به گزارش سایت خبری ساعد نیوز و به نقل از تصویر زندگی،در اوایل ازدواج بودید و میل جنسی خوبی داشتید و از روابط جنسی با همسرتان لذت می بردید. اما مدتی است متوجه شدید آن میل و علافه به رابطه جنسی که قبلا داشتید دیگر ندارید این مطلب را بخوانید تا با دلایل آن آشنا شوید.
ریشه های بی علاقگی به رابطه جنسی
«تقریبا ۳ سال و نیم است که ازدواج کرده ام. از نگاه دیگران زوج خوشبختی به نظر می رسیم اما واقعیت این است که با همه عشق و علاقه ای که بین من و همسرم وجود دارد، روابطمان فقط محدود به گفتن، خندیدن، بیرون رفتن و… است و روابط زناشویی جایی در زندگی ما ندارد. همسرم در این مورد اصلا حرف نمی زند و زمانی هم که راجع به این مساله با او صحبت می کنم درنهایت در جواب می گوید زندگی که فقط به این مساله خلاصه نمی شود.»
«مدت یکسال است ازدواج کرده ام ولی هیچ علاقه ای برای نزدیکی با همسرم ندارم. هرچه سعی می کنم، نمی توانم از آن لذت ببرم، این مشکل را چطور باید حل کنم؟ چون زندگی ام دارد از هم می پاشد.»
این ها نمونه ای از مشکلات زناشویی زوج ها می باشد. با دکتر قائدی، روان پزشک، عضو هیات علمی دانشگاه شاهد و عضو گروه پژوهشی خانواده و سلامت جنسی، درباره دلایل و درمان های کاهش میل جنسی مردان گفت وگو کرده ایم.
چرا بعضی مردان تمایلی به برقراری رابطه زناشویی با همسرشان ندارند؟
اصولا داشتن فعالیت جنسی چه در زنان و چه در مردان امری چندبعدی است و عوامل مختلفی مانند همسر، شرایطی که رابطه در آن اتفاق می افتد و عوامل فردی در شکل گیری آن مداخله دارند بنابراین این مساله باید از جنبه های مختلف که در ارتباط با آن است مانند میل جنسی، برانگیختگی، ارگاسم و… و از دیدگاه عوامل فردی، بین فردی، روان شناختی، پزشکی، محیطی و… بررسی شود.
اینکه برخی مردان تمایلی به داشتن روابط زناشویی با همسرشان ندارند، امری است که ممکن است عوامل متعددی در آن نقش داشته باشند. مهم ترین نکته در تبیین چگونگی این مساله، دانستن این موضوع است که این اتفاق در چه شرایطی رخ داده است؟ آیا از همان سال های اولیه زندگی مشترک بی میلی وجود داشته است یا تحت شرایط زمانی و مکانی خاصی این مساله شکل می گیرد؟ آیا ممکن است بی میلی تحت تاثیر مسایل دیگر (مشاجره با همسر، استرس، مشکلات اقتصادی و…) باشد؟ و سوال های متعدد دیگری که لازم است پاسخ آنها به دقت بررسی شود.
یک فرد معمولی از کجا می تواند متوجه شود که احتمالا با کاهش میل جنسی مواجه شده است؟
اغلب افراد میل جنسی را شهوت و هوای نفسانی می دانند اگرچه این اصطلاحات می تواند تاحدی احساسات مربوط به میل جنسی را توصیف کند، اما اصطلاح میل جنسی پیچیده تر از این مسایل است. میل جنسی، یک مرحله روان شناختی است که طی آن فرد تمایل به خیال پردازی و داشتن فعالیت جنسی دارد. مشکلات مرتبط با میل جنسی، زمانی مطرح می شود که افراد نداشتن میل جنسی یا میل جنسی پایین را تجربه کنند، درحالی که سایر افراد میل جنسی بالا یا دائمی دارند. میل جنسی بسیار بالا یا بسیار پایین می تواند برای افرادی که این مشکلات را تجربه می کنند، ناراحت کننده و آزاردهنده باشد و طبیعی است که طرف مقابل را هم ناراحت کند.
میل جنسی پایین یک اختلال (بدکارکردی) محسوب می شود درحالی که میل جنسی بسیار بالا، اغلب به عنوان اعتیاد جنسی تلقی می شود. مشکلات مرتبط با میل جنسی چه در مردان و چه در زنان، با توجه به مسایلی مانند نبود رغبت، اشتیاق و میل (در ارتباط با شرایطی از قبیل خیال پردازی های جنسی، خودارضایی یا داشتن رابطه جنسی) تعریف می شود.
بی میلی جنسی به ۲ نوع بی میلی جنسی موقعیتی و بی میلی جنسی فراگیر تقسیم می شود. زمانی که فرد نسبت به همسرش در شرایط خاصی مثلا در محیط خانه بی میل است، ولی در مسافرت و خارج از خانه به برقراری رابطه زناشویی تمایل دارد میل جنسی از نوع موقعیتی است اما زمانی که در هر شرایط میلی به برقراری رابطه وجود نداشته باشد، از نوع فراگیر است.
