چند راهکار برای کاهش دعواهای زن و شوهری

کنایه زدن، تیکه انداختن و رفتارهایی از این دست گاهی بیشتر از مشت و لگد ایجاد تنش می کند، این مطلب درباره آزارهایی ست که ظریف تر است و توجه چندانی برای رفع آن ها نمی کنیم.

نیازی به چشم کبود و بدن ضرب خورده نیست. حتی اگر در دعوا های زن و شوهری جسم همسرتان را خراش ندهید، حتما همسری نمونه نیستید. روانشناسان می گویند همسر آزاری تنها در مشت و لگد خلاصه نمی شود. کافی است اعتماد به نفس و آزادی را از همسرتان بگیرید یا آنکه اجازه دهید زندگی بیشتر از آنچه در توان همسرتان است او را در تنگنا قرار دهد. اگر می خواهید بدانید کجای کار هستید و چه آسیب هایی به همسرتان می رسانید، در ادامه این مطلب با ما باشید.

زندگی شطرنج نیست

اشکالی ندارد اگر گاهی حرف تان را به زبان بی زبانی بزنید، اما اینکه بخواهید همسرتان از کنایه های شما دلیل ناراحتی یا نگرانی تان را بفهمد، به معنای همسر آزار بودن تان است. اگر برای بیان ناراحتی های تان، اشتباهات او را در قالب کنایه بیان می کنید یا پای اطرافیانش و اشتباهات شان را وسط می کشید، نباید انتظار داشته باشید که او به همسری ایده آل تبدیل شود.

راه حل بهتر: یادتان باشد که زندگی میدان شطرنج نیست و دلیلی ندارد همسرتان برای فهمیدن دلیل هر حرکت شما ساعت ها فکر کند. پس صادقانه سر اصل مطلب بروید و اگر از او رنجیده اید یا انتظاری دارید، با صراحت آن را به زبان بیاورید. وقت صحبت از خواسته های تان مطمئن شوید که همسرتان منظور شما را فهمیده است تا بعدا او را به خاطر سوءتفاهم ها سرزنش نکنید.

از کتک بدتر

شدیدترین جلوه همسر آزاری، برخورد فیزیکی است. اما گمان نکنید اگر همسرتان از شما کتک نمی خورد، شما او را آزار نمی دهید. گاهی اوقات رفتار و کلمات شما می تواند تاثیری بیشتر از برخورد فیزیکی داشته باشد. اگر در هر رفتار همسرتان به دنبال یک اشتباه می گردید تا او را سرزنش کنید و اشتباهات خودتان را هم به گردنش می اندازید، قطعا یک همسر آزارید.

راه حل بهتر: قبل از آنکه همسرتان را با سرزنش های تان شکنجه دهید، به این فکر کنید که چرا و در چه موقعیتی آن اشتباه را مرتکب شده و شما چه کمکی به او می توانید بکنید. اگر همسرتان یک اشتباه را همیشه تکرار می کند و درس نمی گیرد، با یک مشاور موضوع را در میان بگذارید. شاید او مشکلاتی دارد که تنها یک روانشناس قادر به حل شان است.

صدایت را پایین بیاور

کم نیستند کسانی که می خواهند با صدای بلند، دیگران را مجبور به شنیدن خواسته هایشان کنند. اگر شما هم با فریاد، همسرتان را به انجام دادن خواسته های تان مجبور می کنید و اگر بحث های میان شما، با آلودگی صوتی ای که ایجاد می کنید تمام می شود، بهتر است در واکنش های تان تجدید نظر کنید. فراموش نکنید که تاثیرگذار بودن یک راه، به معنای درست بودنش نیست!

راه حل بهتر: راه های مدیریت خشم را یاد بگیرید و هر روز یک قدم به یاد گرفتن شیوه های درست بحث و گفتگو نزدیک تر شوید. به همسرتان بگویید که همیشه درست در لحظه بحث نمی توانید به نتیجه قطعی برسید و با کمک او، در لحظات پرتنش زندگی گفتگو را متوقف کنید و باقی بحث را در زمانی که هر دوی شما به آرامش رسیده اید انجام دهید.

مقابله به مثل نکن

در بحث ها تمام تلاش تان را برای آزار دادن او به خرج می دهید و وقتی در زمان صلح از شما به دلیل این رفتار گله می کند، می گویید، چون تو عصبانی ام کردی چنین کردم؟ دعوت خانواده او را رد می کنید و وقتی اعتراض می کند می گویید، چون تو فلان روز به خانه مادرم نیامدی چنین کردم؟ اگر شما به بهانه ایراد های او، رفتار های نادرست تان را توجیه می کنید بدانید که همسر آزارید.

