به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از خبرگزاری آنا، نتایج اولیه آزمون سراسری سال 1397 شب گذشته اعلام شد و حالا مهمترین دغدغه داوطلبان کنکور، انتخاب رشته و دانشگاهی است که قرار است تعیین کننده سرنوشت آنها باشد. دغدغه‌ای به قدمت تاریخ برگزاری کنکور در کشور که البته بعضاً پاسخ‌هایی متفاوت از گذشته می‌طلبد.
رشته‌محور انتخاب کنیم یا دانشگاه‌محور؟
فارغ از مباحث تخصصی موضوع انتخاب رشته که به نقش علاقه، شناخت، آینده شغلی و مواردی از این دست برای انتخاب رشته می‌پردازد، به نظر می‌رسد کاربردی‌ترین و البته مهمترین پرسشی که هر داوطلب برای انتخاب رشته باید به آن پاسخ دهد، پرسش از اولویت شهر و دانشگاه یا رشته است. به عبارت دیگر داوطلبی که قصد انتخاب رشته کنکور سراسری را دارد باید به این پرسش کلیدی پاسخ دهد که می‌خواهد رشته‌محور دست به انتخاب بزند یا شهرمحور.
انتخاب رشته‌محور مبتنی بر این نگرش است که داوطلب نسبت به رشته خاصی علاقه دارد، شناخت دقیق و جامعی نسبت به آن پیدا کرده، از آینده شغلی آن رشته مطلع است و اکنون آمادگی دارد برای تحصیل در رشته موردنظر شرایط متفاوت و بعضاً دشواری را تحمل کند. برای مثال داوطلبی نسبت به رشته مهندسی مکانیک علاقه دارد، با سرفصل‌های دروس این رشته در دانشگاه آشنا است و نسبت به شغل آینده خود در این رشته نیز دیدگاه مثبتی دارد. حال چنین داوطلبی انتخاب‌های نخست خود را از این رشته پر می‌کند؛ از تهران تا شهرهای دیگر و همه سختی‌های تحصیل در شهر دیگر را می‌پذیرد.
نوع دومی از انتخاب رشته هم وجود دارد که انتخاب دانشگاه یا شهرمحور نام دارد. در این نوع از انتخاب رشته داوطلب اولویت را به دانشگاه یا شهر خاصی می‌دهد و طیف وسیعی از رشته‌ها را در این دانشگاه یا شهر انتخاب می‌کند. در این حالت برای دانشجو تفاوت زیادی بین رشته مهندسی مکانیک با عمران، صنایع، برق و متالوژی وجود ندارد. نکته مهم تحصیل در شهر یا دانشگاه موردنظر است. داوطلبانی که می‌توانند در شهر خود در کنار دوران دانشجویی، فعالیت شغلی انجام دهند باید با چنین نگرشی دست به انتخاب رشته بزنند.
هرکدام از دو روش انتخاب رشته دارای نقاط مثبت و البته ملاحظاتی هستند. انتخاب رشته نوع اول یا همان رشته‌محور انتخابی تخصصی است که به مقدمات فراوانی نیاز دارد. اما نوع دوم از انتخاب رشته یا همان دانشگاه یا رشته‌محور، انتخابی عمومی‌تر و شاید کاربردی‌تر باشد.
در مجموع هرکدام از دو روش فوق دارای نقاط مثبت و البته ملاحظاتی هستند. انتخاب رشته نوع اول یا همان رشته‌محور انتخابی تخصصی است که به مقدمات فراوانی نیاز دارد. اما نوع دوم از انتخاب رشته یا همان دانشگاه یا رشته‌محور، انتخابی عمومی‌تر و شاید کاربردی‌تر باشد. بدیهی است که هرچه رتبه داوطلب بهتر باشد، مسیر انتخاب رشته به سمت نوع اول باید حرکت کند و هرچه رتبه داوطلب بالاتر باشد به دلیل محدودیت انتخاب، باید به سمت انتخابی شهرمحور رفت.
البته این تقسیم‌بندی می‌تواند موارد استثنائی هم داشته باشد. تصور کنید فردی ساکن تهران با رتبه کنکور 3 هزار در گروه آزمایشی ریاضی و فنی نسبت به رشته خاصی مثلاً مهندسی عمران شناخت کافی و دقیقی دارد و با توجه به زمینه شغلی پدر یا فردی از نزدیکان از آینده شغلی این رشته برای خود مطمئن است. این داوطلب در چنین شرایطی می‌تواند رشته‌محور انتخاب کند. به این معنا که پذیرش در رشته مهندسی عمران در خارج از تهران را به تحصیل در رشته مهندسی متالوژی یا صنایع در تهران ترجیح می‌دهد. زیرا اولویت وی با رشته است، نه شهر.
اطلاعات خود را در مورد رشته‌ها تکمیل کنید
به هر حال رعایت این نکات ساده و کاربردی می‌تواند داوطلبان را نسبت به انتخاب رشته‌ای صحیح رهنمون کند. شرایط اقتصادی، اجتماعی و شغلی فعلی کشور ایجاب می‌کند داوطلبان با رتبه‌های بالاتر دانشگاه یا شهرمحور انتخاب رشته کنند، مگر اینکه شناخت ابتدایی و اندکی خود نسبت به رشته موردنظر را کنار بگذارند و با نگاهی عمیق و مطالعه سرفصل‌های دروس از سایت‌های دانشگاه‌ها به انتخاب رشته بپردازند.
در ترتیب اولویت‌ها دقت کنید
نکته بعد توجه به اولویت انتخاب‌ها است. هر داوطلب باید به این نکته بدیهی و ساده، اما کلیدی و سرنوشت‌ساز توجه کند که قرار گرفتن هر رشته در لیست انتخاب رشته به معنای این است که داوطلب این رشته را نسبت به همه انتخاب‌های بعدی ترجیح می‌دهد. بنابراین داوطلبان باید با این تصور هر خانه از لیست انتخاب رشته را پر کنند که همان را قبول می‌شوند و هیچ انتخاب دیگری پایین‌تر از این انتخاب نیست که برای آنها مهم‌تر باشد.
گفت‌وگو با دانشجویانی که در حال تحصیل در رشته‌ها و دانشگاه‌های مختلفی هستد، بعضاً می‌تواند از مشاوره با بسیاری از مؤسسات کنکور مفیدتر باشد.
