به گزارش سایت خبری ساعد نیوز و به نقل از زوج باز، برای عشق به اندازه ماسه های ساحل دریا، معنی وجود دارد. از”عشق”، یعنی هرگز مجبور به درخواست بخشش نشدن” تا “عشق، یعنی برای دیگران زیستن”. فیلسوفان، نویسندگان و دانشمندان از نژادها و رنگ های مختلف کوشیده اند این مفهوم درخشنده را معنی کنند.
با معانی ارائه شده از سوی آنان نمی توان کار زیادی انجام داد. جالب است که یک بار برای تفریح هم که شده معنای عشق را در سایت گوگل جستجو کنید. احتمالا این کار بسیار خسته کننده خواهد بود چون عشق به گونه ای مطلق وجود ندارد. مثلا آنچه یک نوجوان در دوران بلوغ از واژه عشق برداشت می کند بسیار متفاوت است با زوجی سی و چند ساله که در ماه عسل به سر می برند و البته احساس یک زوج با چهل سال زندگی مشترک هم بسیار متفاوت است از دو نمونه مذکور نسبت به عشق.ما همه اینها را عشق می نامیم.
بر اساس نتایج پژوهش های روان شناسانه ی رابرت اشتنبرگ از دانشگاه معروف یل، عشق، امیزه ای است از صمیمیت، شور، اشتیاق و وابستگی.
صمیمیت: بیانگر نزدیک بودن عاطفی و احساسی است و ستون اصلی عشق به شمار می رود. صمیمیت به اهستگی ایجاد می شود و نقش عمیقی در زندگی دارد.
شور و اشتیاق: جنبه فیزیولوژیکی و مسرت بخش رابطه است. بسیار اتفاق می افتد که یک رابطه درست با همین جنبه اغاز می شود. هرچند که شور و اشتیاق برای همیشه باقی نمی ماند حتی اگر خود، خواهان آن باشیم.
وابستگی: به یک فرد و تصمیم گیری اگاهانه به زندگی کردن با او برای مدت طولانی، ستون سوم عشق است. این جنبه نیز به طور معمول در آغاز یک رابطه هنوز وجود ندارد و- اگر ایجاد شود- دارای روندی بسیار آهسته است.
از ترکیب این سه جز، انواع گوناگون عشق به وجود می آید.
چرا بعضی افراد تازه ازدواج کرده با وجود اختلافات زیاد نهایتا به تفاهم می رسند، اما زوج هایی که روزی عاشق یکدیگر بودند و دوری از همدیگر را حتی برای یک لحظه طاقت نمی آوردند تا این حد از یکدیگر منزجر و متنفر می شوند.
حقیقت این است که هر ازدواجی با شرایط پرتنشی مواجه و همین شرایط موجب می شود جوهره زوجین محک بخورد. سازگاری با دیگری، شروع شغل جدید، تولد اولین فرزند، ارتباط با افراد جدید و بیماری یکی از زوجین نمونه هایی از این شرایط و موقعیت های تنش زاست. نکته مهمی که در شروع ازدواج بیش از همه اهمیت دارد این است که تفاوت ها را بپذیریم و اصول ارتباطی موثر را رعایت کنیم. به دلایل زیستی و فرهنگی ما هرگز نباید انتظار داشته باشیم جنس مخالف ما را کاملا درک کند. با قدردانی و احترام به نبود شباهت های اساسی است که دوجنس مخالف می توانند همزیستی و وحدت هماهنگ و زندگی مشترک پایداری داشته باشند.
نکته مهم این است که اغلب اوقات مشکلات و موارد تکراری مطرح هستند که اغلب زوجین در ارتباط با همین موارد دچار مشکل شده اند.مواردی که مربوط به رابطه دو نفره زن و شوهر هستند و معمولا موضوع پیچیده ای نیستند اما می توانند نقطه اغازی برای شروع مشکلات باشند.بنابراین لازم است برای دستیابی به ارتباطی سالم و شایسته، مواردی را همواره در نظر داشته باشیم.
در اینجا ما به چندین ویژگی اشاره می کنیم تا شما آنها را در خود شناسایی کنید و اگر در وجودتان آن را دیدید، سریع آن را از بین ببرید.
خودشیفتگی
خودشیفتگی باعث می شود طرف مقابل تان به صورت ناخواسته وارد دردسر و تله شود. این ها همان آدم هایی هستند که به هیچ عنوان انتقادی در مورد خودشان را قبول نمی کنند و از اینکه همیشه درست فکر می کنند مطمئن هستند. زندگی با یک فرد خودشیفته این باور را به شما می دهد که یک روزی به این فکر کنید که من در کجای زندگی این شخص هستم. چون این افراد خودشان بیشترین اولویت را در زندگی دارند!
تنبلی
گاهی تنبلی افراد و فرصت سوزی شان ناشی از این است که این افراد وسواس فکری دارند. نمی توانند ریسک کنند و براحتی از جایشان بلند نمی شوند و کاری را که در ذهن دارند عملی نمی کنند. چون گمان می کنند این کار بخوبی و کامل عملی نمی شود. البته این جور افراد با چند جلسه مشاوره و روان درمانی می توانند کمی از وسواس فکری شان را کنترل کنند.
خودکم بینی
نداشتن اعتماد به نفس در هر شخصی می تواند بشدت ویرانگر باشد. این افراد سعی می کنند در هر شرایطی خود را مخفی کنند چون باور دارند لیاقت یک زندگی خوب را ندارند چراکه زیبا نیستند! جالب است بدانید اولین لایه خودکم بینی، جسمی و ظاهری ست. یعنی فرد از لحاظ ظاهری احساس کهتری می کند و خود را زشت می بیند.
ایده آل بودن
افرادی که همیشه می خواهند اول باشند. کسانی که انتظار دارند همه زندگی شان ایده آل و کامل باشد. تفکر ایده آلیست مشکلی ندارد اما زمانی این ویژگی مشکل ساز می شود که این افراد می خواهند همیشه بهترین و اولین باشند و به طرف مقابل شان اجازه معمولی بودن نمی دهند.
