موهای ابرو هم مانند موهای سایر نواحی بدن می تواند دچار ریزش شود. علل متعددی وجود دارند که باعث ریزش موقت یا دائمی ابرو می شوند. در بعضی از موارد، عللی که می تواند ریزش موهای سر را به دنبال داشته باشد، در ریختن موهای ابرو و حتی مژه هم نقش دارد. تغذیه نامناسب، کمبود ویتامین و ریزمغذی ها (از جمله ویتامین های گروه D،E،B، روی و آهن)، استرس های روانی و فیزیکی، اختلالات روان پزشکی مانند تریکوتیلومانیا یا کندن ناخودآگاه مو توسط خود فرد، انواع کم خونی به ویژه کم خونی فقر آهن و برخی بیمارهای التهابی یا قارچی، ایجاد فولیکولیت یا عفونت فولیکول مو، درماتیت سبوره یا شوره و التهاب پوست سر، برخی بیماری های خودایمن، آسیب های ناشی از ضربات در حوادث و تاتو، وجود جوشگاه یا جراحتی در ناحیه ابرو، استفاده از مواد آرایشی نامرغوب یا استفاده مکرر از رنگ مو از علل مشترک در ریزش مو و ابرو هستند.
ریشه های ریزش ابروها
1- مهم ترین درماتیت های پوستی مانند آتوپیک، سبورئیک، بیماری پسوریازیس و پدیده تلوژن افلوریم که نوعی ریزش موقت ساقه مو است، معمولاً به دنبال استرس و... اتفاق می افتند.
2- ریزش ابرو همیشه ناشی از بیماری های پوستی نیست و ممکن است عوارض بیماری های داخلی زیادی باشد.مشکلات هورمونی مثل اختلال در عملکرد تیرویید، بارداری، داروهای پیشگیری کننده از بارداری و... نیز می توانند چنین عارضه ای ایجاد کنند.بیماری های عفونی و خودایمنی نیز می توانند روی فولیکول مو تأثیر بگذارند.
3- شیمی درمانی نیز یکی از عواملی است که باعث ریزش ابروها می شود. این نوع ریزش درمان ندارد و بیمار فقط باید صبر کند تا طول دوره درمانی تمام شود.سرطان های مهاجم مانند لنفوم و لوسمی نیز جدا از درمان هایی مانند شیمی درمانی می توانند باعث ریزش ابروها شوند.
4- سرطان های پوستی مانند BCC و SCC یا سارکومکاپوزی نیز باعث ریزش ابروها می شوند.
5- عفونت های قارچی، باکتریال مانند شپش، سیفلیس نیز باعث ریزش ابرو می شوند.البته این موضوع قابل توجه است که همه بیماریهای پوستی روی فولیکول مو اثر نمی گذارند؛ بعضی از آنها مانند اگزما بهدلیل اینکه بیمار مجبور است ناحیه را بخاراند، باعث ریزش مو می شوند.
مراحل کاشت ابرو چیست؟
6- تومورهای پوستی که به سرعت رشد می کنند نیز باعث خالی شدن ابرو از مو می شوند زیرا در این موارد مو قادر نیست به لایه نفوذ کند.
7- بیماری اسکلروز بدلیل ایجاد زخم روی پوست باعث از بین رفتن فولیکول مو و ریزش ابرو می شود.زخم ممکن است از نوع کلوئیدی یا گوشت اضافه باشد. در این مواقع نیز گوشت اضافه مانع رویش ابرو می شود.
8- مصرف داروهای ضدفشارخون پروپرانولول، کاپتوپریل، کلومیدین، داروهای روانپزشکی و استفاده از فلزات سنگین مثل طلا، نقره، آرسنیک و ید نیز ممکن است باعث ریزش مو شوند.
9- مصرف بیش از حد مواد معدنی مانند ویتامینB و مشتقات ویتامین A که در دارویی مانند ایزوترتینویین وجود دارد نیز برای موها مضر است.
10- گاهی ممکن است بیمار بعد از جراحی و به علت استفاده از داروی بیهوشی هالوتان دچار ریزش ابرو، مژه و... شود. این مشکل نیز موقتی است و نگرانی ندارد.
11- یک عادت رفتاری نیز در بعضی از افراد وجود دارد که بیمار خودش موهای بخشی از موی سر یا سبیل، ابرو و مژه را می کند.این افراد باید به روانپزشک ارجاع داده شوند زیرا تداوم این کار ممکن است باعث از بین رفتن همیشگی فولیکول مو شود.
12- ضربه های فیزیکی، سوختگی، تصادف، حرارت، عوامل شیمیایی و الکتریکی و ابرو برداشتن خانم ها طی چند سال روی فولیکول ابرو تأثیر می گذارد و ممکن است فولیکول برای همیشه از بین برود.
13- درمان ریزش ابرو از روی یافتن علت های ایجاد کننده آن است.در واقع، وقتی پزشک با چنین مواردی مواجه می شود حتماً باید علت اصلی ریزش مو را بیابد، وگرنه درمان بی تاثیر خواهد بود.
درمان ریزش موی ابرو
درمان ریزش ابروها انواع مختلفی دارد. برخی از این درمان ها از ریزش بیشتر ابروها جلوگیری می کنند.درمان نازک شدن ابرو بر رشد مجدد متمرکز شده است. درمان های موجود انواع مختلف دارند، از داروهای موضعی گرفته تا جراحی. یکی از درمان های رایج ریزش ابرو، روگائین است.این دارو به صورت مایع یا لوسیون موجود است. برخی معتقدند که این دارو برای جلوگیری از ریزش ابرو و کمک به رشد مجدد آن پس از چند ماه استفاده مستمر فوق العاده است.برخی افراد برای متوقف کردن ریزش ابرو از لاتیس استفاده می کنند که تنها داروی تجویزی برای رشد مژه است. درمان با لاتیس علاوه بر رشد مجدد ابروها موجب تیره شدن پوست زیر آن ها هم می شود که موجب تیره تر و درنتیجه ضخیم تر دیده شدن ابروها می شود.بهتر است به یک متخصص مراجعه کنید. بهترین درمان، ابتدا علل ریزش مو را هدف قرار می دهد و هر دارویی ابتدا ریشه مشکل را درمان می کند.دارو، علت ریزش ابرو را از بین می برد و هنگامی که هنوز ابروها مثلاً در اثر اگزما در حال ریزش هستند، موجب رشد دوباره آن ها می شوند.
اگر داروهای خانگی را ترجیح می دهید و مطمئن شده اید که ریزش موی ابروهایتان موقتی است برای تحریک رشد مو می توانید از داروهای خانگی استفاده کنید. متأسفانه در برخی موارد مانند اثر زخم ناشی از سوختگی یا موارد حاد آلوپسی، ریزش ابرو دائم است و داروهای خانگی تأثیری ندارند. می توانید به گزینه جراحی ترمیم ابرو فکر کنید که همان کاشت مو برای ابروهاست.
