بیوگرافی و زندگی شخصی و اجتماعی الیزابت دوم و همسرش + فیلم و عکس های جذاب و دیدنی 

زندگی سیاسی و اجتماعی الیزابت دوم

الیزابت با درگذشت پدرش در فوریهٔ 1952 رئیس اتحادیه کشورهای همسود و ملکهٔ سلطنتی هفت کشور مستقل مشترک‌المنافع شد: بریتانیا، کانادا، استرالیا، نیوزیلند، آفریقای جنوبی، پاکستان و سیلان. در دورهٔ فرمانروایی او به‌عنوان یک ملکهٔ مشروطه، تغییرات سیاسی عمده‌ای به وقوع پیوستند، از جمله تفویض قدرت به دولت‌های محلی در بریتانیا، انتقال حاکمیت ملی کانادا به این کشور از بریتانیا و استعمارزدایی از آفریقا. بین سال‌های 1956 و 1992 تعداد قلمروهای او با استقلال یافتن آن‌ها تغییر کرد، از جمله آفریقای جنوبی، پاکستان و سیلان (که بعدها سریلانکا نامیده شد) جمهوری شدند.

جنگ جهانی دوم

در سپتامبر 1939، بریتانیا وارد جنگ جهانی دوم شد. لرد هیلشام پیشنهاد کرد که الیزابت و مارگارت برای دوری از بمباران‌های پیاپی لندن به کانادا منتقل شوند. اما مادر آن‌ها مخالفت کرد: «بچه‌ها بدون من نخواهند رفت. من بدون پادشاه نخواهم رفت و پادشاه هرگز نخواهد رفت.» نتیجتاً آن‌ها را به قلعه بالمورال در اسکاتلند بردند و سپس در کریسمس 1939 راهی کاخ ساندرینگهام در نورفولک شدند. از فوریه تا مه 1940، آن‌ها در رویال لُج در وینزر ماندند و بعد از آن به قلعه وینزر رفتند و پنج سال آینده را در آنجا سپری کردند. در 1940، الیزابت که چهارده ساله بود، نخستین مصاحبه رادیویی‌اش را با بی‌بی‌سی در برنامه ساعت بچه‌ها انجام داد؛ او خطاب به سایر کودکانی که درحال ترک شهرها بودند، گفت: «ما تلاش می‌کنیم هرچه در توان داریم برای کمک به ملوانان، سربازان و خلبانان دلیرمان انجام دهیم و همچنین تلاش می‌کنیم که سهم خودمان از خطر و غم جنگ را بپذیریم. ما، تک‌تک ما، می‌دانیم که در آخر، همه سالم خواهند بود.»

سرهنگ کل گاردهای گرنادیر

الیزابت خیلی زود شروع به انجام سایر وظایف عمومی کرد. الیزابت که توسط پدرش به عنوان سرهنگ کل گاردهای گرنادیر منصوب شد، اولین حضور عمومی خود را در بازرسی از سربازان در سال 1942 انجام داد. او همچنین شروع به همراهی والدین خود در بازدیدهای رسمی در داخل بریتانیا کرد.

در سال 1945، الیزابت به خدمات منطقه ای کمکی پیوست تا در تلاش جنگ کمک کند. او دوش به دوش دیگر زنان بریتانیایی آموزش دید تا یک راننده و مکانیک خبره باشد. در حالی که کار داوطلبانه او فقط چند ماه به طول انجامید، اما به الیزابت نگاهی اجمالی به دنیایی متفاوت و غیر سلطنتی داد. زمانی که او و مارگارت در روز پیروزی در اروپا به طور ناشناس در میان شهروندان شرکت کنند، او تجربه واضح دیگری در خارج از سلطنت داشت.

