بررسی تحولات قدس شریف و سرزمین های اشغالی در گفتگو با دکتر سید جعفر قنادباشی

سرمایه داران یهودی هزینه بسیاری از رسانه های مطرح در دنیا را پرداخت می کنند و حتی در سازمان ملل متحد نیز نفوذ شدیدی دارند. با خرج پول های هنگفت، رسانه ها و نهادهای بین المللی را در اختیار می گیرند و بدون واهمه شروع کشتار مردم بی دفاع فلسطین میکنند.

ساعدنیوز: رژیم صهیونیستی طی چند روز اخیر موج جدیدی از سرکوب ها و دستگیری های گسترده را آغاز کرده است و حملات پی در پی به نمازگزاران در مسجدالاقصی و مسلمانان روزه دار در سرزمین های اشغالی صورت می گیرد. حمله شب گذشته به مسجد الاقصی بازتاب زیادی در خبرها داشته است. چرا رژیم صهیونیستی خشونت علیه فلسطینیان را در این ایام به صورت جدی تری دنبال می کند؟

دکتر سید جعفر قنادباشی: چندین دلیل دست به دست هم می دهند تا این اتفاق بیفتد. یکی از این دلایل آن است که رژیم صهیونیستی اعم از سران و مردم این رژیم خودشان را در شرایط ناامنی می بینند و به دلیل قرار داشتن در حالت انفعال، دست به چنین واکنش جنون آمیزی می زنند. اگر بر اوضاع تسلط داشتند و این توان را در خودشان می دیدند که کنترل اوضاع را به دست بگیرند، هرگز این حجم از خشونت از خودشان نشان نمی دادند.

موج اعتراضات فلسطینیان امسال حتی بیشتر از سالهای قبل است و این موضوع باعث دستپاچگی رژیم صهیونیستی شده است. مساله دیگری که باید در اینجا به آن اشاره کنیم این است که رژیم صهیونیستی در برابر هیچ نهاد یا سازمان بین المللی و حتی افکار عمومی جهان پاسخگو نیست. بنابراین، ترسی از هیچ نوع اعتراضی در جهان ندارد. به همین دلیل است که این رژیم به کودک کشی دست می زند. کودکان را زندانی می کند. حتی یک قانونی وجود دارد که اگر مبارزی فلسطینی بر علیه صهیونیست ها اقدامی انجام دهد؛ ارتش این کشور این حق را دارد که خانه را بر سر پدر و مادر این فرد خراب کند. چنین قانونی در هیچ کجای دنیا وجود ندارد. حتی مهلت نمی دهند که افراد از خانه خارج شوند.

دلیل دیگر افزایش خشونت ها در سرزمین اشغالی این است که صهیونیست ها یک حس خودبرتربینی دارند. آنها نه تنها خودشان را عالی ترین نژاد دنیا می دانند بلکه برترین قوم دنیا هم می دانند. بنابراین، به راحتی دست به خشونت و کشتار می زنند. سرمایه داران یهودی هزینه بسیاری از رسانه های مطرح در دنیا را پرداخت می کنند و حتی در سازمان ملل متحد نیز نفوذ شدیدی دارند. با خرج پول های هنگفت، رسانه ها و نهادهای بین المللی را در اختیار می گیرند و بدون واهمه شروع کشتار مردم بی دفاع فلسطین میکنند.

طی سه دهه گذشته سالانه بیش از 10 قطعنامه در مجمع عمومی سازمان ملل متحد با امضای بیش از 150 کشور از میان 194 عضو این سازمان به تصویب می رسد. اما هیچ یک از این قطعنامه ها تأثیری در اصلاح رفتار اسرائیل ندارد و اصلاً توجهی به این قطعنامه ها نمی شود.

ساعدنیوز: یکی از انتقاداتی که به دولت نفتالی بنت در این مدت از سوی مخالفینش به سرکردگی بنیامین نتانیاهو مطرح شده است، عدم توانایی بنت و مسئولان دولت او در تأمین امنیت سرزمین های اشغالی است. عملیات های استشهادی اخیر نیز فشارها را بر دولت بنت افزایش داده است. چه اندازه این نوع مخالفت های داخلی با دولت بنت در روی آوردن رژیم صهیونیستی به خشونت بیشتر تأثیرگذار بوده است؟

