دردسر‌های دفن زن ۳۵۰کیلویی

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از روزنامه جام جم، پس از داریوش بایمانی که لقب چاق ترین مرد ایران را با وزن 340 کیلو یدک می کشید و بعد از عمل جراحی بای پس معده فوت شد، این بار نوبت لیلا شجاعی ساکن روستای کوخان شهر بانه بود که با وزن 350 کیلو، نامش به عنوان یکی از چاق ترین زنان ایرانی مطرح شود. البته عمر او هم به دنیا باقی نبود و چند روز پیش با وجود تلاش های عوامل اورژانس جان خود را از دست داد.

لیلا دومین همسر سعید 62 ساله بوداولین همسرش فوت کرد و بعد با لیلا ازدواج کرد . 9 سال از زندگی زناشویی شان می گذشت که پیرمرد برای بار دوم همسرش را از دست داد. او در گفت وگو با جام جم در مورد همسرش لیلا گفت:« یک روز که به به بازار بوکان رفته بودم، او را دیدم که مشغول دستفروشی بود. خودم گدا هستم و از این راه اموراتم را می گذرانم. از او خوشم آمد و پیشنهاد ازدواج دادم.

پدر و مادر لیلا فوت شده بودند، اما با اطلاع خواهر و برادرش با او ازدواج کردم و بعد او را به روستای محل زندگی ام در کوخان بانه بردم. لیلا به خاطر چاقی و وزن بالایی که داشت، نه می توانست غذا درست کند و نه به من و خانه رسیدگی می کرد. برای همین هر هفته دو بار خواهرم به خانه ام می آمد و کمبودهای زندگی ام را برطرف می کرد. لیلا حتی نمی توانست به دستشویی برود یا حمام کند. برای همین وقتی در خانه بودم، به او کمک می کردم تا نیازهایش را رفع کند.»

روز حادثه، حال لیلا بد شده بود و احساس سرگیجه می کرد. همسرش که متوجه شرایط او شده بود، با اورژانس تماس گرفت:« آمبولانس که آمد، هیچکس نمی توانست لیلا را بلند کند و داخل آمبولانس بگذارد، از بس که چاق و بزرگ بود، حتی داخل آمبولانس هم جا نمی شد. خیلی تلاش کردند او را زنده نگه دارند، اما نشد و فوت کرد. بعد از مرگ او، با خواهر و برادر خودم و لیلا تماس گرفتم اما کسی نیامد. برای همین، شهرداری خودش لیلا را کفن و دفن کرد. من لیلا را خیلی دوست داشتم. با این که به خاطر چاقی، در خانه کار نمی کرد، اما از مرام مردانگی به دور بود که او را طلاق دهم و برای همین تا آخرین لحظه کنارش بودم.»

کفن و دفن بیمار با کمک شهرداری بانه

دکتر محمد شاه ویسی، مدیر شبکه بهداشت و درمان شهر بانه درباره این خبر گفت: «بیمار، خانمی بود که 10 سال زمینگیر بود و سابقه ناراحتی های مزمن قلبی ،تنفسی و هایپرلیپیدیمی شدید داشت. این اولین باری نبود که برای رسیدگی به بیمار با اورژانس تماس می گرفتند و رسیدگی به وضعیت اوسابقه داشت. این بار نیز به علت تنگی نفس و درد سینه تماس گرفته بودندکه البته طبق اعلام و معاینات پزشک بیمار علائم کرونایی نداشت. دو روز قبل ساعت 11 و 48 دقیقه با پایگاه 115 منطقه کانی سور تماس گرفته شد و ساعت 12 و 1 دقیقه همکاران به روستای کوخان در بانه اعزام شدند. در محل، همکاران و اطرافیان موفق نشدند بیمار را به دلیل وزن بسیار بالا و ابعادی که داشت، به آمبولانس انتقال دهند.

پس از مدتی، حال بیمار نامساعد شد و همکاران عملیات احیاء را آغاز کردند که 40 دقیقه طول کشید، اما متاسفانه موفقیت آمیز نبود و بیمار ساعت 14 و 15 دقیقه فوت شد. پس از فوت، همکاران، او را با آمبولانس آتش نشانی به سردخانه بیمارستان صلاح الدین ایوبی شهر بانه منتقل کردند، اما به دلیل ابعاد بیمار، از در سردخانه رد نشد. به همین دلیل، در همان آمبولانس هماهنگی های لازم با پزشکی قانونی و دادگاه انجام شد تا پزشکی قانونی در همان آمبولانس او را معاینه کنند. پزشکی قانونی نیز پس از معاینه فرد فوت شده و تنظیم صورت جلسه های آگاهی و به دستور دادگاه، گواهی فوت را صادر کرد و توسط شهرداری بانه و با هزینه این سازمان به خاک سپرده شد.»