آغاز سلطنت و تاج‌گذاری

در 1951، وضعیت سلامتی جرج ششم رو به وخامت رفت و الیزابت به جای او در رویدادهای عمومی ظاهر می‌شد. زمانی که در اکتبر 1951 برای بازدید از کانادا رفته بود و از آنجا راهی ایالات متحده شده بود تا با رئیس‌جمهور آمریکا، هری ترومن، دیدار کند، منشی مخصوصش، مارتین چارتریس، پیش‌نویسی آماده کرده بود که در صورت مرگ شاه در زمان حضور الیزابت در کانادا به عنوان اعلامیه سلطنت او بخواند. در اوایل 1952، الیزابت و فیلیپ برای بازدید از استرالیا و نیوزیلند از راه کنیا راهی شدند. در 6 فوریه 1952، زمانی که آن‌ها به تازگی به خانه خود در کنیا رسیده بودند، از بریتانیا نامه‌ای حاوی خبر درگذشت پادشاه و سلطنت الیزابت رسید. فیلیپ خبر را به ملکه جدید اعلام کرد. مارتین چارتریس از او خواست که یک نام سلطنتی برای خودش انتخاب کند و ملکه پاسخ داد که «قطعاً همان الیزابت» مناسب است. او در سراسر ممالک ملکه اعلام شد و کاروان سلطنتی به سرعت به انگلستان بازگشت. سپس ملکه و فیلیپ خودشان را به کاخ باکینگهام رساندند.

ادامه تحولات اتحادیه کشورهای مشترک‌المنافع

از زمان تولد الیزابت، امپراتوری بریتانیا در حال تبدیل شدن به اتحادیه‌ای از کشورهای مشترک‌المنافع بود. زمانی که او در 1952 به قدرت رسید، حاکم بریتانیا در واقع به رئیس کشور چند کشور مستقل تبدیل شده بود. در 1953، ملکه و همسرش راهی سفری هفت‌ماهه شدند، از 13 کشور بازدید کردند و 40٬000 مایل را در زمین، دریا و هوا طی کردند. او به نخستین پادشاه یا ملکه حاکم استرالیا و نیوزیلند تبدیل شد که در زمان سلطنتش از آن کشورها بازدید می‌کند. در جریان این بازدید، جمعیت عظیمی به استقبالش آمد و برآورد شده‌است که سه چهارم مردم استرالیا او را دیدند. در طول سلطنتش، ملکه صدها بازدید رسمی از کشورهای دیگر و ممالک مشترک‌المنافع انجام داد؛ او از همه رئیس کشورهای جهان بیشتر سفر رسمی داشته‌است.

تسریع روند استعمارزدایی

دهه‌های 60 و 70 (قرن 20) شاهد تسریع روند استعمارزدایی آفریقا و کارائیب بود. بیشتر از 20 کشور از بریتانیا، به عنوان بخشی از برنامه انتقال خود مختاری، مستقل شدند. در 1965، رئیس‌جمهور رودزیا، ایان اسمیت، برخلاف خواسته اکثریت مردم آن کشور، به صورت یک طرفه با ابراز «وفاداری و علاقه» به الیزابت، اعلان استقلال کرد. با وجود این که ملکه به صورت رسمی این موضوع او را نپذیرفت و جامعه جهانی علیه رودزیا تحریم اعمال کرد، رژیم او برای نزدیک به یک دهه به کار خود ادامه داد. از آنجا که پیوند بریتانیا با مستعمرات سابقش سست شد، دولت این کشور تصمیم گرفت که وارد اتحادیه اروپا شود؛ هدفی که در 1973 محقق شد.

جوبیلی نقره‌ای

در 1977، الیزابت جوبیلی نقره‌ای (25 امین سال سلطنت) خود را جشن گرفت. مراسم‌ها و رویدادهایی در سراسر ممالک مشترک‌المنافع در همین رابطه برگزار شد که بسیاری از آن‌ها با بازدیدهای او از آن کشورها همزمان بود. درحالی که رسانه‌ها در همان زمان ماجرای طلاق شاهدخت مارگارت از همسرش را به صورتی منفی بازتاب دادند، این جشن‌ها مجدداً محبوبیت ملکه را نشان داد.

دهه 80 و سعی در ترور ملکه الیزابت

در سال 1981، در جریان مراسم رژه رنگ‌ها، شش هفته پیش از ازدواج شاهزاده چارلز و دایانا اسپنسر، 6 گلوله به سمت ملکه درحالی که بر روی اسبش بورمیز بود، شلیک شد. پلیس بعداً کشف کرد که گلوله‌ها مشقی بودند. مارکوس سارجانت، نوجوان 17 ساله‌ای که شلیک کرده بود، به 5 سال زندان محکوم و پس از 3 سال آزاد شد. خونسردی ملکه و توانایی او در کنترل اسب مورد توجه قرار گرفت.

