایالت ماساچوست آمریکا است می‌گوید داشتن فرزند همیشه یکی از اولویت‌های او و همسر درگذشته اش، کریس اسمیت بود، اما متأسفانه آن‌ها هرگز این فرصت را نیافتند تا به همراه یکدیگر این لذت را تجربه کنند.
کریس تنها 24 سال داشت که معلوم شد به سرطان سینوس دچار است، سرطانی که در نهایت به مغز و نخاع او سرایت کرد.
بعد از 3 سال مبارزه‌ی طاقت فرسا با سرطان، کریس در سال 2021 در 27 سالگی درگذشت، اما امید ماریا به مادر شدن با مرگ همسرش به پایان نرسید.
کریس اسپرم خود را فریز کرده بود تا ماریا یک روز بتواند صاحب فرزند مشترک شان شود و حالا در دومین سالگرد درگذشت او، ماریا اعلام کرده دختر خود و کریس را باردار است.
او در اینباره می‌گوید: «قبل از فوت کریس به او قول دادم که به دنبال رویایمان برای بچه دار شدن بروم. بهار امسال، تنها کمی بیشتر از 2 سال بعد از مرگ کریس دخترمان به دنیا می‌آید.»
به گفته‌ی ماریا وقتی در سال 2018 معلوم شد همسرش به سرطان مبتلا است، کریس که نگران بود شیمی درمانی باعث نازایی اش شود، تا زمانی که اسپرم خود را فریز نکرده بود درمانش را آغاز نکرد.
او در اینباره می‌گوید: «ما می‌خواستیم بدانیم که می‌توانیم خانواده‌ای را داشته باشیم که آرزویش را داشتیم. داشتن فرزند از همدیگر برای ما یک ضرورت بود.»
گرچه این زوج به شرایط کریس خوش بین بودند و اعتقاد داشتند که او زنده خواهد ماند، به گفته‌ی ماریا کریس به صراحت به او اعلام کرد که دوست دارد حتی اگر از سرطان جان به در نبرد هم از اسپرم او استفاده کند.
متأسفانه درست بعد از ازدواج کریس و مارتین در اواخر سال 2020، وضع کریس رو به وخامت رفت و وقتی او در اوایل سال 2021 از دنیا رفت، علم به اینکه یک روز می‌تواند فرزند کریس را به دنیا آورد، به ماریا کمک کرد رنج از دست دادن همسر خود را پشت سر بگذارد.
به گفته‌ی ماریا، آن‌ها در ماه‌های آخر زندگی کریس درباره‌ی فرزند آینده شان با یکدیگر صحبت کردند و ماریا به کریس قول داد که همه چیز را درباره‌ی اش به او بگوید تا بداند که پدرش چه فرد ویژه‌ای بود و چقدر سخت با بیماری اش جنگید.
او در اینباره می‌گوید: «بیوه شدن در 24 سالگی به همان وحشتناکی است که به نظر می‌رسد. ولی من چیزی برای چنگ انداختن به آن داشتم: قول به دنیا آوردن فرزند کریس.»
«این موضوع باعث شد که بتوانم ادامه دهم، از خودم مراقبت کنم و به سمت آینده حرکت کنم. این امر به قلب و روح من زندگی بخشید.»
«می دانستم که هنوز تکه‌ای از او را دارم. من این امکان را داشتم که فرزندمان مشترک مان را داشته باشم. اینطوری می‌توانستم کریس را برای خانواده و دوستان مان زنده نگه دارم.»
روند بارداری، اما ساده پیش نرفت – ماریا یک بار تحت لقاح داخل رحمی و 3 بار تحت لقاح مصنوعی قرار گرفت و یک بار نیز دچار سقط جنین شد.
او حالا خودش را برای تولد فرزند خود و کریس آماده می‌کند، اما اذعان کرده تولد دخترشان برای او با احساسات متناقضی همراه خواهد بود.
او در اینباره می‌گوید: «در تمام طول بارداری ام سعی کرده ام خودم را برای مواجهه با دخترم آماده کنم. لحظه‌ای مملوء از شادی و اندوه خواهد بود. من و کریس خیلی درباره‌ی نحوه‌ی تربیت فرزندمان باهم صحبت می‌کردیم و فکر میکنم برای انجام چیزی که او می‌خواست آماده ام. من چیز‌های زیادی را پشت سر گذاشته ام و هنوز چالش بزرگی پیش رو دارم: به کار بستن تمام تلاشم برای اینکه فرزندم پدرش را بشناسد، آن هم در حالی که امکانش را نیافته.»
7 ماه پیش