بحران کرونا می‌تواند ۱۸ ماه طول بکشد؛ آماده باشید

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از انتخاب، جولیت کایم تاجر، نویسنده و تحلیلگر حوزه امنیت ملی در یادداشتی برای نشریه آتلانتیک، تخمین های اولیه خود از آن چه در ماه های آتی (پس از شیوع عالم گیری کرونا) شاهد خواهیم بود، را ارائه کرده است.

وی مقاله خود را با این جملات آغاز می کند: «ریتم نبرد خود را به دست آورید. این چیزی است که من نیز به خودم می گویم. درست در همین حالی که برای سومین روز پیاپی پیراهن های راحتی خود را پوشیدم و در خانه و به دور از دفتر کاری و روال زندگی اجتماعی زندگی خودم، وقت می گذرانم. همه افراد باید در یک سطح منطقی، نیاز به دوری گزینی اجتماعی را درک کنند. بخش خوب این دوری از جامعه، نزدیک شدن به خانواده است. اما به نظر می رسد همه چیز حتی برای متخصصان امنیت ملی مبهم است. چرا که در حال افزایش زمان قرنطینه خانگی با هدف مبارزه با شیوع سریع کرونا هستند.»

کایم که سابقه حضور در مقام مشاور امنیت داخلی ایالات متحده را در کارنامه خود دارد، در ادامه می نویسد: درست همان طور که پس از طوفان های دریایی و آرام شدن امواج، می توان ساحل را دید، اگر ما نیز می دانستیم که این بحران چه زمانی به پایان می رسد، قطعا، مدیریتی که کشور اکنون شاهد آن است، آسان تر می شد. تلاش برای قرنطینه جامعه بسیار سریع اتفاق افتاد و طی چند روز، کلیه اجتماعات لغو شد.

اوایل این هفته دولت فدرال سرانجام همین کار را توصیه کرد. روز پنجشنبه، فرماندار کالیفرنیا، گوین نیوسم به کل ایالت کالیفرنیا دستور داد تا "تا اطلاع بعدی" در خانه بمانند، اما نحوه خاتمه بحران بسیار به هم ریخته خواهد شد. یک سیگنال کاملاً واضح وجود نخواهد داشت -و مطمئناً در آینده نیز شاهد اعلان های شفاف (در رابطه با زمان پایان بحران) نخواهیم بود. با گذشت روز ها و هفته ها در انزوا و شوک آنچه اخیراً رخ داده است بسیاری از مردم سوال دارند. مردم بیشتر به دانستن دو چیز اصرار می کنند: چه موقع عالم گیری پایان می یابد؟ چه زمانی می توانیم به حالت عادی برگردیم؟ این سؤالات پاسخ های متفاوتی دارند و جواب دومی به دور از برداشت های کاملاً علمی و با محاسبات اخلاقی و سیاست های پشت پرده، هدایت می شود و هیچ فردی نمی خواهد با صدای بلند درباره آن ها بحث کند، اما بر اساس یک استاندارد بهداشت عمومی، عالم گیری کرونا تا ۱۸ ماه دیگر تمام نمی شود. تنها چیزی که با وضوح کامل می دانیم این است که تنها یک واکسن می تواند جان مردم را نجات دهد که تولید موفق آن نیز بسیار دشوار و زمان بر است.

پس از موفقیت واکسن مدتی زمان لازم است تا تعداد کافی از واکسن برای همه شهروندان یک کشور تولید، توزیع و اداره شود. دولت و دانشمندان دانشکده امپریال لندن خاطرنشان می کنند، حتی اگر موج فعلی متوقف شود، در برابر امواج بعدی ویروس کرونای جدید آسیب پذیر خواهیم بود. هیچ کدام از این ها بدان معنا نیست که افرادی که اکنون در خانه قرنطینه هستند، قربانی می شوند، اما شاید کرونا تا اواخر سال ۲۰۲۱ ادامه داشته باشد و در یک مقطع خاص، تنش های عاطفی که ماندن در خانه به خانواده ها تحمیل می کند مضاعف خواهد شد، به این صورت که همسران به یکدیگر حمله می کنند و حوصله فرزندان سر می رود. افزون بر این ها کودکان از تحصیل باز می مانند و بتدریج حتی ممکن است قرنطینه خانگی به یک خطر بزرگ برای سلامت افراد تبدیل شود. در حال حاضر، ما فقط برای زمان خریدن تلاش می کنیم. این که آیا دوری گزینی اجتماعی کار می کند یا خیر ظرف یک ماه آتی واضح تر از گذشته خواهد بود، اما حتی در این صورت ما نمی توانیم به یقین اخلاقی برسیم که بزرگتر ها بتوانند با خیال راحت به سر کار برگردند و کودکان می توانند به مدرسه بروند.