چند ماه بعد، در اکتبر، زمانی که الیزابت مشغول بازدید از دنیدن در نیوزیلند بود مجدداً هدف حمله قرار گرفت. اسناد سازمان امنیت نیوزیلند که در سال 2018 عمومی شدند، نشان می‌دهند که یک نوجوان 17 ساله به نام کریستوفر جان لوئیز درحالی که از طبقه پنجم ساختمانی مشغول تماشای مراسم بوده، گلوله‌ای شلیک کرده که البته خطا رفت. لوئیز بازداشت شد، اما با احکامی چون تلاش برای قتل یا خیانت روبرو نشد. در عوض او را به 3 سال حبس به جرم حمل غیرقانونی اسلحه محکوم شد. 2 سال بعد، او تلاش کرد از یک تیمارستان فرار کند تا شاهزاده چارلز را، که به همراه دایانا و پسرشان شاهزاده ویلیام مشغول بازدید از نیوزیلند بود، ترور کند.

دهه 90 طلاق های پی در پی فرزندانش

در 1991، پس از پیروزی نیروهای ائتلاف در جنگ اول خلیج فارس، ملکه الیزابت به اولین حاکم بریتانیایی تبدیل شد که در یک دیدار مشترک نمایندگان مجلسین آمریکا (حضور همزمان سناتورها و نمایندگان) سخنرانی می‌کند.

در یک سخنرانی به تاریخ 24 نوامبر 1992، به مناسبت چهلمین سالگرد سلطنت او، ملکه سال 1992 را یک سال فاجعه‌بار برای خود خواند. در ماه مارس، پسر دومش شاهزاده اندرو و همسرش سارا از یکدیگر جدا شدند؛ در آوریل، دخترش شاهدخت آن از مارک فیلیپس طلاق گرفت؛ در جریان یک بازدید رسمی از آلمان در اکتبر، معترضان خشمگین در درسدن به سمت او تخم مرغ پرتاپ کردند؛ و در نوامبر، آتش‌سوزی بزرگی در کاخ وینزر اتفاق افتاد. نظام سلطنتی به باد انتقاد گرفته شد و زیر ذره‌بین جامعه قرار گرفت. در دسامبر، شاهزاده چارلز و همسرش دایانا به زندگی مشترکشان پایان دادند. سال با شکایت ملکه از نشریه سان به پایان رسید. الیزابت به دلیل این که آن نشریه سخنرانی کریسمسش را دو روز قبل از پخش آن منتشر کرده بود، شکایت کرد. سان مجبور شد به او غرامت پرداخت کند و 200٬000 پوند به خیریه اهدا کرد.

جوبیلی طلایی

در 2002، الیزابت جوبیلی طلایی (50 امین سال سلطنت) خود را در سطح ممالک مشترک‌المنافع جشن گرفت. او در فوریه و مارس خواهر و مادرش را از دست داده بود و رسانه‌ها گمانه‌زنی می‌کردند که جوبیلی با موفقیت انجام خواهد شد یا به شکست می‌انجامد. جوبیلی با بازدید از جامائیکا در فوریه آغاز کرد؛ جایی که در مراسم خداحافظی برق قطع شد و کینگزهاوس، محل اقامت فرماندار کل جامائیکا در تاریکی فرو رفت. الیزابت این اتفاق را «خاطره‌انگیز» توصیف کرد. مانند 1977، جشن‌های خیابانی و مراسم‌های یادبود برگزار شد و بناهایی را به نام او نامگذاری کردند. 1 میلیون نفر در هر 3 روزی که جشن‌های اصلی جوبیلی در لندن برگزار شد، در مراسم شرکت کردند و اشتیاقی که مردم نسبت به او نشان دادند از پیش‌بینی‌های رسانه‌ها بیشتر بود. الیزابت در همه جشن‌های برنامه‌ریزی شده به همراه همسرش شرکت کرد و آن دو در طول 12 ماه، 64٬000 کیلومتر را در ممالک مشترک‌المنافع طی کردند.

