علل و علائم بیماری گال در کودکان و روش های درمان

گال نوعی تحریک پوستی است که به علت تهاجم هیره ها یا مایت های انگلی کوچکی که زیر پوست نقب می زنند ایجاد می شود و راش ناصافی که می بینید، در واقع واکنشی آلرژیک به تخم ها و مدفوعی است که هیره ها باقی می گذارند و اگر فرزندتان مبتلا به گال باشد، احتمالاً خودش را خیلی می خاراند. در این مطلب می توانید با بیماری گال از ابتلا تا پیشگیری و درمان آشنا شوید.

بیماری گال در کودک

هیره های پوستی ماده به زیر پوست یعنی جایی که در آنجا تخم ریزی و مدفوع می کنند نقب می زنند. این تخم ها و مدفوعات باعث بروز واکنش آلرژیکی می شود که خارش تقریباً غیرقابل تحملی ایجاد می کند. کودک شما می تواند از طریق تماس پوست با پوست با کسی که آن را دارد به گال مبتلا شود.بیماری گال فوق العاده مسری است و هر کسی می تواند به آن دچار شود، حتی اگر تا حدی وسواس آمیز تمیز باشد. گال اغلب در بیش از یک عضو خانواده یا در گروه هایی از کودکان مهدکودک یا مدرسه بروز می کند. گال می تواند در هر زمانی از سال شایع باشد و زمان خاصی برای شیوع بیشتر آن وجود ندارد.

شکل حادی از گال که گال دلمه یا گال نروژی نامیده می شود، گاهی اوقات در افراد دچار ضعف سیستم ایمنی بروز می کند. در این مورد، دلمهٔ ضخیمی که حاوی تعداد زیادی هیره و تخم گال است روی پوست بسته می شود. هیره های گال نروژی قوی تر از سایر هیره ها نیستند، اما تعداد بسیار بیشتری از آنها وجود دارد.

علل شایع گال در کودکان نوپا

گال عفونت نیست بلکه هجوم سارکوپت اسکیبی (sarcopt scabie) به لایه بیرونی پوست است. این کرم ها تمایل دارند که وارد پوست شوند و نهایتا، منجر به بروز جوش در پوست فرد شوند. این جوش ها، در کودکان نوپا، گال نامیده می شوند. این آلودگی، مسری است و از طریق تماس، شیوع می یابد. شیوع این بیماری پوستی در مدارس و مهد کودک ها رایج است و بر خلاف روال معمول، هیچ ارتباطی با بهداشت فردی ندارد.

شیوع گال کودکان

به گفته کارشناسان 300 میلیون نفر درجهان به بیماری گال مبتلا هستند. این بیماری انتشارجهانی دارد که از طریق انگل پوستی منتقل می شود. مایت های عامل گال در تمام دنیا به خصوص در نواحی گرم و مرطوب شایع است. البته هیچ فصل خاصی از سال وجود ندارد که میزان شیوع بیماری گال در آن فصل نسبت به سایر فصول بالاتر باشد و بنابراین احتمال ابتلا به این بیماری در طی سال وجود دارد. این بیماری می تواند به سرعت در میان افراد از طریق تماس مستقیم، در مراکز مراقبت از کودکان و خانه های سالمندان گسترش یابد.

عوارض گال کودکان

خارش شدید بیماری گال، مقاومت در برابر خراش را سخت می سازد. خارش شدید می تواند زخم های باز ایجاد کند که مستعد ابتلا به عفونت هستند. عفونت های پوستی باکتریایی مانند زخم زرد، رایج ترین عارضه این کنه ها می باشند.

