چگونه در برابر رفتارهای کودک صبور باشیم؟

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، فرض کنید به خرید رفته اید و به یکباره، کودک تمام آنچه خریده اید از سبد خرید به بیرون پرت می کند یا وقتی همه اعضای خانواده آماده اند، کودک همچنان در لباس پوشیدن مقاومت می کند یا وقتی همه غذا خورده اند و میز را ترک کرده اند، شما باید بنشینید و بازی کودک با غذا را تماشا کنید به امید اینکه غذایش را بخورد یا وقتی خیلی جدی از کودک سؤالی می پرسید یا از او خواسته ای دارید و او با مسخره بازی به شما جواب می دهد. در تمام این موقعیت ها، صبوری کردن واقعا کار دشواری است، مخصوصا اگر استرس و اضطراب داشته باشید، از کار خسته باشید و کمی به آرامش و سکوت نیاز داشته باشید، شرایط دشوارتر می شود.

وقتی والدین از کوره درمی روند، به احتمال زیاد سر کودک فریاد می زنند و حرف هایی می زنند که بعدا از گفتن آن ها پیشمان می شوند. در این شرایط، ممکن است حرف هایی بزنند یا انتقاداتی کنند که برای خودشان هم عجیب و غیرمنتظره باشد. اینجاست که صبوری والدین اهمیت خود را نشان می دهد. اما چگونه می توان در برابر این حجم از استرس، فشار و خستگی صبوری کرد؟ در این مقاله به بررسی روش هایی برای صبوری کردن مقابل رفتارهای کودک پرداخته می شود.

• آستانه تحمل، عوامل محرک و راهکارهای مقابله با سوءرفتارهای فرزندتان را شناسایی کنید

بچه ها نیز مانند همه ما قلق های رفتاری خاص خود را دارند. بررسی کنید که چرا یا چه چیزی باعث تحریک فرزند شما و بروز سوءرفتار در او بوده است. به عنوان مثال عواملی مانند ازدحام، گرسنگی و یا حتی مانکن های موجود در فروشگاه می توانند کودک را در چنین محیطی تحت فشار قرار داده و عصبی کنند. هنگامی که چنین محرک هایی را شناسایی کردید مواردی را برای رفع آنها در نظر داشته باشید. به عنوان مثال اگر می خواهید به یک شام خانوادگی بروید و می دانید که ممکن است در خوردن تأخیر ایجاد شود، مقداری میان وعده های سالم را برای کودک تان به همراه داشته باشید.

• صحنه را ترک کنید

اگر فرزند شما وارد یکی از فازهای منفی خود شده که متقاعد کردنش دشوار به نظر می رسد، بدون فریاد زدن و بروز عصبانیت از محل خارج شوید. چنین کاری به شما کمک می کند تا اعصاب خود را آرام نموده و با اوضاع به شکلی متفاوت برخورد کنید. اما حتماً این کار را فقط در مواردی انجام دهید که امنیت فرزند شما در خطر نباشد. به عنوان مثال می توانید در خانه قدم بزنید و کمی از او دور شوید، اما در یک فروشگاه شلوغ یا یک پارک امکان این کار وجود ندارد.

• انتظارات واقع بینانه داشته باشید

انتظار نداشته باشید که کودک نوپای شما فوراً از دستورات شما پیروی کند. حتی بزرگسالان نیز این کار را نمی کنند. فرزند شما ممکن است بخواهد در چیزی که ممکن است برایش جالب به نظر برسد افراط کند، چیزی که از نظر شما ممکن است مضر باشد. اینکه فرزندتان در این باره چقدر خوب توجیه و متقاعد شود کاملاً به شما و شیوه برخوردتان بستگی دارد. نباید انتظار داشته باشید که کودکان فوراً شما را درک کنند. صبور باشید و انتظارات واقع بینانه از فرزند خود داشته باشید.

• به جای فریاد زدن از یک لحن ملایم استفاده کنید

بله، ممکن است برخی مواقع رفتار کودک نوپا از کنترل خارج شود و این ممکن است به زعم شما کمی مقابله و رفتار متقابلاً شدید از سویتان بطلبد. اما برعکس در چنین مواردی به جای فریاد زدن سعی کنید از لحن ملایم استفاده کنید. هنگامی که کودک شما رفتاری سوء انجام می دهد، سعی کنید آنها را در جای خود نگه داشته و با آنها ارتباط چشمی برقرار کنید. مطمئن شوید که مستقیماً به چشمان فرزندتان نگاه می کنید تا او متوجه شود که شما جدی هستید. سپس با لحنی ملایم صحبت کنید و به او بگویید که چرا شما این رفتار او را تأیید نمی کنید و چگونه این امر می تواند منجر به عواقبی مانند محرومیت او از کیک یا برخورداری از یک وعده از پیش داده شده شود.

• تقاضاهای معقول او را اجابت کنید

گاهی اوقات بهترین راه برای حل مشکل کودک نوپا بدون نیاز به فریاد زدن تسلیم شدن در برابر مطالبات معقول اوست، قبل از اینکه کار به جاهای باریک بکشد. اما این خواسته ها باید منطقی باشند. اگر کودک در حین چند دقیقه خروج شما از خانه می خواهد تلفن همراه یا تبلت در اختیار داشته باشد، می توانید برای چند دقیقه این اجازه را به او بدهید. اما در برابر خواسته های نادرست فرزندتان تسلیم نشوید، چیزی مانند بستنی در هوای سرد و یا یک اسباب بازی گران قیمت در ویترین یک فروشگاه.

• نفس عمیق بکشید

ممکن است پیش بیاید که گاهی بر سر کودک به خاطر چیزهای احمقانه فریاد بکشید، به ویژه اگر روز بد و ناخوشایندی را در محل کار خود گذرانده باشید. همه ما می دانیم شما حتی ممکن است بعداً از اقدامات خود پشیمان شوید و دیگر مهم نیست که دلیل این مسئله جدی بوده باشد یا خیر. تمرین تنفس عمیق به شما کمک می کند تا در چنین مواقعی بر عصبانیت خود غلبه کنید. شما خانواده خود را به بهترین وجه می شناسید، بنابراین بهتر می دانید که پس از رسیدن به خانه چه چیزی در انتظار شما است. اگر شما یک مادر خانه دار هستید، صحنه را ترک کنید و برای چند دقیقه نفس عمیق بکشید. این مطمئناً به شما کمک می کند تا اندکی راحت شوید و از فریاد زدن جلوگیری کنید.

سر و کله زدن با یک کودک نو پا مانند قدم زدن در پارک نبوده و به هیچ وجه با آرامش و فرصت کافی توام نیست. اما با این حال خودتان را بابت هر اشتباه احتمالی سرزنش نکنید و به یاد داشته باشید چنین نقصاتی برای همه اتفاق می افتد. بنابراین این نکات ساده را رعایت کنید و به زودی یاد خواهید گرفت که روشهای تعامل بهینه با یک کودک نو پا چگونه است.