تصور کنید در جمعی حاضر هستید و یک نفر بی وقفه صحبت می کند. او از غذای دیروز ظهرش تا مهم ترین مسائل خاورمیانه حرف می زند. همه را خسته می کند و نمی داند که گاهی سکوت کردن چقدر لذت بخش است. اگر شما هم اسیر چنین افرادی شده اید، متأسفم و اگر خدای نکرده یکی از آنها هستید، از شما دعوت می کنم اقدام به درمان پرحرفی تان کنید. برای اینکه در جمع و ارتباطات خود حضوری مؤثر داشته باشید، باید یاد بگیرید که گوش کنید و قبل از صحبت کردن، فکر کنید. اگر این عیب خود را نپذیرید، کم کم اطرافیان علاقه شان را نسبت به شما از دست می دهند. درمان پرحرفی و وقت شناسی در صحبت کردن و معاشرت را جدی بگیرید و با رعایت نکاتی ساده، در هر جمعی گل سرسبد مجلس شوید.
علائم و نشانه های پرحرفی
پیش از آنکه به دلایل پرحرفی بپردازیم ابتدا در این قسمت علائم هشدار دهنده ای را به شما معرفی می کنیم که نشان می دهد شما به پر حرفی مبتلا هستید، چنانچه جواب شما به این سوالات مثبت بود پس باید کمی بیشتر درباره روال صحبت کردن خود فکر کنید.
- آیا با حرف زدن در مورد ارزش ها بیشتر به وجد می آیید تا این که بخواهید عمل کنید؟
- آیا سریع صحبت می کنید تا دیگران شما را متوقف نکنند؟
- آیا مدام وسط حرف دیگران می پرید ؟
- آیا زمانی که به دیگران گوش می کنید ؛ به دنبال جواب مناسب هستید ؟
- آیا تمایل به اغراق و بزرگ نمایی دارید ؟
- آیا سعی می کنید که با کلام خود دیگران را تحت تاثیر قرار دهید ؟
- آیا نگران حرف دیگران و تفکرشان راجع به خودتان هستید ؟
- آیا از زبان بدن خود آگاهی ندارید ؟
- آیا عجله دارید که از خودتان دفاع کنید تا دیگران دچار سوء تفاهم نشوند ؟
- آیا بیشترین جزئیات را با دیگران به اشتراک می گذارید ؟
- آیا سوالات بی ربط می پرسید ؟
- آیا به دنبال غیبت کردن هستید ؟
- آیا همیشه در شبکه های اجتماعی جر و بحث می کنید یا به دنبال کامنت گذاشتن هستید ؟
- آیا به عقاید خودتان بیشتر از عقاید دیگران ارزش می دهید ؟
- آیا سعی می کنید راجع به موضوعاتی که هیچ اطلاعاتی در موردشان ندارید صحبت کنید ؟
آیا مدام در مورد چیز هایی که قبلاً گفته اید، پشیمان می شوید ؟
دلایل پرحرفی
فهم دلیل پرحرفی بسیار مهم است تا بتوانید به آن غلبه کنید. البته شما تا زمانی که علت ریشه یک موضوع را نفهمیدید، نمی توانید تغییری ایجاد کنید. دلایل زیادی برای پرحرفی وجود دارد که در این قسمت اصلی ترین ها را به شما معرفی می کنیم.
کنترل نداشتن روی خود
بسیاری از افراد به سادگی گفت و گو می کنند و توانایی کنترل صحبت کردن را در خودشان ندارند. فرقی ندارد که طرف مقابل چه حرفی می زند. آن ها فقط عادت دارند که وسط حرف او بپرند و این کار را بدون فکر انجام می دهند.
مربوط به گذشته
شنیده شدن احساس خوبی به انسان می دهد. در واقع شما با شنیدن صدایتان و به اشتراک گذاری افکارتان حس با ارزشی پیدا می کنید. پس همین ممکن است عاملی برای پرحرفی تان باشد و سعی می کنید توجه دیگران را با حرف زدن به خود جلب کنید.
