اگر در مایع منی، هیج اسپرمی وجود نداشته باشد فرد مبتلا به آزواسپرمی است. انسداد در مسیر خروج اسپرم‌ها، مشکلات هورمونی، اختلال در انزال و مشکلات ساختاری و عملکردی بیضه‌ها از دلایل ایجاد آزواسپرمی است. برخی از علل ایجاد کننده آزواسپرمی قابل درمان هستند و در نتیجه درمان آن‌ها توانایی باروری فرد حفظ میشود.
بی نطفگی نوعی ناباروری در مردان است که پس از ارگاسم اسپرم در انزال یا مایع منی یافت نمی‌شود. اگرچه این یک بیماری بسیار نادر است ، اما تعداد صفر اسپرم یا آزواسپرمی یک شکل بسیار شدید ناباروری است (بیماری که ممکن است از هر 10 مردی که دچار ناباروری مردان است، 1 نفر به آن مبتلا باشد). مردانی که از این بیماری رنج می‌برند ، معمولاً دارای مقدار مایع منی یا مایعات نرمالی هستند و ممکن است تا زمان آزمایش خود از این مشکل آگاه نباشند. اگر همسر شما دارای مشکلات ناباروری است ، آزواسپرمی میتواند دلیلی برای همین مسئله باشد. با این وجود ، گزینه‌های درمانی در دسترس است که ممکن است به او باروری و بچه دار شدن شما کمک زیادی نماید.
ناتوانی باردار شدن شریک
افزایش چربی بدن، موی بدن و بافت پستان
ترشح شفاف، آبکی یا سفید از آلت تناسلی
احساس توده یا تورم بر روی اسکروتوم که شبیه به یک کیسه کرم می باشد (واریکوسل)
استرس یا فشار عاطفی از ناتوانی در داشتن بچه
بیضه های کوچک، نرم و یا عدم وجود بیضه
وریدهای بزرگ، پیچ خورده و قابل دید بر روی اسکروتوم (واریکوسل)
از علل بالقوه ایجاد آزواسپرمی می توان برخی بیماری‌های ژنتیکی مانند: سندرم کلاین فلتر، درمان‌های پزشکی مانند: شیمی درمانی و پرتودرمانی، داروها، برخی مواد اعتیاد آور و برخی ناهنجاری های آناتومیکی مانند: واریکوسل یا عدم وجود وازدفران را نام برد.یکی از شایعترین علل آزواسپرمی وازکتومی است. در وازکتومی اسپرم‌ها نمی‌توانند به مایع منی در هنگام انزال بپیوندند.
علل انسدادی ایجاد آزواسپرمی:
ضربه یا آسیب به این مناطق
عفونت‌ها
التهاب
جراحی‌های قبلی در ناحیه لگن.
ایجاد کیست.
وازکتومی (یک روش دائمی پیشگیری از بارداری که در آن برای جلوگیری از جریان اسپرم وازدفران بسته میشود).
فیبروز کیستیک
علل غیرانسدادی آزواسپرمی :
علل ژنتیکی مانند سندروم کلاین‌فلتر، کالمن و حذف کروموزوم Y
عدم تعادل هورمونی و اختلالات غدد درونریز، از جمله هیپوگنادیسم هیپوگنادوتروپیک، هایپرپرولاکتینمی و مقاومت به آندروژن‌ها
مشکلات انزالی مانند انزال رتروگرید در اثر مصرف داروهایی مانند: تامسولوسین
واریکوسل
بیماری‌های کبدی و کلیوی
بیماری‌های بیضه مانند اورکیت ناشی از اوریون، تومور بیضه، پیچش بیضه، بیضه نزول نکرده و عدم تشکیل بیضه‌ها
دیابت
اگر پزشک شک دارد که شخصی آزواسپرمی دارد ، ممکن است از او خواسته شود که آنالیز مایع منی را انجام دهد. همسر شما باید نمونه منی را در یک ظرف مخصوص تهیه کند ، سپس برای آزمایش به آزمایشگاه ارسال میشود. اگر در نمونه تعداد اسپرم وجود نداشته باشد ، احتمال زیادی وجود دارد که او بی نطفگی داشته باشد. با این حال ، پزشک ممکن است بعد از دو ماه آزمایش را تکرار کند تا مطمئن شود که هیچ اسپرمی وجود ندارد. علاوه بر آزمایش نمونه مایع منی ، پزشک همچنین ممکن است چند آزمایش دیگر انجام دهد که شامل موارد زیر است:
انجام معاینه فیزیکی برای بررسی بیضه‌ها
انجام برخی آزمایشات خون برای تعیین سطح FSH و تستوسترون. پزشک همچنین ممکن است میزان استروژن و پرولاکتین را بررسی کند
بررسی سوابق پزشکی برای آگاهی از بیماری‌های دوران کودکی یا سابقه قبلی بیماری‌های مقاربتی
انجام سونوگرافی TRUS یا سونوگرافی ترانس رکتال برای بررسی وجود هرگونه انسداد در دستگاه تولید مثل
انجام آزمایش کاریوتایپ و در برخی موارد ، حتی آزمایش ژنتیکی برای بررسی احتمال وجود هرگونه بیماری ژنتیکی وراثتی که منجر به آزواسپرمی مادرزادی شده باشد.
در بعضی موارد ، پزشک ممکن است انجام بیوپسی بیضه را توصیه کند
درمان ازواسپرمی یا بی نطفگی به طور عمده به علت بیماری بستگی دارد.
برخی موارد آزواسپرمی به خوبی به داروهایی مانند انزال رتروگراد پاسخ می‌دهند. جدا از مصرف داروهایی برای آزواسپرمی ، درمان‌های هورمونی گاهی اوقات در تحریک رشد اسپرم مثمر ثمر هستند.
اگر از آزواسپرمی انسدادی رنج می‌برید ، پزشک ممکن است گزینه‌های درمانی جراحی میکروسکوپی را برای اصلاح اتصالات قطع شده یا مسدود شده پیشنهاد دهد. جراحی‌ها اغلب در بهبود انزال رتروگراد یا حتی برای درمان یا از بین بردن واریکوسل مفید هستند.
در صورت انزال رتروگراد ، در صورت عدم امکان درمان ، پزشک ممکن است پیشنهاد کند که اسپرم از ادرار پس از انزال خارج شود و با توجه به تعداد اسپرم موجود یا اینکه مشکلات باروری زنانه وجود دارد یا نه ، پزشک ممکن است IVF یا درمان تلقیح داخل رحمی (IUI) را پیشنهاد کند.
ممکن است از استخراج اسپرم بیضه یا TESE برای استخراج مستقیم سلول‌های اسپرم از بیضه استفاده شود. قبل از انجام عمل آرام سازی یا بیهوشی عمومی انجام خواهد شد. پزشک یک برش کوچک در کیسه بیضه ایجاد کرده و از بیضه‌های شما بافت خارج می‌کند. این بافت از نظر سلول‌های اسپرم مورد بررسی قرار می‌گیرد و اگر بلافاصله استفاده نشود ، با انجماد محافظت میشود.
گزینه احتمالی دیگر استفاده از اهدا جنین است. جنین اهدا شده به رحم زن (یا یک رحم جایگزین) منتقل میشود. در صورت انتخاب استفاده از اهدا جنین ، هیچ یک از والدین مورد نظر از نظر ژنتیکی با کودک ارتباط ندارند.
