درمان اختلال نعوظ با منیزیم

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، اختلال در نعوظ آلت یعنی عدم توانایی در نعوظ یا نگه داشتن نعوظ سفت است که منجر به ناتوانی از رابطه جنسی با شریک جنسی بشود.

اختلال نعوظ گاه به گاه نسبتا رایج است و می تواند به دلایل مختلف از جمله خستگی ، استرس، بی علاقگی و بیماری های مختلف جسمی اتفاق بیفتد. اما اگر این اختلال تکرار شود می تواند نشانه بیماری هایی باشد که نیاز به درمان دارند.

اختلال نعوظ نشانه چیست؟

اختلال نعوظ (Erectile Dysfunction) بیماری نیست بلکه علامت یک بیماری در فرد می باشد، به عبارتی فردی که سال های متمادی مبتلا به دیابت یا بیماری قلبی باشد مبتلا به اختلال نعوظ می گردد.

با بهبودی بیماری قلبی یا دیابت بسیاری از این بیماران بدون مصرف دارو بهبود می یابند.

48 درصد افراد مبتلا به اختلالات خواب، دچار اختلال نعوظ می شوند. در حالیکه افرادی که نعوظ های شبانه در آنها کاهش یافته دارای اختلال خواب هستند، لذا اصلاح سندروم آپنه (اختلال در تنفس شبانه) باعث بهبود اختلال نعوظ می شود. نقش اختلال نعوظ و بیماری عروق کرونر بر خلاف آنچه تصور می شود، با توجه به سن و جنسیت بیشتر از معمول است.

اختلال نعوظ با افزایش سن و چند فاکتور مساعد کننده آترواسکلروز عروق همراه می باشد که شامل: استعمال دخانیات و دیابت می باشد. هر فردی که هر کدام از این فاکتورها را داشته باشد 4 برابر بیشتر شانس ابتلا به اختلال نعوظ را خواهد داشت.

اختلال نعوظ اغلب با پرسیدن سوالاتی در مورد سابقه جنسی فرد و انجام معاینات جسمی تشخیص داده می شود. به علاوه آزمایشاتی برای بررسی سطح هورمون ها در بدن انجام می شود. یک ارزیابی روانشناختی نیز می تواند وضعیت روحی و روانی فرد را بررسی کند و عوامل روحی که باعث بروز اختلال نعوظ شده اند را مشخص کند.

منیزیم و اختلال نعوظ

منیزیم یک ماده معدنی است که مسئول تنظیم بسیاری از واکنش های بدن است، از جمله:

سنتز پروتئین

عملکرد عضلانی و عصبی

کنترل قند خون

تنظیم فشار خون

منیزیم در خوراکی هایی مانند آجیل، دانه ها و سبزیجات دارای برگ سبز یا مکمل های غذایی و دارویی مختلف موجود است.

در سال 2006مرکز بین المللی دانشگاه باب جونز Bob Jones University یا BJU پژوهشی را منتشر کرد که احتمال ارتباط بین سطح منیزیم پایین و انزال زودرس را نشان می داد. نتایج این بررسی مختصر بی نتیجه باقی ماند، اما این بررسی بحث هایی را در مورد ارتباط بین منیزیم و اختلال نعوظ در بسیاری از منابع آنلاین آغاز کرد.

بررسی تازه ای برای حمایت از این ادعاها انجام نشده است. در پایان شواهد کمی وجود دارد که نشان می دهند مصرف منیزیم بیشتر به بهبود اختلال نعوظ کمک می کند.

عوارض جانبی منیزیم

اگر صرفه نظر از مکمل های منیزیم را انتخاب می کنید، بسیار کار عاقلانه ای است (بهتر است از مکمل های منیزیم استفاده نکنید). مصرف زیاد منیزیم موجود در منابع غذایی تهدید کمی برای سلامت شما محسوب می شود. کلیه های شما به بدن کمک می کنند تا از طریق ادرار خود را از شر مواد اضافی رها کند.

دریافت بیش از حد منیزیم از مکمل ها یا منابع دارویی باعث بروز عوارض ناخوشایند گوارشی خواهد شد.

عوارض مصرف زیاد مکمل های منیزیم:

اسهال

تهوع

گرفتگی معده

اگر دچار مشکل کلیوی هستید، مصرف زیاد منیزیم ممکن است خطرناک باشد. قبل از مصرف مکمل ها یا داروهای بدون نسخه حاوی منیزیم با پزشک مشورت کنید.