دوست داشتنی شدن
شاید با خودتان فکر کنید که صحبت کردن شما را به یک فرد جذاب و مهیج تبدیل می کند و همین باعث می شود که مدام سعی کنید با دیگران صحبت کنید. شاید احساس کنید که حس دوست داشته شدن با صحبت کردن افزایش پیدا می کند. در نتیجه از آنجایی که به این حس علاقه مندید، زیاد صحبت می کنید.
لذت بردن از بیان ایده ها
همه دوست دارند ایده های خود را در مورد موضوعات مختلف بیان کنند. همین باعث می شود که شما هم تمایل داشته باشید در مورد هر چیزی نظر بدهید و از بیان ایده ها و نظراتتان لذت می برید.
زدن حرف درست
آیا همیشه دوست دارید حرف های درست را بیان کنید؟ بنابراین خیلی زیاد حرف می زنید تا دیگران چند حرف درست از لابلای حرف های شما بیرون بکشند و شما را تشویق کنند.
علاقه به کشمکش و جر و بحث
شاید شما فردی هستید که عاشق کشمکش و جر و بحث می باشید و دوست دارید با دیگران مخالفت کنید و به اصطلاح سرتان برای بحث کردن درد می کند. همین باعث می شود که تمایل به گفتگوی زیاد پیدا کنید.
بیان کردن تفکر با صدای بلند
شاید منظم کردن افکار برایتان راحت نباشد. شاید کار راحت برای شما این است که هر فکری که به ذهنتان می رسد را بیان کنید تا چند مورد آن درست از آب در بیاید. همین باعث می شود تمام تفکرات خود را با صدای بلند بگویید و به یک فرد پرحرف تبدیل شوید.
پرحرفی هنگام نگرانی
اگر هنگام استرس در مورد موضوعی بیش از حد صحبت می کنید و حواس دیگران را پرت می کنید، بدانید که علت آن نگرانی درون شماست. مثلاً ممکن است گاهی اوقات در مرکز توجه قرار بگیرید و هیجان، شما را در بر بگیرد و همین باعث شود که زیاد صحبت کنید.
علاقه نداشتن به سکوت
اگر جزء افرادی هستید که هرگز به سکوت علاقه ندارید، همیشه موسیقی پلی می کنید، تلویزیون را روشن می گذارید یا دوست دارید صدای بیرون را بشنوید، پس احتمالا جزء افراد پرحرف باشید زیرا در هنگام سکوت احساس راحتی ندارید و مدام شروع به حرف زدن می کنید.
ابتلا به یک اختلال ذهنی
پر حرفی می تواند نشانه یک اختلال ذهنی مانند اختلال دوقطبی و سایر اختلال ها باشد.
خطرات و مشکلات مربوط به پر حرفی
پرحرفی زیاد خطراتی برای فرد و اطرافیان دارد که در این قسمت آن ها را به شما معرفی می کنیم و شامل :
- عاملی برای از بین بردن دوستی ها
- عاملی برای به هم ریختگی زندگی های خانوادگی
- عاملی برای مشکلات بین همکاران و بی اعتمادی بین آنها
- عاملی برای جلوگیری از پیشرفت در محل کار
- عاملی برای عصبانی کردن دیگران
درمان پرحرفی
اگر شما جزو دسته افرادی هستید که بیش از حد صحبت می کنید و خودتان یا اطرافیانتان حس می کنید که پر حرف هستید و یا نمی توانید پر حرفی را کنترل کنید، راهکارهای زیر برای درمان پرحرفی شما مفید هستند.
دلایل پر حرفی تان را شناسایی کنید.
صحبت کردن یکی از خصلت های مهم انسان هاست که به آنها کمک می کند بتوانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند اما خیلی ها موقع عصبی شدن یا وقتی دچار اضطراب می شوند شروع به پرحرفی می کنند و این اصلا خوب نیست. از خودتان بپرسید چه مواقعی شروع به زیاد حرف زدن می کنید؟ ممکن است احساس ترس یا استرس و همینطور عصبی شدن باعث بروز این اتفاق شود و در این صورت باید از راهکارهای مناسب برای آرام کردن خودتان و افزایش اعتماد به نفستان استفاده کنید.
- برای آرام کردن خودتان مدیتیشن انجام بدهید.
- تمرین تجسم انجام بدهید .
- خودتان را در آرامش تصور کنید که سکوت کرده اید و به دیگران اجازه صحبت داده اید.