دکتر سید جعفر قنادباشی: من معتقد هستم که این اتهامات همیشه وجود داشته است. در داخل جامعه صهیونیستی، همیشه تندترین انتقادها بر علیه دولت مستقر مطرح شده است و همین عاملی بوده است که دولت ها مستعجل بوده اند و نمی توانستند زیاد بر سر کار بمانند. دولت نتانیاهو یک استثناء است و حضور مستمرتر او در قدرت به دلیل مسائل و مشکلاتی بود که کل جامعه صهیونیستی از سال 2000 و خصوصاً جنگ 33 روزه در 2006 به آن مبتلا بوده است. به نوعی اجماع روحانیون و سیاستمداران بر سر ابقای نتانیاهو برای نجات رژیم صهیونیستی از وضعیت اسفباری که در آن گرفتار شده بود، دلیل تداوم حضور او در قدرت بود. اما اکثر دولت ها بیش از یک سال و نیم توان ماندن در قدرت نداشتند. شارون یک شخصیت قوی در عرصه سیاست اسرائیل بود ولی نتوانست در قدرت بماند. در مورد دیگر شخصیت ها هم همین طور بود. شیمون پرز یا دیگران هم در معرض چنین انتقادات تندی قرار داشتند.

اما درباره موج جدید خشونت های رژیم صهیونیستی باید به یک نکته اساسی اشاره کنیم. ترکیب ارتش در اسرائیل به گونه ای است که متن مردم بنا بر وظیفه دفاعی شان در این ارتش و پلیس حضور دارند. اینگونه نیست که مثل تمام دنیا، پلیس یک نیروی حرفه ای باشد و بنابراین، در مقابل عملکردش پاسخگو باشد. همه صهیونیست ها اعم از زن و مرد مدت مشخصی را باید در زمینه تأمین امنیت سرزمین های اشغالی فعالیت داشته باشند. به همین دلیل، این افراد وقتی با فلسطینیان روبرو می شوند، آنها را دشمن خودشان می دانند و خود را صاحب سرزمین های اشغالی قلمداد می کنند. همین موضوع باعث مضاعف شدن به کارگیری خشونت توسط پلیس در سرزمین های اشغالی می شود. چون این افراد موجودیت خودشان را در خطر می بینند و با قوت هرچه تمامتر مترصد خشونت می شوند. در هر جای دنیا پلیس پاسخگو است. قوانینی وجود دارد که از حق شهروندان در برابر پلیس حمایت می کند ولی چنین دغدغه ای در سرزمین های اشغالی برای پلیس وجود ندارد.

طی سه دهه گذشته سالانه بیش از 10 قطعنامه در مجمع عمومی سازمان ملل متحد با امضای بیش از 150 کشور از میان 194 عضو این سازمان به تصویب می رسد. اما هیچ یک از این قطعنامه ها تأثیری در اصلاح رفتار اسرائیل ندارد و اصلاً توجهی به این قطعنامه ها نمی شود. همین امسال تا به حال نزدیک به 8 قطعنامه تصویب شده است. در شورای امنیت آمریکا قطعنامه ها را وتو می کند و این واقعاً ننگ است برای ایالات متحده آمریکا که از یک رژیم جعلی کودک کش و خشن دفاع می کند. رژیم صهیونیستی به صورت علنی فهرست زندانیان کودک 6 تا 12 سال را منتشر می کند و این فاجعه است. شاید در جایی یک کودک به دلیل ارتکاب یک جرم به یک زندان ویژه کودکان اعزام شود ولی رژیم صهیونیستی این کودکان را به دلیل مخالفت با این رژیم به زندان می اندازد.

بیانیه سپاه و حمایت از این تظاهرات بی سابقه بوده است. اعلام آمادگی شده برای حضور در جبهه نبرد بر علیه دشمن صهیونیستی؛ حمله اخیر اسرائیل به حشدالشعبی هم در پاسخ به این حمایت ها بود. اسرائیل به شدت نگران پیوستن حشدالشعبی به فلسطینیان است.