تشخیص گال کودکان

پزشک احتمالاٌ گال را به راحتی با انجام معاینه بالینی و بررسی وضعیت پوست آسیب دیده تشخیص می دهد. پزشک در بعضی موارد برای تایید تشخیص حشره ای را با سوزن از روی پوست برمی دارد. اگر نتوان حشره را به سادگی پیدا کرد، پزشک بخش کوچکی از پوست را با ملایمت می خراشد و یک نمونه بافتی تهیه می کند. سپس این نمونه با استفاده از میکروسکوپ بررسی می شود تا وجود حشره های (مایت های) گال یا تخم های آن ها تایید شود.

گال در کودکان چه علائمی دارد؟

علائم گال بعد از ورود و رشد کرم ها در پوست ظاهر می شود. به طور معمول 2-6 هفته زمان می برد تا بدن علائم آن را بروز دهد. با این حال، فردی که قبلا تحت تاثیر گال قرار گرفته باشد، در عرض چهار روز علائم آن را تجربه می کند. در ادامه، برخی از علائم شایع گال در کودکان نوپا آورده شده است:

• خارش پوستی که شب هنگام شدیدتر شود.
• بروز جوش و برآمدگی هایی در سطح پوست.
• بروز زخم هایی بر سطح پوست به علت علائم خارش پوستی.
• ایجاد پوسته ضخیمی بر سطح پوست، به دلیل خشکی محل بروز گال.

این علائم معمولا بین انگشتان و اطراف ناخن یا قسمت هایی از بدن ظاهر می شوند که به سبب پوشیدن لباس و یا جواهرات قابل رویت نیستند. همچنین، این جوش ها ممکن است روی آرنج و مچ دستان کودکتان ظاهر شوند. این گال ها، موجب آزردگی (سوزش و خارش) غیر قابل تحملی در نوزادان و کودکان می شود به طوری که موجب بی خوابی کودکان مبتلا به آن می شود.

گال کودکان را چگونه درمان کنیم؟

عصر ها قبل از خواب لباس کودک خود را به طور کامل از جمله پوشک او درآورید. چیزی به آن ها بدهید که حواسشان را پرت کند. کرم را از گردن به پایین بمالید. اجازه دهید لوسیون حداقل 30 دقیقه خشک شود. سپس لباس خواب کودکتان را بپوشانید که پوشش کاملی داشته باشد تا از مالیدن لوسیون یا قرار دادن آن در دهان خود جلوگیری کنید.
تمام لباس های کودک خود را به همراه همه ملافه ها (پتو، روتختی، حیوانات عروسکی و غیره) درآورید و همه چیز را در کیسه زباله قرار دهید. کیسه را محکم ببندید و آن را در نزدیکی ماشین لباسشویی خود برای حداقل 24 تا 48 ساعت نگهداری کنید. کودک خود را در آب بسیار گرم دوش دهید و لوسیون را کاملاً پاک کنید. وسایل کودک خود را با گرم ترین آب ممکن در ماشین لباسشویی بشویید. اگر چیزی قابل شستشو نیست آن را خشک کنید یا حداقل یک هفته آن را در یک کیسه پلاستیکی ببندید. تمام فرش ها و مبلمان روکش شده را در روز شروع درمان جاروبرقی بکشید.

برای موارد سرسخت گال که با استفاده از کرم پرمترین برطرف نمی شود ایورمکتین خوراکی را می توان با خیال راحت استفاده کرد. با پزشک اطفال کودک خود صحبت کنید تا بهترین روش درمانی را برای تسکین سریع راش های گال بد تعیین کند. به یاد داشته باشید که درمان گال برای اعضای خانواده فرد مبتلا و همچنین هر کسی که با آن ها تماس نزدیک داشته است نیز توصیه می شود.

