چرا اضطراب می تواند موجب نازک شدن یا کم پشتی آن شود ؟ 

درمان ریزش مو ناشی از استرس، یکی از راهکارهایی است که به افرادی که بر اثر استرس دچار ریزش مو شده اند، توصیه می شود. در واقع امروزه با وجود فشارهای عصبی و ناراحتی های مختلف روحی روانی افراد، میزان ریزش مو به این دلیل بیشتر شده. همانطور که در بخش های دیگر گفته ایم ریزش مو دلایل مختلفی دارد که یکی از آنها استرس است.

افرادی که دچار اضطراب و ریزش مو هستند، باید به این نکته دقت کنند که مطمئن شوند که آیا دارای علائم ریزش موی عصبی هستند یا نه. در حقیقت هنگام مراجعه به پزشک متخصص پوست و مو، وی تلاش می کند تا در جلسات مشاوره اولیه متوجه این نکته شود که علت ریزش مو چیست. سپس با مشخص شدن دلیل آن (که می تواند دلایل مختلفی داشته باشد مانند استرس، ارث، زخم و خارش، بیماری، افزایش سن، مشکلات هورمونی، کمبود ویتامین، ناراحتی های تیروئید، حاملگی، عفونت های پوستی و...) اقدام به درمان های لازم (مانند کاشت مو) کند.

اینجاست که اهمیت مشاوره جهت درمان ریزش مو مشخص می شود. نکته ای که بارها درباره آن نوشته ایم. به خصوص اگر فرد به دلایلی مانند استرس و فشارهای عصبی دچار ریزش مو شده باشد. در چنین مواردی اغلب نخست باید شخص جهت درمان مشکلات روحی خود به روان درمانگر و مشاور مراجعه کند و مشکلات خود را در این زمینه برطرف کند و سپس در مرحله بعد اقدام به کاشت موی سر و یا سایر روش های درمانی (مانند مزوتراپی، ترمیم مو و غیره) کند. چرا که در صورتی که فرد دارای مشکلات روحی و استرس های شدید باشد، حتی بعد از درمان هم ممکن است ریزش موهای سر او ادامه پیدا کرده و حتی بخشی از موهای کاشته شده، بریزند! از این رو این نکته بسیار اهمیت دارد که درمان استرس پیش از درمان ریزش مو و طاسی سر صورت گیرد. ضمنا این نکته را هم باید در نظر داشته باشید که این عارضه فقط منجر به از دست دادن موهای سر نمی شود بلکه افراد زیادی بودند که دچار ریزش مو در نواحی دیگر از جمله موهای ابرو و ریش شده اند.

اینجاست که اهمیت و ارتباط مستقیم بین اعصاب و ریزش مو به خوبی آشکار می شود.در واقع درمان ریزش مو ناشی از افسردگی و استرس در ابتدا از درمان مسائل و مشکلات روحی و روانی فرد توسط مشاور روانشناس و یا روانپزشک آغاز می شود و سرانجام پس از پایان آن، نوبت به درمان ریزش مو و طاسی می رسد.

چرا اضطراب می تواند موجب ریزش مو ، نازک شدن یا کم پشتی آن شود ؟

از آن جهت که بسیاری از مشکلات روحی می تواند باعث اضطراب یا بروز علائم شبیه به اضطراب شود، توصیه می کنیم که هرگونه بروز علائم جدید ، متغیر ، دائمی و مکرر را با دکتر در میان بگذارید . اگر دکتر تشخیص دهد که علائم شما صرفا بخاطر استرس ( یا استرس ناشی از اضطراب ) است ، می توانید مطمئن باشید که عاملی دارویی باعث ریزش موهایتان نمی شود . پزشکان غالبا تفاوت بین “علائم ناشی از استرس و اضطراب ” ، با سایر علائمی که ناشی از دلایل دیگر است را، به سادگی تشخیص می دهند .

اگر از تشخیص پزشک خود مطمئن نیستید ، شاید لازم باشد تا با یک یا دو پزشک دیگر مشورت کنید . اگر نظر آنها هم مشابه قبلی بود ، می توانید مطمئن شوید که استرس ( که ممکن است ناشی از اضطراب شدید باشد ) موجب ریزش موی شما می شود نه سایر عوامل بیولوژیک یا دارویی.

