به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، محبت به کودک یکی از اصول اساسی در تربیت و رشد اوست. محبت می تواند به کودک احساس مثبت و امنیت روانی دهد. برای این که کودک احساس امنیت کند لازم است از طرف والدینش مورد تایید و پذیرش قرار گیرد. این تایید و پذیرش برای کودک به معنای این است که ما تو را صمیمانه دوست داریم و محبت خود را بدون قید و شرطی به تو هدیه می کنیم. توجه به نیاز های روانی کودک از جمله نیاز به دریافت محبت در شکل گیری شخصیت با ثبات و سالم و افزایش اعتماد به نفس او نقش اساسی دارد.
کودکان در صورتی که متوجه محبت والدین به خودشان شوند، نسبت به آن ها رفتارهای مثبت و خالصانه بیشتر، علاقمندی، اعتماد و حرف شنوی نشان خواهند داد و بستری برای رشد و تربیت هر چه بهتر کودک فراهم می شود.
پیش نیاز اساسی برای محبت به کودک داشتن ارتباطی سالم و صمیمانه با اوست. در چنین رابطهای بر اساس میزان درک کودک عمل میشود. رابطهای که در آن، والدین اهداف خود را در جهت درک و فهم کودک دنبال میکنند تا کودک متوجه مقاصد آن ها شود و دچار گنگی نشود. به عبارتی اگه بخواهیم خلاصه و در یک جمله بیان کنیم، زبان کودکان زبان نرم، لطیف و محبت آمیز است.
کودکان در دنیای کاملا فانتزی و رویایی زندگی میکنند. آن ها خوشبختی را در گرو حرف های خوب، رفتار دلنشین و رفع نیازهای روانی خود میدانند. مهمترین کسانی که میتوانند و یا بایستی به این نیازها به نحو مناسبی پاسخ دهند والدین هستند. متاسفانه برخی از والدین فکر میکنند همین که نیازهای خوراک، پوشاک و تحصیل کودک را فراهم می کنند کافیست. اهمیت توجه به نیازهای روانی کودک کمتر از اهمیت این نیازها نیست و از منظری بیشتر هم هست. چه خوب است که نیازهای روانی کودک را جز همان نیازهای اساسی دانست.
راهکارهای عملی محبت به کودک از دیدگاه مشاوران و روانشناسان کودک
• راهکار مشاوره 1: «دوستت دارم». این جمله باید اولین چیزی باشد که کودک تان صبح ها، پس از بیدار شدن از خواب می شنود و نیز اخرین جمله ای باشد که پس از شنیدن آن به خواب می رود. موقع دعوا و مشاجره و هر زمانی که انتظارش را ندارند بگویید که «دوستت دارم».
• راهکار مشاوره 2: کودک را در اغوش بگیرید.هیچ مانعی برای در آغوش گرفتن کودک تان وجود ندارد. زندگی کوتاه است. کودک شما فقط و فقط یک بار چهار ساله است.
• راهکار مشاوره 3: کودک را لمسش کنید.آرام به پشت او بزنید.بازوهای تان را دور شانه هایش حلقه کنید، موهایش را بهم بریزید.
• راهکار مشاوره 4: در بازی کودک شریک شوید. توپ بزنید، برای پرندگان دانه بریزید و بادبادک هوا کنید و با کودک مسابقه بدهید.
• راهکار مشاوره 5: به حرف های کودک گوش دهید. گوش دهید. واقعا در حین گوش دادن جملاتی به زبان بیاورید که نهایت توجه تان را به صحبت های کودک نشان دهید. وقتی با کودک صحبت می کنید از جمله هایی مثل (وای چه جالب) (من اصلا نمی دانستم) (بیشتر در این مورد توضیح بده) استفاده کنید.
• راهکار مشاوره 6: بدون به زبان آوردن کلمه ای با او حرف بزنید. به تماشای بازی کودک در مدرسه یا زمین بازی بنشینید. لحظه هایی که کودک به شما نگاه می کند یا نگاه تان تلاقی می کند، به او لبخند بزنید. علائم خاصی برای رابطه تعریف کنید که فقط خودتان دو نفر معنی آن را بدانید.