- با احساساتتان کنار بیایید.
- به احساسی که دارید توجه کنید، آن را قبول کنید و سعی کنید خودتان را آرام کنید.
- از نوشتن افکارتان روی کاغذ استفاده کنید تا آرام شوید.
از دنیای مجازی فاصله بگیرید.
بارها و بارها گفته شده است که غرق شدن در دنیای مجازی و تحت تاثیر توئیتر و یوتیوب و شبکه های اجتماعی قرار گرفتن باعث عصبی شدن یا وارد شدن شوک به افراد می شود و ممکن است بخواهند این تنش ها را با پر حرفی کردن تخلیه کنند بنابراین سعی کنید تا حد امکان کمتر درگیر فضای مجازی بشوید.
- سرگرمی های سالم و مفید را جایگزین استفاده از فضای مجازی کنید.
- سرگرمی هایی مثل یاد گرفتن یک مهارت جدید، نقاشی کشیدن یا کتاب خواندن گزینه های خوبی هستند.
- یادگیری یک هنر یا مهارت باعث می شود انرژی تان به شیوه صحیح تخلیه شود و کمتر دچار تنش شوید.
افکارتان را روی کاغذ بیاورید.
یک راه برای درمان پرحرفی این است که اگر احساس می کنید حرفهایتان برای کسی جالب و جذاب نیست به جای پرحرفی کردن صحبت هایتان را بنویسید. باید یاد بگیرید جلوی خودتان را بگیرید و افکار و حرفهایتان را به دیگران تحمیل نکنید.
- اگر نمی دانید از کجا و چطور باید شروع به نوشتن کنید این روش را متحان کنید :
- هر زمانی که افکار زیادی به ذهنتان هجوم آوردند و شما را ترغیب به حرف زدن کردند آنها را روی کاغذ بیاورید.
- یادداشت برداری های روزانه به معنی آزاد کردن جریان فکر است.
- مهم نیست درباره چه چیزی یا چطور نوشته شوند، مهم این است که اجازه ندهید تبدیل به پرحرفی شوند.
- برای این کار می توانید هر چه که به ذهنتان می رسد را روی یک کاغذ یا در نوت پد گوشی و کامپیوترتان یادداشت کنید.
برای افزایش خودآگاهی هایتان مدیتیشن کنید.
هر روز چهار تا پنج دقیقه زمان صرف کنید و تمرینات مراقبه و مدیتیشن را برای مدیریت بهتر و بیشتر افکارتان به کار ببرید. از مدیتیشن می توانید به عنوان ابزاری برای کنترل ذهن و درمان پرحرفی تان استفاده کنید تا جلوی پرحرفی غیر قابل کنترل را بگیرد و به عبارت دیگر آن را درمان کنید.
- برنامه های زیادی وجود دارند که می توانید با نصب آنها تمرینات مدیتیشن را یاد بگیرید.
- برنامه هایی مثل: Insight Timer ، Calm و Headspace .
- اگر همیشه فقط در سکوت مطلق مدیتیشن می کنید این بار موقعیت های دیگر را هم امتحان کنید.
- مثلا سعی کنید وقتی زیر دوش حمام هستید افکارتان را متمرکز کنید.
- هر چه بیشتر تمرین کنید بیشتر و راحت تر می توانید خودتان را آرام کنید .
- بعد از مدتی می توانید پرحرفی هایتان را کنترل و درمان کنید و مانع از آزار دیگران شوید .
- همه اینها به خاطر تسلط پیدا کردن شما بر ذهن و افکارتان است.
به محیط اطرافتان توجه کنید.
یکی از روش های کلیدی و طبیعی برای آرام کردن ذهن قرار گرفتن در شرایطیست که توجه و تمرکز را به خود جلب می کند. بهترین راه برای این کار استفاده از محیط اطراف در جهت آرام کردن خودتان است.
- هر روز ده تا پانزده دقیقه بیرون بروید و نسیم خنک یا نور خورشید را روی پوستتان احساس کنید.
- به آسمان و شکل ابرها توجه کنید و سعی کنید تمرکزتان را متوجه محیط اطرافتان کنید.
- پیاده روی کردن در خیابان های شلوغ و گوش دادن به صداهای اطراف هم یکی دیگر از این تمرین های مفید است.