ساعدنیوز: تظاهرات در سرزمین های اشغالی بر علیه رژیم صهیونیستی افزایش چشمگیری داشته است و بسیاری از رسانه ها و تحلیلگران از شروع انتفاضه ای جدید در سرزمینهای اشغالی خبر می دهند. نظر حضرتعالی در این خصوص چیست؟

دکتر سید جعفر قنادباشی: کم فکر می کنم در نامگذاری انتفاضه به اول و دوم و سوم یک مقدار سلیقه ای عمل شده است. همان طور که در مورد انقلاب اسلامی نیز شاهد بودیم، بعد از این که امام (ره) تسخیر لانه جاسوسی را انقلاب دوم نامیدند؛ مسئولین و رسانه ها از سلسله ای از انقلاب های جدید مانند انقلاب فرهنگی یا انقلاب در بانک ها و این قبیل مسائل سخن گفتند. یادم هست که مرحوم آیت الله مشگینی تا انقلاب پنجم یا ششم رفته بودند. واقعیت این است که روی سخن حضرت امام (ره) این بود که تسخیر لانه جاسوسی به اندازه خود انقلاب اسلامی مهم بوده است. بنابراین، این حرکت های بنیادین مراحلی از انقلاب اسلامی هستند. این طور نیست که ما پی در پی انقلاب کرده باشیم. در مورد انتفاضه هم همین مطلب صدق می کند. بنابراین، من معتقدم که ما با موج تازه ای از مبارزات فلسطینی ها مواجهیم نه این که یک حرکت جدیدی از نو شروع شده باشد.

اعتراضات کنونی ادامه مبارزاتی است که از سال قبل در ماه رمضان آغاز شد. ما سال قبل در ماه رمضان، شاهد شکل گیری حرکت اعتراضی در محله شیخ جرّاح بودیم که در واکنش به این اعتراضات، صهیونیستی ها تلاش کردند تا مردم را از این منطقه بیرون کنند و این تظاهرات تا مسجد الاقصی کشیده شد. همین اعتراضات و مبارزات باعث شد که فلسطینی های ساکن غزه، نبرد قدس را آغاز کنند و عملیات 12 روزه در اواخر رمضان سال قبل شکل گرفت. وضعیت به گونه ای پیش رفت که خود اسرائیل برای آتش بس پیشقدم شد. امسال اتفاقات مهمی رخ داده است. برای اولین بار ما شاهد تظاهرات در سرزمین های سال 1948 بر علیه یهودی سازی بیت المقدس هستیم. این اتفاق بسیار مهمی است.

نکته مهم دیگر این است که جهان اسلام در حمایت از این حرکت فلسطینی ها همصدا شده است. فلسطینیان اعلام کرده اند که هر نوع تجاوز بی پاسخ نخواهد ماند و به صورت جدی به صهیونیست ها هشدار داده اند. حتی اعلام کرده اند ما آمادگی داریم که 14 سال بی امان با رژیم صهیونیستی بجنگیم. این تظاهرات قبل از رمضان در سرزمین های سال 1948 آغاز شد. یکی از دلایل قبول آتش بس از سوی رژیم صهیونیستی این بود که هم حشدالشعبی عراق، هم انصارالله یمن و هم مردم سوریه و بعضی گروه های مصری اعلام آمادگی کردند که برای دفاع از فلسطینیان وارد عمل خواهند شد. بعد از این آتش بس 26 رسانه مقاومت با حکم دادگستری ایالات متحده آمریکا بسته شد. از استرالیا گرفته تا میشیگان علیه اسرائیل تظاهرات کردند.

امروز هم شاهد شکل گیری این تظاهرات در رمضان هستیم؛ این بار در اطراف مسجد الاقصی و در سرزمین های 1948؛ و شدت این تظاهرات بعد از سرکوب های گسترده به دلیل عملیات های استشهادی اخیر در سرزمین های اشغالی بیشتر شده است. بسیج عراق اعلام حمایت کرده است. بیانیه سپاه و حمایت از این تظاهرات بی سابقه بوده است. اعلام آمادگی شده برای حضور در جبهه نبرد بر علیه دشمن صهیونیستی؛ حمله اخیر اسرائیل به حشدالشعبی هم در پاسخ به این حمایت ها بود. اسرائیل به شدت نگران پیوستن حشدالشعبی به فلسطینیان است.

یک نکته مهم که در پایان عرایضم باید به آن اشاره کنم این است که بسیاری از تحلیلگران در خصوص نشست های امنیتی اخیر در نقب، عقبه و شرم الشیخ معتقد بودند که رژیم صهیونیستی و متحدانش برای ترتیب دادن یک تهاجم و بررسی تهدیدات ایران رایزنی کرده اند. بنده همان زمان هم گفتم که این جلسات درباره مسائل دفاعی است نه تهاجم! رژیم صهیونیستی به شدت نگران امنیت داخلی خودش است و این تظاهرات و برخوردهای خشن خودش گواهی بر درستی این مدعا است.

از نشست شرم الشیخ تا اجلاس نقب؛ اسرائیل و تقابل با ایران پس از احیای برجام