به گزارش سایت خبری ساعد نیوز،بهداشت روانی کودکان به شیوه تعامل والدین با آن ها بستگی دارد با وجودی که هر پدر و مادری در آرزوی فراهم ساختن بهترین امکانات در خانه هستند، امّا ممکن است به شیوه صحیحی آن ها را در اختیار فرزندانشان قرار ندهند. بهداشت روانی کودکان به شیوه تعامل والدین با آن ها بستگی دارد. با وجودی که هر پدر و مادری در آرزوی فراهم ساختن بهترین امکانات در خانه هستند، امّا ممکن است به شیوه صحیحی آن ها را در اختیار فرزندانشان قرار ندهند زیرا هنوز روش منحصر به فردی برای تربیت فرزندان اختراع نشده است. علتش این است که هیچ دو بچه ای شبیه هم نیستند. تفاوت بین بچه ها بیش از آن چیزی است که ما معمولاً تصور می کنیم. به علاوه، فرهنگ، جامعه، جنسیت و بسیاری عوامل دیگر در تربیت کودکان دخالت دارند
راهکارهای تربیت فرزند از طریق خودکنترلی
1. تأثیر رفتار والدین بر تربیت فرزند
تجربه و مشاهدات ما مشاوران نشان می دهد که کودکان مقررات عاطفی را از والدین می آموزند. ممکن است که بچه ها همیشه چیزی را که ما می گوییم انجام ندهند، اما همیشه در نهایت کاری را که ما انجام می دهیم، انجام می دهند. اگر والدین در حال شوخی مشغول پرتاب کردن اشیا، بهم کوفتن درب ها و یا فریاد زدن باشند، پس فرزندان هم همان خواهند کرد. اگر بتوانیم آرام باشیم، متوجه می شوند که در حین ناراحتی، ضرورتی ندارد که واکنشی نشان دهند. یعنی آنها هم این را از ما یاد می گیرند و به هنگام ناراحتی آرامش خود را حفظ می کنند.
۲. تأثیر ایمنی عاطفی بر تربیت فرزند
ایجاد ایمنی عاطفی برای فرزندان، به آنها اجازه می دهد تا بهبودی، رشد و موفقیت داشته باشند. بچه ها هم مثل ما می خواهند احساس شادی و ارتباط داشته باشند. اما گاهی اوقات ترس و خشم آنها را مغلوب می کند. آرامش ما مسیری را برای ارتباط دوستانه به آنها می دهد. هنگامی که آن ها احساس بهتری داشته باشند، بهتر هم عمل می کنند.
۳. تأثیر محیط آرام بر تربیت فرزند
مطالعات روانشناسی کودک نشان می دهد هنگامی که والدین محیط آرامی را برای فرزندان خود فراهم می کنند، آنها احساس امنیت کرده و احساسات خود را تجربه می کنند. با این کار بچه ها یاد می گیرند که احساسات فقط بخشی از انسان بودن هستند و لازم نیست از آنها بترسند یا با آن ها مقابله کنند.
۴. تأثیر درک متقابل بر تربیت فرزند
مشاوران کودک معتقدند وقتی بچه ها به ما احترام می گذارند و احساس می کنند که توسط ما درک شده اند، دستورالعمل ها و راهنمایی های ما را بهتر دنبال کنند. آنها یاد می گیرند همیشه چیزی را که می خواهند دریافت نمی کنند. اما در نهایت به چیزی بهتری از آن دست می یابند و از این طریق والدین خود را درک می کنند. حتی وقتی که به آنها نه می گویند. بدین ترتیب کودک راهنمایی های والدین را بیشتر می پذیرد و قوانین آن ها را بیشتر دنبال می کنند.
۵. تأثیر مشغله های کاری بر تربیت فرزند
ما مشاوران اصطلاحی داریم که می گوید کودکان فشارسنج حساس خلق و خو و تنش های والدین هستند. تجربه ی مشاوره های ما نشان می دهد اگر مسئله ای ذهن والدین را درگیر کرده باشد، ممکن است به صورت ناخودآگاه بر آن ها غلبه کرده و عملکرد آن ها را تحت تأثیر قرار دهد. ممکن است برای شما هم پیش آمده باشد که مشغله های فکری و کاری تان زیاد شده باشد. در این مواقع مشاهده کرده اید که رفتار فرزندتان هم نسبت به شما تغییر می کند. دلیل این تغییر همان موضوعی است که در ابتدای این پاراگراف کفته شد.
۶. تأثیر نوع رفتار والدین بر تربیت فرزند
نکته ی آخر اینکه، تجربه ی مشاوران کودک نشان داده است هنگامی که والدین رفتار متفاوتی با فرزندان دارند و به شکل متفاوتی پاسخ آن ها را می دهند، فرزند هم چنین رفتاری با آن ها می کند. مشاوران کودک معتقدند همواره رفتار کودک به علاوه پاسخ والدین به آن رفتار، مشخص کننده نتیجه یا پیامد نهایی رفتار کودک است. هنگامی که والدین برآشفته می شوند و بدون تفکر واکنش نشان می دهند، فقط اوضاع را بدتر می کنند.
در مقابل وقتی والدین با آگاهی بیشتری به رفتار کودکان پاسخ می دهند و با آن ها ارتباط مثبت و سازنده برقرار می کنند، اوضاع را بهتر کرده و عشق بیشتری را به وجود می آورند. خبر خوب ما مشاوران برای شما والیدن این است که حتی اگر فرزندانتان برخی از عادت های بد را بیاموزند، هرگز برای آن ها خیلی دیر نشده است که بتوانند مدیریت احساسات خود را به دست بگیرند. کلید این تغییر چگونگی برخورد شما والدین با آنهاست.
تجربه ی مشاوران کودک و روانشناسان نشان داده است که یادگیری کنترل احساسات یک فرایند مادام العمر است و بایستی در زندگی افراد جاری شود. داشتن یک رفتار مقطعی و گذرا نمی تواند تأثیر چندانی بر تربیت فرزند داشته باشد. از همین امروز و با توجه به حالات و احساسات الان تان شروع کنید. هنگامی که ناراحت می شوید، صبر کنید تا به آرامش برسید. فقط نفس بکشید و خودتان را با شفقت و مهربانی نگه دارید. قبل از اینکه کاری بکنید اول باید آرام شوید. بله کار سختی است اما تجربه ی ما مشاوران روانشناسی نشان داده هر بار که این کار را می کنید، در واقع مغز خود را بازآموزی و تمرین می دهید و توانایی خود برای آرامش در آینده را تقویت می کنید. من تضمین می کنم که فرزند شما هم بعد از این تغییر خواهد کرد.
