دشت شیمبار که به بهشت گمشده خوزستان نیز شهرت دارد، منطقه‌ای است حفاظت شده و خوش منظره واقع در 100 کیلومتری مسجد سلیمان که در مرز میانی استان‌های چهارمحال و بختیاری و خوزستان قرار گرفته و با مناظر رویایی، طبیعت تماشایی و تعدد و تنوع بسیار بالای گونه‌های گیاهی و جانوری خود توانسته است به یکی از جاهای دیدنی مسجد سلیمان در نوب کشورمان مبدل گردد. دشت شیمبار از جاذبه‌های طبیعی و اماکن دیدنی جنوب غربی کشورمان است که با وسعتی برابر با 50 هزار کیلومتر مربع در 100 کیلومتری مسجد سلیمان و 45 کیلومتری شهر قلعه خواجه واقع در بخشی کوهستانی در امتداد سلسله کوه‌های زاگرس قرار گرفته است.
این منطقه که در دامنه کوه دلا واقع شده است، و دارای چشمه‌های خروشان، جنگل‌های سرسبز و انبوه، آبشارهای باشکوه و کوه‌های مرتفع می‌باشد. دشت شیمبار که با نام شیرین بهار نیز شناخته می‌شود، یکی از جذاب‌ترین مقاصد طبیعت‌گردی و جاهای دیدنی مسجد سلیمان است. جنگل‌های پوشیده از درختان بلوط، بادام، بوته‌های وحشی، انواع قارچ و مرکبات، انگور کوهی، توت، انار و سیب، از جلوه‌های بینظیر طبیعت در این منطقه هستند. از طرف دیگر، کوه‌های سر به فلک کشیده منطقه که پوشیده‌اند از گل‌ها و بوته‌های متنوع، از بهترین گزینه‌ها برای کوهنوردی به شمار می‌آیند. حیات وحش دشت نیز جالب توجه است و به زیبایی طبیعی منطقه می‌افزاید.
پوشش گیاهی دشت شیمبار شامل درختان بلوط، بادام کوهی، مهلو، ارزن، افرا، اسفندان، بنه، کلخنگ و جاز است. همچنین دشت جنگی شیمبار درختان خودرویی مانند توت، سیب، انگور و انجیر دارد.در گذشته انواع خرس، گرگ، کفتار، گله‌های گراز و پرندگان شکاری مانند عقاب و کرکس در دشت شیمبار زندگی می‌کردند؛ به‌نحوی که هر کسی جرات ورود به قلب جنگل شیمبار را نداشت.
تالابی زیبا و شگفت‌انگیز در منطقه حفاظت شده شیمبار و 80کیلومتری شمال شرق مسجدسلیمان شکل گرفته است. به‌لطف بارش‌های سنگین پاییز و زمستان و آب‌وهوای کوهستانی، تالاب شیمبار در همه فصل‌های سال پرآب است. وسعت این تالاب به 2000 هکتار می‌رسد. چند رود سطحی از این تالاب جدا و در ادامه مسیر با سد شهید عباسپور یکی می‌شوند. تالاب چشمگیر شیمبار تنوع جانوری و گیاهی جالبی دارد. گونه‌های متنوعی از پرنده‌های مهاجر مهمان ناخوانده تالاب هستند. می‌توانید حوالی تالاب پرنده‌هایی مثل پلیکان، چلچله و کشیمیان را ببینید. این تالاب تماشایی در افزایش گونه‌های جانوری منطقه شیرین بهار هم نقش دارد. سنجاب ایرانی، کل و بز، پلنگ، خرس، کبک و تیهو از حیوان‌هایی هستند که نزدیک تالاب زندگی می‌کنند. دریاچه سد شیمبار، از دیگر زیبایی‌های طبیعت در این منطقه است. شکل‌گیری این سد به 2000 سال قبل برمی‌گردد. طبق گفته زمین‌شناس‌ها این سد به‌خاطر لغزش پوسته زمین و کوه دلا و مسدودشدن مسیر دره به وجود آمده است. به‌خاطر این اتفاق، راه‌آب‌ها مسیری برای خروج از دره نداشتند. سد زیبای شمبار با جمع‌شدن آب در این فرورفتگی شکل گرفت. وسعت این سد به 10 کیلومترمربع می‌رسد و موقعیت آن در شهرستان اندیکا است.
با آب‌شدن برف‌ها، رودها و چشمه‌های متعدد و دائمی در این منطقه جاری می‌شوند. این رودها در ادامه به پایین‌دست می‌روند و زمین‌های کشاورزی را سیراب می‌کنند. منار، شلا، سوسن، سرخاب، و سرحونی از پرآب‌ترین رودهای شیمبار هستند. از دیگر رودهای شیمبار می‌توان به رودهای سربازار یا سرباز، تنگ‌سنان و گندیکار هم اشاره نمود که در طبیعت این منطقه جاری است.
آبشاری شگفت‌انگیز در دامنه کوه‌های شیمبار جاری است؛ البته به‌خاطر مسیر صعب‌العبور و دره‌های عمیق فقط کوه‌نوردها و صخره‌نوردهای حرفه‌ای تا پای آن می‌روند. بلندای این آبشار به 60 متر می‌رسد و زیبایی کم‌نظیری دارد.
بهترین زمان سفر به دشت شیمبار، بهار است؛ زمانی که دشت شیمبار با جامه‌ای دل‌انگیز و سبز و هوایی مطبوع و دلپذیر به زیباترین حالت خود می‌رسد. البته پاییزهای دشت شیمبار نیز با رنگ‌هایی دل‌فریب، جذابیت خودش را دارد و بسیاری از گردشگران این زمان را ترجیح می‌دهند. همچنین در تابستان‌ها، این دشت با برخورداری از هوای خنک، میزبان بسیاری از مسافران و طبیعت‌دوستان است.
برای بازدید از دشت شیرین بهار یا شیمبار باید به جنوب ایران و استان خوزستان سفر کنید. بعد از رسیدن به خوزستان مسیر را تا شهر مسجد سلیمان ادامه بدهید. مقصد بعدی روستای آب شلال است. در ادامه مسیر باید حدود چهار ساعت کوهنوردی کنید تا به روستای نگین و آبشاری تماشایی برسید. در سال‌های اخیر مسیری جدید برای رفتن به این منطقه احداث کرده‌اند که از سمت شهرکرد شروع می‌شود. این جاده را تا ابتدای دشت آسفالت کرده‌اند؛ اما در ادامه باید از مسیرهای شنی و خاکی بگذرید. دشت زیبای شیمبار حدود 45 کیلومتر با شهر قلعه خواجه فاصله دارد. جاده دیگری در شهرکرد وجود دارد که معمولاً کوه‌نوردها از آن استفاده می‌کنند. در این مسیر باید از جونقان و بهشت آباد بگذرید تا به گردنه‌های کوه میلی و چمن گلی برسید. بعد از پشت‌سرگذاشتن این گردنه‌ها، دشتی وسیع می‌بینید. چند مسیر فرعی و مالرو هم هست که چشم‌اندازی رویایی دارند. برای دسترسی به این مسیرها باید از بومی‌های منطقه کمک بگیرید. جاده دیگری بخش اندیکا را به بازفت وصل می‌کند و از دل این دشت می‌گذرد؛ البته یادتان باشد که فقط قسمتی از این جاده آسفالت است. اگر قصد دارید از اهواز به این دشت بروید، باید 250 کیلومتر را پشت سر بگذارید. فاصه دشت شیرین بهار تا شهر کرد هم 273 کیلومتر است.
