بیرانوند:گناه من چیست که باید در تبریز فحش بخورم؟

پرسپولیس تهران فردا (جمعه) در مشهد به مصاف شهرخودرو یکی از رقیبان اصلی فصل خود برای دفاع از عنوان قهرمانی می رود. یکی از ارکان اصلی پرسپولیس در این دیدار علیرضا بیرانوند است. سنگربان ملی پوشی که در مصاف با ماشین سازی تبریز بازوبند کاپیتانی پرسپولیس را هم بر بازو بست و از قضا این اتفاق برای او و تیمش خوشایند بود. پرسپولیس این بار در تبریز برد و به مرحله یک هشتم نهایی جام حذفی صعود کرد و همین موضوع بحث با علیرضا بیرانوند بود:

بازوبند کاپیتانی برای تو و پرسپولیس خوش یمن بود. هم بردید و هم کلین شیت کردی.
خدا را صد هزار مرتبه شکر ولی من خیلی به این مسائل فکر نمی کنم.
یعنی چه؟
افتخار می کنم بازوبندی را بر بازو بستم که بزرگان تاریخ فوتبال ایران و آسیا بسته اند، اما بازوبند کاپیتانی فقط وظیفه بازیکن را سنگین تر می کند.
کسی در این رابطه با تو شوخی نکرد؟
نه، کسی شوخی نکرد.

حتی سیدجلال و کریم باقری؟
بله، آقا کریم و سیدجلال دو تا از پرافتخارترین کاپیتان های تاریخ باشگاه پرسپولیس محسوب می شوند. هر دو به من تبریک گفتند.
چه احساسی از بستن بازوبند کاپیتانی داشتی؟
حس افتخار، اما این بازوبند دست من امانت بود. کاپیتان تیم ما سیدجلال حسینی است.
پس از پایان جام جهانی و مهار پنالتی کریستیانو رونالدو وقتی با کریم باقری مصاحبه کردیم به شوخی به ما گفت علیرضا بیرانوند بعد از گرفتن پنالتی فوق ستاره پرتغال دیگر جواب سلام ما را هم نمی دهد! البته آقا کریم گفت شوخی کرده و گفتیم شاید این بار هم سر بستن بازوبند کاپیتانی با تو شوخی کرده باشد.
من یکی خاک پای آقا کریم هستم. من به همه از بزرگ و کوچک سلام می کنم و حداقل خودت مرا می شناسی.
گفتم که آقا کریم آن حرف را به شوخی زد.
می دانم، کلی گفتم. من قبل و بعد از جام جهانی و همیشه کوچک همه هستم و خدا روزی را نخواهد که یک لحظه غرور علیرضا بیرانوند را بگیرد. من روستازاده ام و همیشه هم گفته ام که فراموش نکردم از کجا به اینجا رسیدم که جایی هم نیست!
گلر اول پرسپولیس و مهم تر از آن تیم ملی هستی و اینجا جایی هم نیست؟
تا آن بالایی نخواهد برگی از درخت نخواهد افتاد. اگر خدا بخواهد علیرضا بیرانوند که سهل است گنده تر از علیرضا بیرانوند هم زمین خواهند خورد. من همیشه این مسئله را به خودم یادآوری کرده و می کنم.
اتفاقاً بارها از زبان اطرافیان و حتی یکی دو تن از اقوامت شنیدم که رفتارت با اقوام و دوستان و مردم نسبت به گذشته هیچ فرقی نکرده است.
مگر چیزی شده که بخواهم فرق کنم؟! من خیلی تلاش کردم و زحمت کشیدم تا به تیم ملی برسم، اما خدا هم کمکم کرد. دعای پدر و مادر هم پشت سرم بود. وقتی به خرم آباد می روم و محبت مردم و فامیل را می بینم شرمنده می شوم. این لطف و محبت مردم بزرگ ترین سرمایه من است.
شنیدیم وقتی به خرم آباد می روی، همشهریانت مرتب در خانه پدرت می آیند که عکس یادگاری بگیرند و تو هم هیچ درخواستی را رد نمی کنی.
کار خاصی نمی کنم. این حداقل کاری است که از دستم برمی آید. مردم ولی نعمت من و امثال من هستند. خرم آبادی و مردم لرستان هم که تاج سر من علیرضا بیرانوند.
پس چرا در تبریز و بازی با ماشین سازی آن اتفاقات می افتد و برخی تماشاگران به علیرضا بیرانوند ملی پوش فحاشی می کنند؟
حساب مردم خوب تبریز از این افراد جداست. من بارها از تماشاگران تبریزی تعریف کردم، اما واقعاً سر درنمی آورم. چرا هیچ برخوردی با متخلفان نمی شود؟ گناه من علیرضا بیرانوند چیست؟
البته این بار خودت را کنترل کردی و...
چه کار می توانستم انجام بدهم؟ همه فقط روی علیرضا بیرانوند زوم کرده اند. هر واکنشی نشان بدهم مرا محروم می کنند، اما کسی با توهین ها و فحاشی ها برخورد نمی کند. به هر حال انتظار ما از کمیته انضباطی این است که همه این مسائل را ببیند و برخوردهای لازم را انجام دهد.
وقتی علی علیپور پنالتی را خراب کرد فکرش را می کردی برنده شوید؟
بله، من می دانستم و ته دلم گواهی می داد برنده ایم. توپ و میدان دست ما بود و دو گل هم زدیم که آفساید اعلام شد و این نشان از برتری ما داشت.
فصل گذشته هم شجاع خلیل زاده در وقت های اضافی به ماشین سازی گل زد و این بار دوست صمیمی ات وحید امیری در دقیقه ۱۰۰.
این گل خیلی به ما چسبید! پنالتی یک مقدار مشکوک بود، اما گل وحید دیگر حرفی باقی نگذاشت.
خدا حق را به حقدار داد؟
(با خنده) شک نکنید که حق به حقدار رسید. خدا همیشه جای حق نشسته است.
فکر می کنی بتوانید برای دومین سال متوالی قهرمان جام حذفی شوید؟
چراکه نه؟! پرسپولیس لایق همه جام هاست و تلاش می کنیم جام حذفی را هم به دست بیاوریم.