به گزارش سایت خبری ساعد نیوز و به نقل از کالا سودا:
وقتی فضا به زمین ویروس صادر می کند، می توان انتظار داشت که بیماری های زمین نیز بیشتر شوند. اما آیا واقعا فضا به زمین ویروس صادر می کند؟
اساسا ویروس های فضایی چه هستند؟
به صورت کلی ویریون (virion) یا همان شکلی از ویروس که در بدن میزبان قرار ندارند، حاوی مواد ژنتیکی بوده که در پوسته‌ای از پروتئین قرار گرفته‌اند و به نوعی بخش مهمی از حیات را در خود جای داده است؛ با این حال دهه‌هاست که دانشمندان بر روی زنده در نظر گرفتن ویروس‌ها اختلاف‌نظر دارند و می‌گویند که این ساختارهای مولکولی به واسطه نداشتن امکان تولیدمثل به صورت مستقل، به میزبان وابسته هستند و نمی‌توان آن‌ها را دارای حیات در نظر گرفت.
این در حالی است که نویسنده‌های تحقیق اخیر، داشتن روشی برای تولیدمثل را کافی می‌دادند و می‌گویند که با در نظر گرفتن روش تکثیر این عوامل بیماری‌زا، ویروس‌ها به تعریف سازمان فضایی ناسا (NASA) از حیات بسیار نزدیک هستند؛ بر اساس تعریف ناسا، سیستم شیمیایی که قادر به حفظ حیات و تکامل داروینی باشد، زنده محسوب می‌شود.
نتایج یک تحقیق دانشمندان روس نشان داده باکتری‌هایی که از فضا به زمین برمی گردند نسبت به آنتی بیوتیک‌ها مقاوم‌تر هستند و خطری برای زمین به حساب می‌آیند.
دانشمندان روس هشدار داده‌اند باکتر‌هایی که به فضا ارسال شده و بازگشته‌اند، اکنون خطری برای حیات انسان روی زمین به حساب می‌آیند. در همین راستا باید اقداماتی برای محافظت انسان از آن‌ها انجام داد.
یک آزمایش دانشمندان روس به نام Biorisk نشان داد میکرو ارگانیسم‌های مختلف از زمین توانسته‌اند در شرایط نامساعد فضایی روی ایستگاه فضایی بین‌المللی زنده بمانند. این آزمایش در ژانویه ۲۰۰۵ میلادی در بخش روسی این ایستگاه انجام شد. طی این آزمایش ۶۸ ارگانیسم مختلف از جمله باکتری‌ها، حشرات، حیوانات مهره دار و گیاهان مختلف بررسی شدند.
باکتری‌های جهش یافته پس از بازگشت به زمین مقاومت و خشونت زیادی نسبت به آنتی بیوتیک‌ها نشان می‌دادند. تخم سخت پوستان و تخم ماهی آفریقایی toothcarp (نوعی ماهی کوچک از گونه اندمیک) به مدت ۲.۵ سال روی سطح خارجی ایستگاه فضایی بین المللی زنده ماندند و نطقه‌های آن‌ها پس از بازگشت به زمین احیا شدند.
ویروس‌ها از نظر سوخت و ساز مستقل نیستند و از آنجایی که محصولات جانبی کمی را تولید می‌کنند، ردیابی آن‌ها در محیط‌های فرازمینی مشکل است. برخی از این عوامل بیماری‌زا لایه‌ای از چربی را در سطح خارجی خود دارند که به واسطه دوام بالا و توانایی سالم ماندن پس از گذشت صدها میلیون سال، به عنوان اصلی‌ترین نشانه وجود ویروس شناخته می‌شود. با این حال هنوز نمی‌توان با اطمینان گفت که این چربی منحصراً به ویروس‌ها محدود می‌شود و به همین دلیل، کشف چنین ترکیب‌هایی در خارج از جو زمین، لزوما به معنی وجود ویروس‌ها نیست.