نشستن در سکوت را تمرین کنید.
اگر احساس می کنید با سکوت میانه خوبی ندارید بنابراین احتمالا اکثر اوقات بی اختیار دچار پرحرفی می شوید تا سکوت را بشکنید و به این ترتیب باعث آزار دیگران می شوید. اما باید یاد بگیریدکه سکوت کردن در بسیاری از مواقع موثر و مفید است.
- از دوستان نزدیکتان بخواهید که با هم در سکوت بنشینید و حرفی نزنید.
- لازم نیست برای این کار زمان مشخص کنید.
- آنقدر در این حالت بمانید تا احساس ناخوشایندتان نسبت به ساکت ماندن از بین برود .
- با این روش میتوانید تمرن کنید که به راحتی سکوت کنید.
یادتان باشد بین شنیدن و گوش کردن تفاوت های زیادی وجود دارد.
شنیدن یک عمل غیر ارادی است و مربوط به حس شنوایی شما می شود. اما گوش کردن تمام حواس شما و همینطور قلب و ذهن و روحتان را هم درگیر می کند.
- وقتی کسی با شما صحبت می کند کاملا به او توجه کنید .
- با حرکات صورتتان و تماس چشمی با او نشان بدهید که به حرفهایش علاقمندید.
- لزومی ندارد تمام مدت درباره خودتان حرف بزنید. گاهی اوقات به عقب تکیه بدهید و فقط گوش کنید.
گوش کردن به دیگران در واقع توجه کردن و متمرکز شدن روی آنهاست.
وقتی سعی می کنید کمتر حرف بزنید و بیشتر گوش کنید در واقع توجه خودتان را روی دیگران متمرکز کرده اید و دست از صحبت کردن درباره خودتان و افکارتان برداشته اید.
- شنونده خوبی بودن ۸۰% به گوش کردن به دیگران و قطع نکردن صحبت هایشان بستگی دارد و ۲۰% به دنبال کردن حرفهای طرف مقابل و نشان دادن علاقه برای شنیدن بیشتر.
- بدون اینکه به خودتان و اتفاقات گذشته یا اهداف آینده تان فکر کنید تمام توجهتان را به شخص مقابلتان معطوف کنید و به حرفهایش کاملا گوش بدهید.
به زبان بدن و تن صدای دیگران توجه کنید.
وقتی کسی حرف می زند به حالت های چهره او، بالا و پایین رفتن صدایش و نحوه صحبت کردنش توجه کنید و همزمان با گوش دادن به او به این تغییرات هم دقت کنید.
- اگر ناگهان تن صدا و لحن حرف زدن دوستتان یا کسی که در حال صحبت است تغییر کرد و متوجه شدید او دچار تنش یا اضطراب شده است سعی کنید او را آرام کنید.
- اگر او در میان صحبت هایش یکدفعه انرژی گرفت و صدایش بالاتر رفت سعی کنید شما هم خودتان را علاقمند نشان بدهید و با تکان دادن سرتان صحبت های او را دنبال کنید.
تمرین کنید دیگران را بدون قضاوت بپذیرید.
وقتی به کسی گوش می کنید واکنش های قضاوت گرایانه نشان ندهید و به جای ایجاد حس سرزنش و ملامت به آنها احساس آزادی و پذیرش بدهید.
- به دیگران احترام بگذارید .
- این را بدانید که قرار نیست در همه موارد با نظر بقیه موافق باشید.
- یادتان باشد که حرکات صورت و چشمهای شما و زبان بدنتان خیلی موثرتر و قوی تر از گفتارتان عمل می کند.
- پذیرش و قبول کردن دیگران لزوما به معنی موافق بودن با آنها در همه چیز نیست.
- بلکه به این معناست که می توانید درک کنید هر کسی عقاید و نظرات خودش را دارد .
- و اینکه شما به راحتی قادرید به این عقاید و نظرات گوش بدهید.
قبل از حرف زدن فکر کنید.
قبل از اینکه چیزی بگویید درباره آن فکر کنید و تصمیم بگیرید چه حرفی باید زده بشود و چه چیزی نباید گفته شود. یادتان باشد بعضی اوقات گوش دادن بهتر از صحبت کردن است و در واقع هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد.