جوبیلی الماسی و یاقوت کبود

جوبیلی الماسی (60 امین سال حکومت) ملکه در سال 2012 جشن گرفته شد و برنامه‌هایی در سراسر ممالک مشترک‌المنافع ترتیب داده شد. الیزابت و همسرش از سراسر بریتانیا بازدید کردند، درحالی که فرزندان و نوه‌هایش به جای او در تور سایر ممالک مشترک‌المنافع شرکت جستند. در 4 ژوئن، مشعل‌های جوبیلی در سراسر جهان روشن شدند. در نوامبر، ملکه و همسرش سالگرد یاقوت کبود آبی (65 امین) ازدواجش را جشن گرفتند. در 18 دسامبر، او به اولین پادشاه یا ملکه بریتانیایی تبدیل شد که از زمان جرج سوم (1781) در زمان صلح در یک نشست کابینه بریتانیا شرکت جسته‌است.

درگذشت

کاخ باکینگهام در 8 سپتامبر 2022 پس از نگرانی پزشکان اعلام کرد که ملکه در قلعه بالمورال تحت نظارت پزشکی است: «پس از بررسی‌های بیشتر در صبح امروز، پزشکان ملکه نگران سلامت علیاحضرت بودند و توصیه کردند که او تحت نظارت پزشکی بماند.» چهار فرزند ملکه به همراه عروس‌ها و نوه‌هایش شاهزاده ویلیام و شاهزاده هری به بالمورال رفتند. خبر درگذشت ملکه عصر همان روز تأیید شد. رئیس کل ثبت احوال اسکاتلند با انتشار گواهی فوت ملکه در 29 سپتامبر 2022 علت مرگ وی را کهولت سن اعلام کرد.

چهره عمومی و شخصیت ملکه الیزابت دوم

از آنجا که الیزابت زیاد مصاحبه نمی‌کرد، اطلاعات کمی درباره احساسات شخصی‌اش وجود دارد. به عنوان یک حاکم مشروطه، او نظرات سیاسی خود را در ملاقات‌های عمومی ابراز نمی‌کرد. او فردی عمیقاً مذهبی بود، به وظایف مدنی‌اش اهمیت می‌داد و عهدنامه تاج‌گذاری خود را زیرپا نمی‌گذاشت.

الیزابت پشتیبان 600 سازمان و خیریه است. تفریح او برای اوقات فراغت، سوارکاری و وقت‌گذاری با سگ‌هاست، به خصوص با ولش کورگی پمبروکها.

در دهه 50، به عنوان یک زن جوان در آغاز سلطنتش، الیزابت چون ملکه‌های «محسور کننده داستان‌ها» به تصویر کشیده می‌شد. پس از جنگ جهانی دوم، آن زمان یک دوره امید، پیشرفت و دستاورد بود که آن را «عصر الیزابتی جدید» نام دادند.

ثروت ملکه الیزابت دوم

املاک سلطنتی، نام بنیادی است که برای ملکه درآمدزایی می‌کند. این بنیاد بیش از 500 میلیون پوند املاک شخصی، سرمایه‌گذاری و درآمد ملکه بریتانیا را اداره می‌کند.

در مورد میزان ثروت شخصی الیزابت دوم، ملکه بریتانیا، سال‌ها حدس و گمان زده شده‌است. در سال 2011، ملکهٔ بریتانیا با 300 میلیون پوند دارایی اثبات‌شده، در رده 257 «فهرست ثروتمندترین‌های بریتانیا» قرار گرفت.

کلکسیون سلطنتی، که شامل جواهرات سلطنتی امپراتوری بریتانیا و آثار هنری برجسته‌ای است، جزو اموال شخصی ملکهٔ بریتانیا محسوب نمی‌شود و تنها در اختیار ملکه قرار دارند.

آلبوم تصاویر الیزابت دوم

فیلمی از راز طول عمر ملکه بریتانیا؛ غذاهایی که الیزابت دوم می‌خورد!