چرا بعضی مردان میل جنسی خود را از دست می دهند؟ چه عواملی باعث کاهش میل جنسی می شود ؟
وجود مشکلات روان شناختی مانند اضطراب، به خصوص افسردگی هم به دلیل بروز این اختلال و هم مصرف داروهای ضدافسردگی (به خصوص فلوکستین)، باعث کاهش میل جنسی می شود. به علاوه طرز تفکر و نگرش های فرد تاثیر بسزایی در عدم تمایل به داشتن رابطه زناشویی دارد. بسیاری از زنان و مردان رابطه را صرفا وسیله ای برای تداوم نسل می دانند و معتقدند داشتن رابطه رناشویی با هدفی غیر از این، گناه محسوب می شود بنابراین طبیعی است که برای ایجاد رابطه در زمان های دیگر اقدام نکنند.
از طرفی نوع نگرش فرد نسبت به عملکردش نیز باعث کاهش میل جنسی او می شود مثلا مردانی که تصور می کنند در هرشرایطی باید آمادگی لازم برای برقراری رابطه زناشویی داشته باشند، وقتی در عمل با شکست مواجه می شوند ممکن است نسبت به توانمندی خود شک کنند و عزت نفس جنسی شان کاهش یابد و دیگر میلی به داشتن رابطه نداشته باشند.
البته وجود مشکلات جنسی دیگر مانند اختلال در نعوظ، انزال زودرس در مردان و نگرش های منفی ای که فرد به عملکرد جنسی خود پیدا می کند و حتی مشکلات جنسی زن مانند خشکی واژن، درد و…، ترس از تکرار شکست و عدم موفقیت رابطه جنسی یا ارضانکردن همسر و آزار و اذیت او حین برقراری رابطه زناشویی (به دلیل درد ناشی از مقاربت) همگی باعث می شود میل به رابطه زناشویی کاهش پیدا کند. علاوه بر مشکلات روان شناختی و جنسی، وجود مشکلات جسمانی مانند سرطان نیز باعث کاهش مبل جنسی می شود و بیماری های قلبی - عروقی، فشارخون بالا، کلسترول بالا و دیابت هم با کاهش جریان خون به ناحیه تناسلی میل جنسی را کاهش می دهند.
داروها هم می توانند باعث کاهش میل جنسی مردان شوند؟
بله، مصرف برخی داروها مانند داروهای ضدافسردگی (به خصوص فلوکستین) و ضدفشارخون یا ضدریزش مو باعث کاهش میل جنسی می شود.
آیا مشکلات هورمونی هم میل جنسی مردان را کاهش می دهد؟
اختلال های تیروییدی و تومورهای غده هیپوفیز، ممکن است باعث کاهش میل جنسی شود. افرادی که سطح تستوسترونشان پایین تر از سطح طبیعی است، کاهش میل جنسی را تجربه می کنند. چند دلیل احتمالی برای کاهش سطح تستوسترون وجود دارد که با آزمایش های پزشکی و تست های آزمایشگاهی مشخص می شود. هرچند هنوز تاثیر پایین بودن سطح هورمون بر کاهش میل جنسی چندان روشن نیست اما در مردان پایین بودن سطح هورمون تستوسترون همیشه با کاهش میل جنسی همراه است. افزایش پرولاکتین و مشکل های تیروییدی به خصوص کم کاری آن نیز در کاهش میل جنسی موثر است.
عده ای معتقدند گذراندن تمام زمانشان با همسر، میل جنسی شان را نسبت به او کم می کند. آیا علم این ادعا را می پذیرد یا تنها جنبه توجیهی دارد؟
کاهش میل جنسی به طور ناگهانی به وجود نمی آید و روندی تدریجی دارد؛ اگر فردی طی چند سال به مدت چند ماه، تمایلی به رابطه زناشویی نداشته باشد، دچار کاهش میل شده است. البته طبیعی است که به مرور حرارت رابطه همسران کاهش می یابد و برای جذاب ماندن در نظر یکدیگر باید تلاش بیشتری کنند.
برای یافتن علایم هشداردهنده پاسخ به پرسش های زیر می تواند کمک کننده باشد؛ در خانه فقط هنگام خواب به فکر رابطه زناشویی می افتید؟ این رابطه، احساس ارتباط و اشتراک به شما نمی دهد؟ یکی از شما همیشه آغازگر و همیشه تحت فشار است؟ رابطه زناشویی یک فعالیت معمولی و مکانیکی شده است؟ هرگز در مورد همسرتان تفکرهای جنسی ندارید و نهایتا یکی، دو بار در ماه رابطه زناشویی دارید؟ اگر پاسخ به بیشتر این عبارت ها در مورد فرد مثبت باشد، احتمال دارد تا مدتی نه چندان دور دچار کاهش میل جنسی شود.
کیفیت رابطه یک مرد با همسرش می تواند بر میل جنسی او به همسرش موثر باشد؟
بسیاری از زوج ها در شرایط نامناسب با هم رابطه برقرار می کنند؛ آنها اغلب به دلیل مشغله های کاری، خستگی جسمانی و روانی، نگرانی های شغلی و خانوادگی آمادگی لازم برای داشتن رابطه ندارند ولی با توجه به دلایلی مانند فشار همسر و علاقه و احترام به او با این تصور که انجام وظیفه می کنند، این کار را انجام می دهند بنابراین طبیعی است رابطه موفقیت آمیزی نداشته باشند.
