به گزارش سایت خبری ساعد نیوز و به نقل از پارسی طب،نتایج یک تحقیق درباره نشانگان ناخوشی مردان پس از اُرگاسم
فراز جنسی ایشان، فرود خواهد داشت!
دانشمندان هلندی می گویند یک نشانگان اسرارآمیز که به صورت یک ناخوشی شبه آنفلوآنزا پس از آمیزش جنسی و رسیدن به اوج جنسی (اُرگاسم) بروز می کند، ممکن است ناشی از آلرژی مردان به اسپرم های خودشان باشد….
مردانی مبتلا به این عارضه که به آن «نشانگان ناخوشی پس از ارگاسم» یا POIS می گویند و از سال ۲۰۰۲ به بعد موارد آن در مقالات پزشکی گزارش شده، پس از انزال دچار علائمی شبیه آنفلوآنزا مانند تب، آب ریزش بینی، خستگی شدید و سوزش چشم ها می شوند. این علائم ممکن است تا یک هفته ادامه پیدا کند. مارسل والدینگر، استاد روان داروشناسی جنسی در دانشگاه اوترخت در هلند دو بررسی در این مورد را در ژورنال پزشکی جنسی منتشر کرده که نشان می دهند مردان مبتلا به این نشانگان به منی خودشان آلرژی دارند و با شیوه درمانی حساسیت زدایی می توان به کاهش علائم آنها کمک کرد.
والدینگر می گوید: «این نتایج در پژوهش درباره این نشانگان کشف مهمی به حساب می آیند.» به گفته او یافته ها این نظر را که شکایت مردان از این نشانگان علت روانی دارد، رد می کند و نشان می دهد که یک واکنش خودآلرژی نسبت منی محتمل ترین علت آن است.
گرچه از سال ۲۰۰۲ این نشانگان در مقالات علمی ذکر شده، اما پزشکان خانواده عمدتا از این ناخوشی پس از ارگاسم اطلاعی ندارند. به گفته کارشناسان، بسیاری از مردان دچار این عارضه احساس شرمندگی می کنند و در مورد اینکه چه مشکلی دارند، سردرگم هستند.
به گفته والدینگر با اینکه این نشانگان شیوع چندانی ندارد، احتمالا مردانی که دچار آن هستند، نمی دانند که این عارضه شناخته شده است و برای درمان نزد دکتر نمی روند. والدینگر و همکارانش در بررسی شان ۴۵ مرد هلندی را که تشخیص این بیماری در آنها داده شده بود، مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.
به گفته والدینگر، این مردان هنگامی که پس از تحریک جنسی انزال رخ نمی داد، مشکلی نداشتند، اما به محض اینکه منی از بیضه های آنها خارج می شد، دچار احساس ناخوشی می شدند که گاهی تنها در عرض چند دقیقه بروز می کرد. ۳۳ نفر از آنها با انجام یک تست آلرژی با خراش پوستی با استفاده از منی رقیق شده خودشان موافقت کردند و ۲۹ نفر آنها یعنی ۸۸ درصدشان واکنش پوستی مثبت داشتند که بیانگر یک پاسخ خود ایمنی یا واکنش آلرژی نسبت به منی خود فرد بود.
در بررسی دوم، گروه والدینگر دو نفر از این داوطلبان را تحت درمان حساسیت زدایی – یک شیوه درمانی شناخته شده برای آلرژی ها- قرار داد. در این شیوه درمانی که به آن ایمنی درمانی آلرژی هم گفته می شود، بدن فرد را به طور مکرر در معرض مقادیر اندک ماده حساسیت زا قرار می دهند و به تدریج در طول چند سال میزان تزریق این ماده را افزایش می دهند.
در درمان حساسیت زدایی، این دو مرد مورد تزریق پوستی محلول حاوی منی خودشان، در ابتدا به صورت بسیار رقیق شده قرار گرفتند و بعد به تدریج غلظت محلول افزایش یافت. نتایج نشان داد که در مورد این دو مرد یکی پس از یک سال و دیگری پس از ۳ سال درمان حساسیت زدایی، علائم نشانگان ناخوشی پس از ارگاسم کاهش قابل توجهی پیدا کرد.