ضرورت و لزوم مهربانی و محبت به کودک
بدون اغراق، محبت به کودک، یکی احتیاجات و نیازهای مهم روانی فرزند به شمار می رود. بر این اساس، مهربان بودن و صمیمیت والدین با کودکان، سبب می گردد که فرزندان، پدر و مادر را دوست خود دانسته و مسائل مختلفی را با آنها در میان گذارند. گفتنی است، تا زمانی که کودک گرمای محبت پدر و مادر را لمس نکند، زمینه های رشد شخصیتی و روانی او صورت نخواهد گرفت. ناگفته نماند که محبت به کودک، سبب اطمینان خاطر و ایجاد حس امنیت در وجود او می شود.
شایان ذکر است که والدین، اولین آموزگاران و معلمان کودکان، در رشد و پرورش عواطف و احساسات آنها می باشند. ابراز مهر و محبت به فرزندان، تاثیر بسزایی در رشد و توسعه عواطف و احساسات آنها از خود برجای می گذارد. از سوی دیگر، محبت به کودک و تجربه احساس عشق و عطوفت پدر و مادر، بستر مناسب برای ایجاد رابطه و تعامل سازنده با فرزندان را ایجاد می سازد. ناگفته نماند که نثار کردن محبی قلبی به کودک، به تنهایی پاسخگوی نیازهای درونی فرزند نمی باشد، بلکه کودک با تبسم، بوسه و نوازش والدین، حس آرامش و امنیت خود را به نحو بارز و برجسته احساس می کند.
ایجاد اعتماد و اطمینان در پرتو محبت به کودک
بدون تردید، محبت به کودک نقش بسزایی در شکل گرفتن اطمینان و قوت قلب او ایفا می نماید. بر این اساس، نشان دادن روی خوش و محبت به فرزندان علاوه بر افزایش اعتماد به نفس آنها، سبب بهبود و تقویت مطلوب و بهینه روابط میان آنها با والدین می شود. گفتنی است که در بسیاری مواقع این سوال برای والدین پیش می آید که چگونه کودکم را لبریز از محبت کنم؟ در این زمینه باید خاطر نشان نمود که در ماه های اول زندگی، روابط میان کودک با مادر تعیین می گردد. برقراری این تعامل در فرآیند شکل گیری شخصیت کودک، از درجه اهمیت بسیار بالایی برخوردار می باشد. از زمان تولد یا یک سالگی، تجربه ها و ادراکات حسی کودک، در سطوح ابتدایی خود قرار داشته که پیش زمینه ای برای فعالیت های ذهنی بعدی او به شمار می روند.
از سوی دیگر، نحوه برآورده ساختن نیازهای کودک، در رشد اعتماد او بسیار تاثیر گذار و مؤثر می باشد. محبت به کودک نیز از این قاعده مستثنا نمی باشد. در پاسخ به این سوال که چگونه کودکم را لبریز از محبت کنم؟ باید ابراز نمود که برطرف ساختن نیازهای به موقع کودک، توأم با عشق و محبت، یکی از روش های تاثیر گذار برای نشان دادن محبت و عطوفت خود به کودک می باشد. ناگفته نماند که محبت به کودک، موجبات اعتماد کردن و خوش بینی را در ذهن کودک ایجاد می نماید.
آثار و نتایج مطلوب محبت به کودک
بدون تردید، یکی از نتایج ارزنده و مثبت محبت به کودک، ارتقا و افزایش اعتماد به نفس او می باشد. لازم به ذکر است که بالا رفتن اعتماد به نفس کودکان، یکی از پیش شرط های لازم و ضروری برای برخورداری از سلامت روانی، به ویژه در سنین بزرگسالی می باشد. بر این اساس و به منظور پرورش اعتماد به نفس در وجود کودک، نیاز است که والدین بدون قید و شرط محبت خود را به فرزند ابراز نمایند.
از سوی دیگر، محبت به کودک سبب پرورش این باور می شود که حتی در صورت کامل نبودن، کودک می تواند انسانی دوست داشتنی به شمار آید. به همین جهت، ارزش عشق و محبت دیگران را نیز به نحو مطلوب و مناسب درک می کند. از دیگر آثار مهم و حائز اهمیت محبت به فرزند، می توان به افزایش صمیمیت و تعامل با والدین اشاره نمود. بدون تردید، یکی از روش های تاثیر گذار برای تقویت روابط میان فرزندان و والدین، افزایش صمیمیت و همدلی بین آنها می باشد. رشد شخصیتی و معنوی کودک، تقویت رفتارهای مثبت، ایجاد حس امنیت و بروز و شکوفایی استعدادها، از دیگر آثار مهم محبت به کودک به شمار می رود.