به همین دلیل است که کارفرمایان، مسئولان دانشگاه و سایر افراد برای مدت زمان تعطیل کردن کار ها ابتدا به دو هفته تا پایان ماه آوریل، سپس تا پایان سال تحصیلی و بعد به زمان های بیشتری اشاره کرده اند و اظهارنظر های متفاوتی داشتند. دو هفته آتی برای سنجش شیوع کرونا ارزش دارد. این زمان نه تنها راهی برای شکستن اخبار بد است بلکه در صورت دریافت هرگونه اطلاعات درباره موفقیت آمیز بودن نتایج، شاید قرنطینه های خانگی باز هم تمدید شوند. همانطور که همگان اکنون می دانند، هدف از فاصله اجتماعی، "صاف کردن منحنی" است. یعنی نگه داشتن تعداد موارد ابتلا به کرونا در منحنی گسترده، اما یکنواخت تر.

با این روش سیستم پزشکی می تواند برای مقابله با کرونا بهتر عمل کند، اما یک منحنی مسطح نیاز به زمانی طولانی تر دارد. شکست فاصله اجتماعی به معنای آن است که اوج منحنی زودتر می رسد، اما این اتفاق با هزینه های هولناک مرگ و از دست رفتن زندگی رخ می دهد. اگر سرکوب کامل ویروس کرونا یک ایده آل برای سلامت عمومی باشد، مدیریت بحران منطقه ای نیز یک اصل مرتبط با امنیت ملی است. هدف تیم مدیریت، به حداقل رساندن ریسک ابتلا و به حداکثر رساندن دفاع و حفظ انسجام اجتماعی است. در جامعه ای که باید در بعضی مقاطع دوباره حرکت کند، برنامه ریزان مدیریت اضطراری که معیار ها را مشاهده می کنند ممکن است بی عاطفه به نظر برسند. درست همانطور که در ارتش، فرماندهان باید در مورد خسارات قابل قبول محاسبه کنند. مزایای یک مأموریت باید بر تعداد سربازانی که کشته می شوند برتری داشته باشد.

اگرچه ما در دنیای امنیت ملی چنین زبانی نداریم، اما تجارت هنوز هم اجتناب ناپذیر است. برای مثال، تصمیم برای از سر گیری زودهنگام برخی اقدامات اقتصادی و تجاری می تواند منجر به قرار گرفتن در معرض قرار گرفتن در معرض خطر بیشتر کرونا ویروس باشد. اگرچه در حال حاضر، برای جلوگیری از فاجعه به طور کامل دیر است. هدف ما مدیریت آن در محدوده پیشرفت علمی و تحمل عمومی است. در هفته های آینده، باید شاهد افزایش بیماران و کمبود برخی لوازم بهداشتی باشیم. دولت فدرال در حال حاضر دو وظیفه اصلی دارد: به دست آوردن کیت های تست در سراسر کشور و توزیع سریع پول و تخصص برای حمایت از تلاش های ایالتی و محلی و گسترش ظرفیت سیستم بهداشت و درمان. "بزرگ شو یا به خانه برو" اخطاری کلاسیک است و نشان می دهد حداکثر مدیریت اضطراری قدیمی است و در شرایط فعلی پیچیدگی طنزآمیز به آن می دهد: از آنجا که آمریکایی ها در خانه هستند، دولت فدرال باید بزرگ شود.

مدیریت عالم گیری کرونا به معنای ریشه کن کردن نیست. این به معنای توانایی ما در کاهش تعداد مرگ و میر ها و توانایی ما برای جدا کردن این بیماران از افراد سالم است. این به معنای مراقبت از بیماران در تختخ واب های مراقبت ویژه است. دوری گزینی اجتماعی، در حال حاضر ابزار اصلی ما برای مدیریت مسئولیت های مراقبت از سیستم مراقبت های بهداشتی ما محسوب می شود و در نهایت راهی را برای شناسایی سریع افراد آلوده، پیش از آن که آن ها بتوانند دیگران را در معرض بیماری خود قرار دهند و همچنین برای معالجه کسانی است که قبلاً در معرض بیماری قرار داشته اند. حتی قبل از تهیه واکسن، ایالات متحده در تلاش برای سرکوب در حالت پایدار قرار می گیرد. یعنی زندگی ادامه خواهد یافت؛ بنابراین زمانی بین زمان حال و زمان دسترسی به واکسن، رستوران ها و مدارس و دفاتر دوباره بازگشایی می شوند.

همه این اتفاقات به یکباره رخ نمی دهند. یا حکم رسمی ناگهانی نخواهند داشت، اما مردم بتدریج به نتیجه می رسند از خانه به محل کار خود بروند و افزایش کیت های آزمایش، تخت خواب های مراقبت های ویژه و سایر منابع برای رفع نیاز کافی خواهد بود. این تغییرات یک سال و نیم طول نمی کشد، اما من انتظار دارم که حداقل یک ماه دیگر در شرایط باشیم. اگرچه من تا دو ماه آتی را هم برنامه ریزی کرده ام.