اگر دکتر شما تشخیص داده که ریزش موی شما بخاطر استرس، یا اضطراب شدید منجر به استرس است ، این استرس باعث ریزش، نازکی مو و کم پشتی می شود . استرس داشتن یا مضطرب بودن باعث می شود تا بدن در پاسخ به آن ، یک سری هورمون های مخصوص استرس را به خون ترشح کند . این هورمون ها به بافت های هدف رسیده و تغییرات فیزیکی ، روحی و احساسی بوجود می آورد تا شما را برای مقابله با شرایط استرس آماده تر کند – بدن را در حالت ستیز یا گریز قرار دهد – . به همین دلیل به واکنش استرس ، واکنش ستیز یا گریز هم گفته می شود .

از آنجا که پاسخ استرس ، به منظور تغییر شرایط روانی فرد برای مقابله آماده تر با دشمن ( یا عامل مخالف ) است ؛ به همین دلیل این هورمون ها قدرتمند اند. اما بقیه هورمون ها هم به همین اندازه قوی هستند . هورمون ها بسیاری از عملکرد های بدن از جمله رشد ، بارداری ، انرژی ، نحوه رشد بدن ، ساعت فیزیولوژیک بدن و غیره را کنترل می کنند. تغییر در مقدار هورمون ها می تواند منجر به تغییرات فراوان در بدن و عملکردهای آن شود .

هورمون ها بر یکدیگر نیز تاثیر می گذارند ؛ به این ترتیب که افزایش یک هورمون ممکن است باعث افزایش یا کاهش هورمونی دیگر شود. این موضوع درنهایت باعث تغییر شرایط بدن، یا در برخی موارد باعث فعالیت های غیرعادی آن می شود .

به طور مثال: هورمون های آندروژنیک ( مثل تستوسترون یا هورمون مربوط به آن یعنی DHT) می تواند باعث تغییرات در رشد مو شود. حضور این هورمون می تواند باعث تحلیل رفتن یا مرگ بعضی از فولیکول های مو شود . این موضوع درباره خانم ها هم صادق است. غدد آدرنال مسئول ترشح هورمون های آندروژنیک و هورمون های استرس هستند. فعالیت بیش از حد غدد آدرنال ممکن است باعث افزایش تزشح هورمون های آندروژنیک و در نتیجه ریزش غیر مستقیم مو شود.

وقتي خودتان موهايتان را مي كنيد

استرس هاي رواني در شروع تريكوتيلومانيا نقش دارند. در این حالت فرد به دنبال احساس تنش و فشارهای عصبی که به او وارد می شود، خودبه خود به کندن موها روی می آورد. پس از اقدام به اين عمل هم احساس راحتي يا آرامش پيدا مي کند. البته از دیگر اختلالات روان پزشکی، اختلالات وسواسی و افسردگی نیز می تواند باعث این نوع ریزش موی مزمن شود. در بسیاری از موارد خانم های جوان یا حتی کودکانی که در سنین مدرسه در ارتباط با همسالان، معلمان یا خانواده مشکل دارند یا والدین آنها با هم سازگاری ندارند، دچار تریکوتیلومانیا می شوند و موی سر، ابرو و مژه خود را می کنند.

بعد از معاینه و گرفتن شرح حال مشخص می شود زمینه هایی از استرس و اضطراب باعث این بیماری شده که نیازمند درمان است و به دنبال درمان استرس، ریزش مو نیز کنترل می شود.

آيا موها دوباره رشد مي كنند؟!

معمولا یکی از نگرانی های عمده بسیاری از مراجعه کنندگانی که در اثر استرس به یکباره دچار ریزش موی شدید شده اند و قسمت زیادی از موهایشان را از دست داده اند، این است که آیا موهایشان دوباره رشد می کند یا نه؟!در ریزش موی حاد که کمتر از 6 ماه از ریختن موها می گذرد، همیشه در صورت حذف عامل زمینه ای (استرس زا) که منجر به ریختن موها شده، به احتمال بسیار زیاد رشد دوباره موها قابل برگشت خواهد بود. اما در ریزش موی مزمن که بیشتر از 6 ماه است که فرد از ریزش موها گله مند است، درمان ریزش مو دشوارتر بوده و ممکن است خیلی از کسانی که موهایشان ریخته، در نهایت به سمت کاشت مو بروند.