راه حل بهتر: همسر شما انسانی بی عیب و نقص نیست، پس این موضوع را بپذیرید و برای توجیه اشتباه تان، ایراد های او را پیش چشمش نیاورید. اگر شما نسبت به رفتار همسرتان اعتراض دارید، نه با مقابله به مثل، بلکه با توضیح انتظاراتی که از او دارید برای تغییر دادنش تلاش کنید. یادتان نرود که خودتان مشغول ساختن بازی مقابله به مثل هستید و دیر یا زود بازنده این بازی می شوید.

خط و نشان نکش

حق شماست که حساسیت های تان را به همسرتان گوشزد کنید و همان طور که مراقب احساساتش هستید، از او هم بخواهید شما را نرنجاند، اما مراقب باشید این حق، شما را به یک زورگو تبدیل نکند. عبارت «اگر» که قبل از بیان محدودیت ها می آید را از واژه های تان حذف کنید و «به شرطی که ...» را هم فراموش کنید. برای آنکه همسرتان را به مرد رویاهای تان تبدیل کنید، نیازی به بازی کردن نقش زورگو ندارید.

راه حل بهتر: به جای تهدید کردن، دلایل تان را برای همسر خود توضیح دهید. شاید او متوجه نیاز های شما نیست و شاید هم شرایط به او اجازه برآورده کردن آن ها را نمی دهد. پس مثل یک زن و شوهر بالغ با هم در مورد خواسته های تان حرف بزنید و به یک تصمیم مشترک برسید.

همه ی ما احساس رضایت را دوست داریم. دلمان می خواهد وقتی با کسی ارتباط برقرار می کنیم، شرایط مطابق با انتظارات ما پیش رود. به طور طبیعی هر چه تعداد افراد بیشتر باشد و مجموعه بزرگتر، احتمال این که ما از همه چیز راضی باشیم کمتر می شود.

ما برای حل مشکلات تلاش می کنیم

نخستین راه مقابله این است که محیط اطرافمان را تغییر دهیم. مثلا از طرف مقابل می خواهیم که به شکل خاصی رفتار نکند.
تا اینجای کار همه چیز طبیعی است، هر چند به طور کامل راضی کننده نیست، ولی معمولا بهتر از این نمی شود! چون انسان ها با هم فرق دارند.

رابطه ما با اطرافیان به یک اندازه صمیمی نیست و خیلی اوقات نمی توانیم از دیگری بخواهیم با رفتارش ما را ناراحت نکند؛ بنابراین شخصی دیگر که به ما نزدیک تر است را واسطه قرار می دهیم و از او می خواهیم خواسته ی ما را به دیگری بگوید.

این شیوه برخورد با مشکلات پس از ازدواج بسیار رایج است

کسی که از رفتار خانواده ی همسر ناراحت است، نمی تواند مستقیم اعتراض کند، بنابراین از همسر می خواهد برای تغییر رفتار خانواده اش کاری کند. همه ی ما می دانیم تغییر رفتار دیگران کاری سخت و در بیشتر مواقع غیرممکن است. در عین حال این یکی از بزرگترین توقعات همسران از یکدیگر است.

• چرا مادرت با من اینطور برخورد کرد؟
• منظور پدرت از آن حرف چه بود؟

من هیچ وقت اجازه نمی دهم خانواده ام با تو اینطور رفتار کنند، ولی تو به من اهمیت نمی دهی. این خواسته ها و شکوه ها گاهی اوقات منطقی هستند و گاهی اوقات هم خیر. بستگی به ویژگی های افراد و بافتی که در آن قرار گرفتند دارد.

ولی یک چیزی همیشه درست است: این که ما نباید از همسرمان انتظار داشته باشیم دیگران را تغییر دهد. ما با این خواسته به معنای واقعی کلمه همسرمان را اذیت می کنیم. فقط می توانیم انتظار داشته باشیم که او ناراحتی ما را درک کند، نه این که برای حذف مشکل اقدامی انجام دهد.

زیر سوال بردن همسر

یک شیوه ی رایج اذیت کردن همسر این است که او را به خاطر رفتار دیگران زیر سوال ببریم. این که به طور مستقیم یا غیرمستقیم وادارش کنیم با دیگران به خاطر ما بجنگد و به خاطر بدی های دیگران احساس گناه و عذاب وجدان پیدا کند. ما فقط مسئول رفتار های خودمان هستیم، نه حتی نزدیک ترین شخص خانواده مان. همین که احساس می کنید همسر از ناراحتی شما ناراحت (یا عصبانی) است.

از او قدردان باشید. به او این احساس را بدهید که برایتان همسر خوبی است. بیشتر راجع به احساسات خود با یکدیگر حرف بزنید و کمتر راجع به رفتار ها؛ و همدیگر را اذیت نکنید.

چند روش ساده برای تقویت قوای جنسی!