- به نتایج گفتگوهای احتمالی تان فکر کنید .
- از خودتان بپرسید اگر این حرفها را بزنید چه اتفاقی خواهد افتاد؟
- مثلا از خودتان بپرسید: اگر چنین حرفی بزنم فایده ای هم دارد یا قرار است فقط چیزی گفته باشم؟
به دیگران نشان بدهید که مشتاق شنیدن حرفهایشان هستید.
وقتی کسی شروع به صحبت می کند به او توجه کنید و نشان بدهید که دوست دارید صحبتهایش را بشنوید. اگر کتاب می خواندید یا با تلفن همراهتان سرگرم بودید آن را کنار بگذارید و به حرفهای طرف مقابلتان گوش کنید.
- حواستان به زبان بدنتان باشد.
- موقع گوش دادن به دیگران کمی به سمت آنها خم شوید .
- به چشمهایشان نگاه کنید تا نشان بدهید کاملا گوشتان با آنهاست.
- هر جا لازم بود لبخند بزنید و سرتان را تکان بدهید تا حرفهای شخص مقابلتان را تایید کنید .
- با این کار میتوانید توجهتان را به او نشان بدهید.
- وقتی خودتان شروع به حرف زدن کردید از صحبتهای فرد مقابلتان بین جملاتتان استفاده کنید تا نشان بدهید به همه چیز گوش داده اید.
قبل از جواب دادن فکر کنید.
همیشه قبل از اینکه جواب دیگران را بدهید فکر کنید. خوب گوش کنید و موضوع را کاملا درک کنید و برای جواب دادن عجله نکنید.
- اگر کسی نظرتان را درباره چیزی می پرسد لازم نیست مدت زیادی پشت سر هم حرف بزنید.
- سعی کنید تا جای ممکن مختصر مفید جواب بدهید.
- بعضی وقتها می توانید بگویید: اجازه بده کمی فکر کنم.
- و بعد راجع به موضوع خوب فکر کنید و جواب مناسبی برای آن پیدا کنید.
وسط حرف دیگران نپرید.
وقتی کسی حرف میزند حرفهایش را قطع نکنید و اجازه بدهید کاملا صحبت هایش تمام شود و بعد شما شروع به حرف زدن کنید. مطمئنا خودتان هم دوست ندارید کسی وسط حرفهایتان بپرد و رشته کلام را از دستتان خارج کند.
- اگر هنگام صحبت طرف مقابلتان نکته ای به ذهنتان رسید که احساس می کنید حتما باید آن را بگویید می توانید جایی یادداشتش کنید تا بعد از اتمام صحبت های او به آنها اشاره کنید.
- می توانید از حرکات صورتتان هم برای نشان دادن اینکه تمایل به صحبت دارید استفاده کنید.
- به جای قطع کردن حرف بقیه سعی کنید با زبان بدنتان نشان بدهید که می خواهید چیزی بگویید .
- اگر حرف کسی را قطع کردید از او عذرخواهی کنید و بخواهید که ادامه بدهد.
هر حرفی را در جای مناسب خودش بزنید.
همیشه مرتبط با موضوع صحبت کنید و از پرداختن به مسائل بی ربط و حاشیه ای یا موضوعات گنگ و مبهم خودداری کنید. تا جای ممکن منظورتان را واضح و صریح به دیگران بفهمانید و جملاتتان را پیچیده نکنید.
- بعضی اوقات میان حرفهایتان وقفه ایجاد کنید و کمی سکوت کنید.
- سعی کنید حرفهایتان را مطابق با موضوع تنظیم کنید.
- مثلا اگر کسی قصد درددل کردن با شما را دارد شاید وقت خوبی برای اینکه خودتان هم از زمین و زمان بد بگویید و شکایت کنید نباشد.
- اگر نمی دانید که باید چه بگویید از پرسش های بیشتری برای واضح تر شدن حرفهای شخص مقابلتان استفاده کنید.
- مثلا بپرسید: چطور چنین اتفاقی افتاد؟ چرا این کار را کردی؟
- این سوالات باعث می شوند او بیشتر حرف بزند و شما بتوانید پرحرفی تان را کنترل کنید.
روش های افزایش تاب آوری در برابر سختی های زندگی