بهترین حالت برای حفظ سطح مناسب منیزیم در بدن انتخاب یک رژیم غذایی سالم و سرشار از میوه ها، سبزیجات، حبوبات و دیگر غذاهای غنی شده از مواد معدنی است.

شواهد کمی نشان می دهند مصرف منیزیم بیشتر به بهبود اختلال نعوظ کمک می کند

اگر نگران کمبود منیزیم هستید:

پزشک می تواند با انجام آزمایش خون سطح منیزیم را در بدن شما مشخص کرده و در صورت لزوم برای حفظ سلامت عمومی شما، مکمل های مناسب را تجویز کند.

گزینه های درمانی برای اختلال نعوظ

اگر از اختلال نعوظ رنج می برید، اعمال تغییرات ساده در سبک زندگی می تواند کمک کننده باشد.

- اگر سیگار می کشید، همین امروز آن را ترک کنید. زمانی که دچار مشکل نعوظ هستید، مصرف الکل و مواد مخدر را کنار بگذارید.

- به طور منظم ورزش کنید. حرکت دادن بدن به کاهش وزن کمک می کند، سطح کلسترول و فشار خون را کاهش می دهد و سطح انرژی را افزایش داده و به برطرف شدن اضطراب و مشکلات خواب کمک می کند.

- استرس خود را کاهش دهید. بدن به روش های مختلف با استرس مقابله می کند.

- یک رژیم غذایی سالم انتخاب کنید.

- به پزشک مراجعه کنید تا مسائل جسمی که ممکن است باعث بروز اختلال نعوظ باشند را شناسایی کند.

علاوه بر تغییر در سبک زندگی روش های درمانی مختلفی هم وجود دارد که پزشک توصیه خواهد کرد.

درمان اختلال نعوظ با داروها

داروهای خوراکی مختلفی وجود دارد که به افزایش گردش خون به سمت آلت تناسلی کمک می کند. این داروها عبارتند از:

سلدنافیل sildenafil (ویاگرا Viagra)

تادالافیل tadalafil (سیالیس Cialis)

واردنافیل vardenafil (Levitra)

آوانافیل avanafil (ستندرا Stendra)

این داروها دارای عوارض جانبی هستند، از جمله سردرد، ناراحتی معده و گرفتگی بینی. به علاوه با داروهای دیگر نیز تداخل خواهند داشت. با این حال بسیاری از مردان از این داروها بدون مشاهده هیچ عارضه ای مصرف کرده اند.

همچنین انواع مختلف دارو وجود دارند که می توانید با سوزن به بدن تزریق کنید یا به شکل شیاف استفاده کنید. تستوسترون درمانی گزینه دیگری است که زمانی استفاده می شود که اختلال نعوظ به دلیل پایین بودن سطح هورمون تستوسترون بروز کرده است.

درمان های غیر دارویی اختلال نعوظ

اگر داروها موثر واقع نشوند، پزشک ممکن است برخی گزینه های درمانی زیر و خطرات همراه آنها را روی فرد مبتلا به اختلال نعوظ بررسی کند:

- استفاده از یک پمپ بر روی آلت تناسلی که از طریق کشیدن خون به آلت تناسلی نعوظ را ایجاد می کند.

-ایمپلنت آلت تناسلی* یا کاشت آلت تناسلی یا پنایل ایمپلنت penile implant که شامل میله های قابل تورم یا نیمه سخت است که برای نعوظ در زمان نیاز استفاده می شوند.

- جراحی که زمانی انجام می شود که وجود مشکلات گردش خون مانع نعوظ می شود.

* ایمپلنت آلت تناسلی penile implant : دو سیلندر در آلت تناسلی قرار داده می شوند که به یک پمپ واقع در کیسه بیضه و یک مخزن نصب شده در زیر عضلات کشاله ران، وصل هستند. یک فشار ساده به پمپ، باعث می شود تا سیلندرها، از محلول سالین (محلول نمکی) که در مخزن نصب شده ، وجود دارد، پرشده و ایجاد نعوظ میکند. بعد از ارتباط جنسی ، میتوان به وسیله همان پمپ ، سیلندرها را تخلیه کرد. در این روش احتمال بروز عفونت وجود دارد.