به گزارش سایت خبری ساعد نیوز و به نقل از نی نی سایت،پاچنبری از بدو تولد با بد شکلی پا نمود پیدا می کند و در دنیا از هر هزار تولد ۱ تا ۲ نوزاد به این اختلال مادرزادی دچار می شوند. این بیماری مادرزادی در نوزادان پسر بیشتر از نوزدان دختر شایع است. اما پاچنبری چرا اتفاق می افتد و چگونه می توان آن را درمان کرد؟
پاچنبری چیست؟
پاچنبری بیماری مادرزادی است که در آن قسمت جلوی پا به سمت داخل و پايين چرخيده و پاشنه نيز به سمت داخل می چرخد. در این بیماری تاندون هایی که عضلات پا را به استخوان های مچ پا متصل می کنند کوتاه و سفت می شوند، همین باعث می شود مچ پا به داخل بچرخد. این بیماری هر دو پا را درگیر می کند. پاچنبری در همان هنگام تولد قابل تشخیص است، البته بسیاری از موارد آن در سونوگرافی های دوران بارداری تشخیص داده می شوند.
علت بروز پا چنبری در نوزادان چیست؟
هنوز دلیل مشخص و ثابت شده ای برای بروز این اختلال وجود ندارد، اما محققان معتقدند پا چنبری نتیجه ترکیبی از عامل های محیطی و ژنتیکی است. چون احتمال ابتلای نوزادان به این بیماری در خانواده هایی که سابقه ابتلا به این بیماری را دارند، بیشتر از بقیه است. بیشتر بخوانید اختلال پاچنبری نوزدان پسر چیست؟
پاچنبری باعث چه تغییراتی در پا نوزاد می شود؟
اختلال پاچنبری باعث کوتاه شدن تاندون ها یا زردپی های پشت پا و سمت داخلی مچ پا و کف پا می شود. همچنین در پشت پا و سمت داخل مچ پا غلاف تاندون ها کوتاه و ضخیم می شوند، کپسول مفاصل این نواحی کوتاه می شوند و عضلات پشت ساق و کف پا هم کوتاه و لاغر می شوند. در شکل مفاصل مچ و کف پا هم تغییراتی ایجاد می شود به این شکل که مفصل تالوناویکولر دچار دررفتگی یا نیمه دررفتگی می شود. در این مفصل استخوان ناویکولر که در جلوی استخوان تالوس قرار دارد به سمت داخل جابجا شده و به قوزک داخلی مچ پا نزدیک تر می شود. پاچنبری به دو دسته اصلی تقسیم می شود:
پاچنبری منفرد
شایع ترین نوع این بیماری است و در کودکانی بروز می کند که مشکل پزشکی دیگری ندارند.
پاچنبری غیرمنفرد
به همراه انواع مختلفی از بیماری ها یا اختلالات عصبی عضلانی، مانند آرتروگریپوز و اسپینا بیفیدا ( مهره شکاف دار) رخ می دهد.
پاچنبری چه نشانه هایی دارد؟
علائم در پاچنبری کاملا واضح و مشخص است.
پا به طرف داخل میچرخد
کف پا به سمت داخل و یا حتی بالا قرار می گیرد
پا و ساق طرف مبتلا کوتاه تر و لاغرتر از طرف سالم هستند
پاشنه پا کوچک می شود و به سمت داخل می چرخد
پا چنبری با چه عوارضی همراه است؟
توانایی حرکتی
توانایی حرکتی کودکان با عارضه پاچنبری محدودتر از بقیه کودکان است.
کوچک شدن پا
پای دچار عارضه یک تا یک و نیم سایز کوچک تر از پای سالم است. به همین دلیل کودک در پوشیدن کفش و راه رفتن دچار مشکل می شود.
پاچنبری چگونه درمان می شود؟
پزشکان متخصص معتقدند پاچنبری، با هر شدتی یا از هر نوعی که باشد باید حتما درمان شود. اگر پاچنبری درمان نشود ، کودک به جای اینکه روی کف پا هایش را برود، روی کناره مچ پاها راه خواهد رفت. به همین دلیل زوائد استخوانی دردناکی در مچ پاهای او به وجود می آید و دیگر نمی تواند کفش بپوشد و همیشه درد و سخت راه رفتن را به همراه دارد. اما بهترین روش های درمان این عارضه به شرح زیر است:
روش پونستی
پرکاربردترین تکنیک مورد استفاده در دنیا روش پونستی است.در این روش از کشش ملایم و گچ گرفتن برای اصلاح تدریجی بدشکلی پا استفاده می شود. بهترین زمان برای استفاده از روشی پونستی کمی پس از تولد است، البته نوزادانی در سنین بالاتر هم با این روش به خوبی درمان شده اند. د راین روش پای نوزاد به آرامی کشیده می شود تا در وضعیت صحیح قرار بگیرد. سپس از انگشتان پا تا ران گچ گرفته می شود تا پا در جای خود ثابت بماند. هر هفته این پروسه که شامل کشیدن، اصلاح وضعیت و گچ گرفتن است تکرار می شود، تا زمانی که بهبود چشمگیری در وضعیت پا حاصل شود. ۶ تا ۸ هفته زمان لازم است تا نشانه های بهبودی ظاهر شود.
آزاد کردن تاندون آشیل
پس از گچ گرفتن، بیشتر نوزادان برای آزاد کردن تاندون آشیل از سفتی و کوتاهی دائمی به یک عمل جراحی جزئی نیاز دارند. در این جراحی پزشک از ابزار بسیار نازکی برای برش دادن تاندون استفاده می کند. برش بسیار کوچک است و نیاز به بخیه ندارد. پا را دوباره گچ می گیرند تا زمان بهبودی تاندون، که حدود ۳ هفته طول می کشد، از آن محافظت شود.
روش فرانسوی
یکی دیگر از روش های درمان پاچنبری روش فرانسوی است که شامل کشش، متحرک سازی و نواربندی می شود. روش فرانسوی باید تحت نظر یک متخصص طب فیزیکی انجام شود. درمان به روش فرانسوی هم مثل روش پونستی کمی بعد از تولد آغاز می شود . پای نوزاد باید هر روز کشیده و دستکاری شود، و با نوار چسب مخصوص بسته شود تا دامنه حرکت به دست آمده با استفاده از دستکاری حفظ شود. پس از نواربندی هم، یک اسپلینت پلاستیکی بر روی نوار چسب گذاشته می شود.با این روش وضعیت پای بیشتر نوزادان پس از ۳ ماه به طور بهتر می شود.
عمل جراحی
با اینکه بیشتر موارد پاچنبری با استفاده از روش های غیرجراحی درمان پذیر است، اما گاهی اوقات این بدشکلی را نمی توان با این روش ها به طور کامل اصلاح کرد، یا ممکن است عارضه دوباره عود کند. در بعضی موارد هم بدشکلی پا در بعضی از نوزادان آنقدر شدید است که به کشش پاسخ نمی دهد. در چنین موقعیتی پزشک متخصص برای تنظیم تاندون ها، رباط ها و مفاصل پا جراحی را انتخاب می کند.