چنین شرایطی عموما باعث کاهش میل جنسی در هر دو جنس می شود. این مساله زمانی حاد می شود که مدت زمان بیشتری از ازدواج گذشته باشد و مسایلی مانند نگهداری از فرزندان، عادی شدن روابط و الگوهای جنسی روزمره و تکراری نیز به آن اضافه شده باشد. حتی در مواردی مرد نسبت به همسرش احساس خاصی دارد، چون او را به یاد فرد مهمی در زندگی اش مانند مادر و… می اندازد.
در این حالت میل جنسی اش را به همسرش از دست می دهد. در کنار عوامل روان شناختی، پزشکی و عوامل فردی، عوامل بین فردی و روابط عاطفی زوج نیز در این امر نقش بسیار مهمی دارد. نوع روابط حاکم در تعیین این مساله که زن و مرد چگونه با مشکلات مختلف خود کنار می آیند، تعیین کننده است. عشق و علاقه به یکدیگر، درک متقابل نیازها و خواسته های هم و درک شرایط خاص زمانی و مکانی که زوج در آن به سر می برد، عوامل موثری هستند که میل جنسی را تحت تاثیر قرار می دهند.
البته صرفا عشق و علاقه برای داشتن میل جنسی کافی نیست و زن و مرد باید نسبت به یکدیگر جذابیت جنسی نیز داشته باشند، شرایط یکدیگر را درک کنند و مدام برای ایجاد رابطه زناشویی همدیگر را تحت فشار قرارندهند. هدف از داشتن رابطه زناشویی کسب لذت است بنابراین باید در این ارتباط با یکدیگر به توافق برسند. ممکن است با وجود علاقه بین زوج ، یکی از آنها برای دیگری جذابیت جنسی نداشته باشد و همسرش نتواند با او ارتباط برقرار کند یا زوجی به دلیل فقدان مهارت های عاطفی و جنسی نتوانند به شکل مناسب نیازها و خواسته های یکدیگر را درک و ارضا کنند.
تعارض های زناشویی، نداشتن توافق، ناسازگاری، عدم اعتماد و احترام، احساس خشم و نفرت، توجه نداشتن به نیازهای هم، نبود عشق و علاقه، روابط بین فردی آسیب دیده و… باعث کاهش میل و رضایتمندی جنسی می شود.
مهم ترین نکته ای که در درمان مشکلات جنسی باید در نظر داشت، چیست؟
مهم ترین نکته، شناخت دقیق عوامل ایجادکننده مشکل و جوانب مختلف آن است تا بتوان برنامه ریزی درمانی و آموزشی لازم را ارائه داد. به همین دلیل توصیه می شود فرد برای ارزیابی دقیق و درمان موثر به پزشک متخصص مراجعه کند. با توجه به نوع مشکلات ایجادکننده، درمان ها متفاوت است.
درمان بی میلی جنسی یا هر نوع مشکل جنسی دیگر، تا زمانی که مشکلاتی مانند تعارض های زناشویی، مشکلات روان شناختی، ارتباطی، پزشکی و… حل نشده اند، کاری بی فایده است بنابراین باید ابتدا عوامل ایجادکننده جانبی درمان شوند و بعد به حل موثر مشکل های جنسی فرد پرداخت. زن و شوهری که مشکل جنسی شان به دلیل تعارض های زناشویی یا نبود عشق دوطرفه است، ممکن است بتوانند از زوج درمانی برای رفع مشکلشان بهره ببرند.
به طور کلی برای مواجهه با کاهش مبل جنسی مردان چه توصیه هایی دارید؟
اگر بی میلی ناشی از فقدان جذابیت جنسی همسر است، باید رویکرد های مبتنی بر تغییرات امکان پذیر ظاهری همسر اتخاذ شود، در این مورد لازم است زن و شوهر با یکدیگر بر سر تغییرات ظاهری امکان پذیر که جذابیت جنسی ایجاد می کند، به توافق برسند. برای پیشگیری از هر نوع رنجش، این کار باید با دقت و نظارت متخصص انجام شود اما اگر مشکل روابط زناشویی زوجی برپایه الگوهای تکراری و بدون تغییر است، باید تغییری در الگوهای رفتار جنسی داده شود. البته این تغییرها، زمانی امکان پذیر هستند که زن و مرد میل بالایی به ایجاد بهبود روابط بین فردی خود داشته باشند.
اگر کاهش میل جنسی به دلیل پایین بودن سطح تستوسترون است، باید در درمان به سن و وضعیت سلامت فرد توجه خاصی شود مثلا در مردان مبتلا به سرطان پروستات، مصرف تستوسترون باعث پیشرفت سرطان می شود اما در بیشتر مردان این روش، بی خطر است و معمولا افزایش میل جنسی را به دنبال دارد. با مشخص شدن علت می توان برنامه های درمانی را اجرا کرد.