زمان مراجعه به پزشک

در صورت مشاهده هر گونه قرمزی، حساسیت و راش ناشناخته ای روی بدن کودکتان، همیشه باید ابتدا با پزشک تماس بگیرید، چون کودک شما هرچه سریع تر درمان شود، زودتر هم بهبود می یابد و آسوده خواهد شد.پزشک پوست کودکتان را بررسی خواهد کرد و احتمالاً آزمایش بدون دردی را که شامل خراشیدن پوست کودک و برداشتن یک نمونهٔ کوچک و بررسی آن در زیر میکروسکوپ است انجام خواهد داد یا ممکن است شما را به یک متخصص پوست ارجاع دهد تا نمونه برداری پوست انجام شود و تشخیص را تأیید کند. هیره های گال و تخم های آنها با بزرگ نمایی در زیر میکروسکوپ قابل مشاهده هستند. با این حال، این هیره ها به راحتی ممکن است که پنهان و نادیده هم بمانند، زیرا معمولاً یک فرد آلوده تنها ۱۰ تا یا تعداد کمتری از آنها را دارد.

پیشگیری از ابتلا به گال در کودکان و دیگر افراد خانواده

تنها راه جلوگیری از ابتلا به گال، پرهیزاز تماس با هر شخصی است که ممکن است آلوده به این بیماری باشد و این کار ممکن است مشکل باشد، به خصوص اگر بچه های دیگری اطراف فرزند شما هستند و او مراقبان متعددی دارد. اگر کودک شما دچار گال شده است، می توانید برای جلوگیری از ابتلای مجدد او مطمئن شوید که قبل از فرستادنش به مهدکودک یا مدرسه، او را به شکل کامل درمان کرده اید. همچنین یادتان باشد که یکی از مهم ترین راه های پیشگیری از ابتلا به گال یا ابتلای مجدد به این بیماری رعایت بهداشت است.

کودک شما می تواند پس از یک دوره درمان با کرم مخصوص این بیماری به مهدکودک یا مدرسه بازگردد. بعضی از پزشکان توصیه می کنند که تمام اعضای خانواده و مراقبان کودک هم تحت درمان قرار بگیرند، حتی اگر هیچ گونه علامتی از ابتلا به گال نشان ندهند تا یک فرد آلوده مجدداً دیگران را آلوده نکند اما برخی از پزشکان هم پیشنهاد می کنند که همهی افراد خانواده مورد معاینه قرار بگیرند اما تنها افرادی که نشانه هایی از ابتلا به گال را دارند تحت درمان قرار بگیرند.

در مورد اینکه چقدر احتمال دارد فرد از طریق لباس یا ملافه به گال آلوده شود کمی اختلاف نظر وجود دارد. اگر شما نگران هستید، می توانید علاوه بر درمان پزشکی لازم، تمام لباس ها، حوله ها و ملافه ها را با ماشین لباس شویی و در آب داغ تر از ۶۰ درجه سانتی گراد یا ۱۴۰ درجه فارنهایت شست وشو دهید و با دستگاه خشک کن خشک کنید. اگر هم آب گرمکن دارید و با دست لباس ها را می شویید، بعد از آن یادتان نرود که ترموستات آب گرمکن خود را به حالت اولیه تا حداکثر ۴۸/۸ سانتی گراد بازگردانید تا ناگهان بچه ها یا خودتان دچار سوختگی هنگام حمام کردن یا شستن خود نشوید.

هر گونه عروسک کرکی یا اسباب بازی هایی را که نمی توان شست برای یک هفته در یک کیسهٔ پلاستیکی بگذارید و در آن را مهر و موم کنید. هیره ها بدون داشتن میزبان انسانی نمی توانند مدت بیشتری زنده بمانند. شما همچنین می توانید کف خانه خود را جاروبرقی بکشید و کیسهٔ یک بارمصرف جاروبرقی را در یک کیسه بگذارید و درش را گره بزنید، سپس آن را در سطل زباله بیندازید و آن را همان موقع از خانه بیرون ببرید. همچنین اگر فرزندتان به گال دلمه مبتلا شده، قطعاً باید برای جارو کردن کف خانه و شست وشوی همه چیز نهایت دقت و تلاش خود را به کار ببندید و یک خانه تکانی اساسی بکنید.

علائم آپاندیست در کودکان و روش های درمان