به گزارش سایت خبری ساعد نیوز و به نقل از نی نی سایت،در حدود 20 ماهگی (کمی زودتر یا کمی دیرتر)، متوجه رفتارهایی مانند هل دادن، مشت زدن و لگد زدن در کودک خواهید شد. این رفتارها معمولا زمانی اتفاق می افتند که اوضاع آن طور که کودک توقع دارد، پیش نمی رود.
علت رفتار
رفتار بی ادبانه کودک نوپای شما در این مرحله از رشد کاملا طبیعی و نرمال است. کودک در این مرحله شروع به اثبات استقلال خود می کند. این نوع رفتار تنها روشی است که کودک برای مقابله با سرخوردگی می شناسد. علاوه بر این، کنترل ضعیف تکانه ای، ناتوانی در پیش بینی عواقب اعمالی که انجام می دهد و کنجکاوی در مورد علت و معلول از دلایل دیگری هستند که آتش جنگ را شعله ور می کنند.
آنچه باید بدانید
صرف نظر از اینکه رفتار کودک چگونه به نظر می رسد، این رفتار پرخاشگرانه از روی بدخواهی کودک نیست. کودکان نوپا به طور کلی در مورد احساسات و عواطف دیگران ناآگاه هستند، آنها راه بهتری نمی شناسند. با این حال به محض اینکه احساس کردید رفتار پرخاشگرانه کودک شدت یافته است، حتما با پزشک کودک مشورت کنید.
برخورد مناسب
دفعه بعدی که کودک همبازی اش را با مشت یا لگد زد، اقدامات زیر را انجام دهید:
در قدم اول از سلامت قربانی اطمینان حاصل کنید و اگر لازم است او را در آغوش بگیرید و نوازش کنید.
در قدم بعدی، کودک را به گوشه ای ببرید و به طور مختصر برایش توضیح دهید که رفتارش اشتباه بوده است. با صدای آرام اما محکم و جدی به کودک بگویید: «وقتی دوستت را می زنی، او دردش می گیرد، به همین خاطر ما نباید هیچ کس را بزنیم.»
به کودک هشدار دهید که در صورت تکرار رفتارش باید انتظار عواقب آن را داشته باشد و در صورت تکرار رفتار توسط کودک، حتما به آنچه گفته اید، عمل کنید.
همراه کودک مشغول انجام فعالیت دیگری مانند درست کردن کاردستی یا یک میان وعده ساده شوید.
جلوگیری از رفتار
به رفتارهای خوب با جایزه، لبخند و یا آغوش پاداش دهید. اگر کودک فقط زمانی که رفتار بدی انجام می دهد، توجه شما را جلب کند، هیچ انگیزه ای برای تغییر نخواهد داشت.
احساسات کودک را در قالب کلمات بیان کنید. کودک را متوجه این موضوع کنید؛ در حالی که آسیب رساندن و زدن دیگران قابل قبول نیست اما تجربه احساسات و عواطف شدید مانند خشم و عصبانیت، سرخوردگی و ناامیدی، یا ناراحتی اشکالی ندارد. می توانید به کودک بگویید: «می دانم از اینکه نمی توانی با قطار بازی کنی، عصبانی هستی. عصبانی بودن هیچ اشکالی ندارد اما زدن دیگران قابل قبول نیست.»
انرژی مضاعف کودک را به سمت فعالیت های بی خطر مانند رقصیدن با موسیقی شاد، دویدن و بازی کردن در فضای باز هدایت کنید.
حتما پیش از اینکه کودک بخواهد با همسالانش بازی کنید از اینکه خوب خوابیده و غذا خورده است، اطمینان حاصل کنید و اگر در طول بازی متوجه نشانه های خستگی در کودک شدید، او را از بازی خارج کنید.
نکته: حتی کودکان نوپایی که از نظر اجتماعی بسیار سازگار هستند هم ممکن است در صورت خستگی یا گرسنگی کنترل خودشان را از دست بدهند.
الگوی خوبی برای کودک باشید و به او نشان دهید چگونه ناسازگاری ها را با استفاده از کلمات و سازش و مسامحه حل و فصل می کنید. مهمترین نکته ای که هیچگاه نباید آن را از یاد ببرید این است که به هیچ عنوان کودک را نزنید. چگونه می توانید انتظار داشته باشید کودک یاد بگیرید که زدن بد است در حالی که خودتان این کار را انجام می دهید؟
